... były obawy odnośnie możliwości wprowadzenia obostrzeń, co do udzielania kredytów przez Ludowy Bank Chin, co zdaniem inwestorów mogło ograniczyć skalę globalnego popytu (Chiny są jednym z największych importerów surowców) i tym samym opóźnić wychodzenie światowej gospodarki z dołka. Teza poniekąd słuszna, chociaż pokazując a w którą stronę przesuwa się środek ciężkości na rynkach (teraz cały świat zaczyna pomału patrzeć na Chiny, a nie USA – w sumie giełda w Szanghaju jest już 2 na świecie pod względem kapitalizacji). W efekcie chińskim czynnikiem można wytłumaczyć także przecenę surowców (chociaż na ropę akurat miały większy wpływ dane o zapasach tego surowca w USA) i związane z tym umocnienie się dolara. To zaowocowało spadkiem notowań EUR/USD w okolice 1,40 (naruszony został poziom wsparcia w okolicach 1,4050), chociaż finalnie Wall Street zakończyła handel niewielkimi spadkami indeksów.

Kolejne godziny, zwłaszcza podczas handlu w Japonii przyniosły pewne odreagowanie spadków EUR/USD (o godz. 9:35 kurs wynosił 1,4065). Apetyt na ryzyko powrócił po tym, jak przedstawiciele Ludowego Banku Chin zapowiedzieli poluzowanie polityki pieniężnej i wykorzystanie dodatkowych narzędzi w celu pobudzenia gospodarki (pewną naiwnością było myślenie, iż może być inaczej, ale takie są rynki). Niemniej to sprawiło, iż handel w Tokio zakończył się na plusach, a wzrosty widoczne były także na otwarciu giełd w Europie. To czy dobry nastrój uda się dzisiaj utrzymać nie będzie jednak już zależeć od Chińczyków. Już o godz. 11:00 Komisja Europejska opublikuje wskaźniki nastrojów w lipcu, które mogą wpłynąć na wycenę europejskich aktywów (kluczowy wskaźnik mógł wzrosnąć do 75,1 pkt. z 73,3 pkt.). Z kolei o godz. 14:30 poznamy dane o cotygodniowym bezrobociu w USA (prognoza wynosi 570 tys. wobec 554 tys. w poprzednim okresie). Inwestorzy będą też „szykować” się do jutrzejszej publikacji danych o wzroście PKB w II kwartale w USA. To może sprawić, iż pewna awersja do ryzyka powróci na rynki. To może na powrót umocnić dolara i nieco osłabić złotego.

Tymczasem o godz. 9:35 za euro płacono w kraju 4,1865 zł, a dolar oscylował wokół 2,9735 zł (wczoraj wieczorem na fali spadków EUR/USD notowania wzrosły nawet do 2,9950 zł). Inwestorzy nie zareagowali na wczorajsze słowa wiceministra Ludwika Koteckiego, iż euro w 2012 r. nie jest już realnym założeniem (było to oczywiste), ani na decyzję RPP (była oczekiwana). Dzisiaj rano warto zwrócić uwagę na słowa prof. Dariusza Filara (członka Rady), który nieco wybiegając w przyszłość, nie wykluczył, iż także III kwartał może być całkiem dobry dla polskiej gospodarki (z dynamiką PKB powyżej zera).

EUR/PLN: Wczorajszy atak na poziomy powyżej 4,20 nie był zbyt udany, stąd też później notowania cofnęły się nawet do 4,17 (poniżej wsparcia na 4,1830). Nie świadczy to bynajmniej o tym, iż korekta została już zakończona i powracamy do mocnego złotego. Patrząc na dzienne wskaźniki, które powoli „odkręcają się” w górę, bardziej prawdopodobny jest scenariusz konsolidacji notowań w przedziale 4,17-4,20 do końca tygodnia. Z kolei początek sierpnia ma szanse przynieść wzrosty w kierunku 4,2365.

USD/PLN: Dzienne wskaźniki coraz wyraźniej przemawiają za dalszą zwyżką. Może dlatego, że odreagowanie wcześniejszych spadków jest większe, niż na EUR/PLN za sprawą spadków EUR/USD. Silnym oporem są okolice 3 zł, do których rynek może dojść jeszcze dzisiaj. Wyraźnym wsparciem pozostaje rejon 2,95. Warto obserwować EUR/USD.

EUR/USD: Obserwowana w godzinach nocnych i rannych, korekta wczorajszych spadków EUR/USD do 1,40 wydaje się pomału dobiegać końca. Odreagowanie do 1,4094 było wystarczające. Dzienne wskaźniki pokazują przewagę strony podażowej. Powrót poniżej 1,40 jest prawdopodobny. Kluczowy w perspektywie najbliższych 48 godzin kluczowym poziomem będzie 1,3980 wyznaczany przez linię trendu wzrostowego opartą o minima z czerwca i lipca b.r.

Źródło: Marek Rogalski, Analityk DM BOŚ S.A.