Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Mester i FOMC: Loretta Mester z Fed w Cleveland przedstawiła dziś szerokie, dość rozbudowane przemówienie, które w pewnym sensie było jastrzębie. Mester przyznała, że choć w marcu głosowała za decyzją o pozostawieniu stóp na poziomie uformowanym w grudniu, to jednak generalnie jest za tym, by w ciągu tego roku powoli odchodzić od polityki akomodacyjnej.

Trwający w polskiej gospodarce okres deflacji jest najdłuższy od około 60 lat. To jednak nie jest dostateczny argument dla Rady Polityki Pieniężnej, który sprawiłby, że poziom stóp procentowych w Polsce zostałby obniżony.

Środa upływała pod znakiem próby dalszego osłabienia złotego, co było wynikiem utrzymujących się niepewnych nastrojów na globalnych rynkach akcji, dalszego umocnienia się japońskiego jena, oraz rosnących obaw związanych z czerwcowym referendum w Wielkiej Brytanii, po tym jak ujawniono wątek dotyczący udziału ojca premiera Camerona w aferze panamskiej.

Do referendum zostało 10 tygodni (23 czerwca), ale biznes i duzi gracze coraz bardziej obawiają się jego skutków, bo ryzyka potencjalnego Brexitu wciąż nie zostały wycenione. Tymczasem sondaże opinii publicznej są cały czas mieszane, co grozi pewną przypadkowością ostatecznego wyniku, na którego wpływ mogą mieć też negatywne emocje.

Chiny: Ludowy Bank Chin ustalił średni kurs juana na poziomie 6,4754 wobec 6,4663 wczoraj. Indeks PMI dla usług wzrósł do 52,2 pkt. wobec 51,2 pkt. wcześniej, zbiorczy indeks Composite wyniósł 51,3 pkt. wobec 49,4 pkt. wcześniej (to najwyższy poziom od 11 miesięcy).

PMI dla chińskich usług wzrósł w ślad za wskaźnikiem dla przemysłu publikowanym w ubiegłym tygodniu. Wyjście Shanghai Composite w pewnym punkcie dzisiejszej sesji na trzymiesięczne maksima i ustabilizowanie kursu juana wpisuje się w tezę, że z rynków wyparowała panika i strach o kondycję gospodarki Państwa Środka.

Rynki ponownie obawiają się o światową koniunkturę. W obszarach objętych najbardziej ambitną polityką monetarnego łagodzenia doniesienia z gospodarek nie nastrajają optymistycznie. W Stanach Zjednoczonych dane są nadal zmienne, co podtrzymuje wysokie prawdopodobieństwo recesji w horyzoncie 1-2 lat.

Jaka sytuacja? Eurodolar wybiegał wczoraj chwilami trochę ponad poziom 1,14, a teraz jest przy 1,1370 i nowa świeca wstępnie rysuje się jako czarna, choć oczywiście może się to jeszcze zupełnie zmienić. Patrząc na szczyty dzienne, począwszy od piątkowego, można mniemać, że mimo wszystko powoli schodzimy w dół.

Nadal mamy brak zdecydowania na głównej parze walutowej. Innymi słowy, rynek nie bardzo chce czy potrafi się zdecydować na to, w którą stronę ruszyć. Oto bowiem z jednej strony mieliśmy dziś minima takie jak w piątek – czyli ok. 1,1340 – ale z drugiej strony wykres wychodził też ponad 1,14 i w zasadzie nadal jest w tej okolicy.

Odwrót inwestorów od ryzykownych aktywów doprowadził m.in. do umocnienia japońskiego jena, który w relacji do amerykańskiego dolara znalazł się na najniższych poziomach od października 2014 roku, pokonując barierę 111,00. Dzisiejsze minimum do godziny 17:08 to 110,27.

Wtorek upływa pod znakiem mocniejszego dolara, chociaż nie można tego powiedzieć o relacjach USD/JPY i USD/CHF. Niemniej sam fakt, że tzw. bezpieczne aktywa dzisiaj zyskują (w górę idzie też złoto) może mówić o naturze i przyczynach tego ruchu. Szerzej pisaliśmy o tym w rannym komentarzu wskazując na „winę” w postaci przekazów płynących od przedstawicieli FED.

Początek wtorkowej sesji przynosi pogorszenie nastrojów na rynkach finansowych. Indeksy giełdowe na całym świecie ponownie poruszają się w rytm notowań ropy naftowej, która ustala sentyment na wielu rynkach. Po raz pierwszy od ponad miesiąca za baryłkę ropy WTI płacimy mniej niż 36 USD, natomiast baryłka ropy Brent jest wyceniana na 37,45 USD.

Tryb awersji do ryzyka przejął stery na rynkach finansowych spychając niżej indeksy giełdowe i waluty surowcowe. Dziś AUD próbuje się bronić wsparty stanowiskiem RBA. Ostrzeżenie Polski przez agencję Moody’s nie powinno być zaskoczeniem, ale przypomina, że w czynnikach ryzyka dla złotego nie brakuje tych negatywnych, które w ostatnich tygodniach pozostawały uśpione.

Polska na cenzurowanym agencji ratingowych. Dobre wyniki gospodarki poddają w wątpliwość sens obniżania oceny wiarygodności, ale ostrzeżeń nie można lekceważyć. Majowa publikacja raportu Moody’s istotnym czynnikiem ryzyka dla złotego.

Główny wykres: Gdy piszemy te słowa, wartość pary EUR/USD oscyluje w okolicach 1,14. Wygląda na to, że inwestorzy nie za bardzo wzięli sobie do serca wczorajszą wypowiedź Erica Rosengrena, która przecież była dość jastrzębia.

Na prima aprilis to raport z rynku pracy USA zrobił sobie żart z inwestorów, nie dostarczając twardych argumentów ani dla kupujących, ani dla sprzedających dolara. Żart z byków na rynku ropy zrobiła sobie też Arabia Saudyjska, techniczne wycofując się z deklaracji zamrożenia wydobycia.

Los głównej pary: W tym tygodniu mieliśmy, jeśli chodzi o eurodolara, dwa główne momenty czy też punkty w harmonogramie. Po pierwsze, we wtorek wypowiedziała się Janet Yellen, zasadniczo potwierdzające swoje gołębie stanowisko, sceptyczne wobec wizji rychłego podwyższania stóp, jak też i dokonywania wielu podwyżek.

Nowy miesiąc na rynkach finansowych rozpoczyna się od mocnego uderzenia. O godzinie 14:30 poznamy najnowsze dane z amerykańskiego rynku pracy, które obok poziomu inflacji, są główną determinantą decyzji ws. poziomu stóp procentowych podejmowanych przez FED.

Oceniamy, że rynek zbyt nisko wycenia obecnie ścieżkę podnoszenia stóp procentowych przez Fed. Rodzi to ryzyko wzmożonej zmienności i gwałtownego odwrócenia dotychczasowych tendencji, kiedy inwestorzy będą musieli skonfrontować się z rzeczywistością wyższego oprocentowania.