Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Polityka Fed, dane makro z USA, wojny handlowe. Orbitowanie wokół tych trzech tematów przynosi huśtawkę dolara i wszystkiego, co jest z nim powiązane (czyli wszystkiego w ogóle). Dziś do tej mieszanki dołożone zostaje stanowisko Europejskiego Banku Centralnego. Rynek liczy na sygnały luzowania polityki dla wsparcia gospodarki, nawet jeśli na papierze kondycja strefy euro nie pogorszyła się istotnie.

Jeszcze pół roku temu uczestnicy rynku prześcigiwali się, jaki bank centralny jako kolejny po amerykańskiej Rezerwie Federalnej zdecyduje się na podwyżki stóp procentowych. Od tamtej pory wiele się zmieniło i nikt już nie dyskutuje o takim scenariuszu. Nieco inaczej sytuacja wygląda w Polsce, aczkolwiek presja zagraniczna powinna skutecznie tłumić zapędy jastrzębich członków RPP.

W środę po południu EURUSD ruszył na południe – dolar został wsparty nieco lepszym odczytem indeksu ISM dla usług w maju (zanegował on publikowany niecałe dwie godziny wcześniej słabszy odczyt ADP), a euro było pod presją zbliżającego się posiedzenia Europejskiego Banku Centralnego. Posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej, tak jak można było się tego spodziewać nie wniosło wiele – nie widać perspektyw na zmianę poziomu stóp procentowych w nadchodzących miesiącach.

W roku 2018 i nawet na początku 2019 wydawało się, iż Fed będzie prowadzić konsekwentnie jastrzębią politykę, a w szczególności rywalizować pod tym względem z EBC. Rok bieżący ostudził takie prognozy. Powodów jest kilka: słabsze dane i prognozy makro tudzież nacisk prezydenta Trumpa, który - z różnych powodów, m.in. ze względu na koszt obsługi długu publicznego oraz z powodu swego protekcjonizmu - życzy sobie niskich stóp.

Rynki zdają się sparaliżowane nadmiarem negatywnych informacji i w obecnym otoczeniu konsolidacja to najlepsze, co może się stać. Inwestorzy drążą temat nieuchronnych obniżek stóp procentowych Fed w obliczu pogarszających się danych makro.

Szacunki dotyczące krajowej inflacji CPI za maj, a także „gołębie” oczekiwania wobec FED – te dwie kwestie były wsparciem dla złotego we wtorek. W pierwszym przypadku warto będzie obserwować na ile kwestia rosnącej inflacji (w maju 2,3 proc. r/r) przekłada się na opinie wyrażane przez członków Rady Polityki Pieniężnej – dzisiaj mamy jej posiedzenie, po którym zwyczajowo o godz. 16:00 rozpocznie się konferencja prasowa.

Prezes Rezerwy Federalnej J. Powell potwierdza oczekiwania rynku dotyczące obniżek stóp procentowych w USA. Dolar w odwrocie, w cenie obligacje. Niska inflacja w strefie euro tylko teoretycznie daje pole do działania EBC, bo stopy są już sprowadzone do minimum. Na rodzimym podwórku złoty bez reakcji na zmiany w rządzie, w tym ministra finansów.

Po fatalnym maju na rynkach globalnych pojawiło się oczekiwanie, że banki centralne będą – podobnie jak na początku roku, próbowały ratować sytuację. Już wczoraj pisaliśmy o obniżce dokonanej przez Bank Australii, ale największy ciężar działań ma wziąć na siebie Fed.

Pogarszające się perspektywy globalnego ożywienia wzmagają dyskusję o łagodzeniu polityki głównych banków centralnych z Fed na czele. Słabość dolara zaczyna dominować a coraz większa uwaga jest przypisywana komentarzom przedstawicieli Fed. Dziś rynek czeka na słowa szefa Powella. Tymczasem w Australii jesteśmy już po oczekiwanej obniżce.

Ekstremalnie ekspansywna polityka pieniężna była symbolem ostatniej dekady. Wśród bankierów panowało przekonanie, że jest to sytuacja wyjątkowa, która poprawi koniunkturę gospodarczą i pozwoli na normalizację polityki. Obniżenie stóp przez australijski bank centralny do historycznego minimum pokazuje jednak, że jest inaczej.

Dolar słabszy do euro na bazie malejącej, oczekiwanej różnicy oprocentowania. Słabe dane z przemysłu (ISM) wzmagają oczekiwania na obniżki stóp Fed. W cenach niemal dwa pełne cięcia o 25 pp. w tym roku. Złoty mocniejszy w ślad za euro. Przez kilka dni podtrzyma zyski, ale później straci.
Najbezpieczniejsze aktywa nadal w cenie.

Wtorkowy, poranny handel przynosi relatywnie stabilnego PLN po wczorajszych mocnych spadkach na wycenie dolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2798 PLN za euro, 3,8051 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8306 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8176 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,637% w przypadku obligacji 10-letnich.

Dane i kursy: Wczoraj mieliśmy sporo danych makro, w szczególności trochę rozczarował wskaźnik PMI dla przemysłu USA. Ale tylko trochę: co prawda spadł z 52,6 pkt do 50,5 pkt, niemniej w prognozie był wynik bardzo temu bliski, tj. 50,6 pkt. Poza tym rezultat dla Niemiec to raptem 44,3 pkt, dla Strefy Euro 47,7 pkt (w obu wypadkach zgodnie z prognozą), a przecież poniżej 50 pkt mamy już dominację pesymizmu wśród ankietowanych menedżerów.

Kluczowe informacje z rynków: USA / RELACJE HANDLOWE / INDIE/ TURCJA/ AUSTRALIA/ MEKSYK/ CHINY: W piątek Donald Trump podał, że z dniem 5 czerwca Indie i Turcja zostaną usunięte z tzw. programu GSP, który daje preferencyjne warunki handlowe krajom rozwijającym się. Z kolei gazeta New York Times podała, że amerykańska administracja rozważała nałożenie ceł importowych na Australię, ale zostało to porzucone.

Zaczynamy nowy miesiąc, ale z pewnością nie będzie to świeży start, gdyż rynki ciągną za sobą paskudny bagaż z maja. Wojny handlowe USA rozpalają się na nowych frontach, co bynajmniej nie zachęca do utrzymywania ryzykownych pozycji. Rekordowo niskie rentowności obligacji skarbowych pokazują, gdzie ucieka kapitał. Na FX coraz słabsza jest rola USD jako bezpiecznej przystani, za to korzystają na tym JPY, CHF i EUR.

Morgan Stanley twierdzi, że nałożenie ceł na cały chiński import będzie oznaczać recesję w amerykańskiej gospodarce nie dalej niż za trzy kwartały. Tymczasem na czołówki serwisów ekonomicznych wysunął się świeży spór, tym razem z Meksykiem. Wszystko wskazuje na to, że kwestie handlowe znów przyćmią kalendarz danych makroekonomicznych, który w tym tygodniu jest wyjątkowo ciekawy.

W ostatnich tygodniach na rynkach finansowych największym zainteresowaniem cieszą się najbezpieczniejsze aktywa. W ślad za spadkami indeksów akcji, mocno w cenach zyskują obligacje. Złoty najwyraźniej zalicza się do tych ostatnich, bo wykazuje dużą odporność na niepewność wywołaną wzrostem protekcjonizmu. Rodzima waluta znajduje wsparcie w świetnych danych z gospodarki.

Kluczowe informacje z rynków: Japonia: Stopa bezrobocia w Japonii w kwietniu wyniosła 2,4%, zgodnie z oczekiwaniami. Japonia: Dynamika produkcji przemysłowej w Japonii w kwietniu wyniosła 0,6% mdm wobec oczekiwań na poziomie 0,2% mdm – jak podały wstępne dane.

D. Trump w nieoczekiwanej decyzji nakłada cła na cały import z Meksyku, co ma zmusić kraj do walki z nielegalną imigracją. Peso gwałtownie traci. Słabiej cały koszyk walut emerging markets, w tym złoty, który naszym zdaniem nie utrzyma długo ostatnich zwyżek. Możliwa 1-dniowa korekta na dolarze, ale w czerwcu waluta USA ponownie zyska.