Nawet jednak w Japonii zapał do podwyżek stóp wydaje się słabnąć i rynek ocenia, że w najlepszym razie stopy wzrosną w przyszłym roku do 0,5%. Tyle właśnie wynoszą już teraz stopy procentowe w Szwajcarii. Przez lata posiadanie franka szwajcarskiego było luksusem, za który przynajmniej firmy musiały płacić ujemnymi stopami procentowymi. W tym kontekście blisko 2% stopy w ubiegłym roku jawiły się niczym eldorado. Mimo, iż SNB utrzymywał te stopy na poziomie niższym niż EBC (nie wspominając o Fed), zaczął je obniżać jako pierwszy i robi to bardziej agresywnie. Dlaczego? Frank szwajcarski nadal jest bardzo mocny. Kurs EURCHF jest dziś niżej niż w najniższym momencie tzw. czarnego czwartku, gdy Bank Szwajcarii przestał bronić minimum 1,20. Szwajcarzy widzą co dzieje się w gospodarce strefy euro i nie chcą zostać znowu z ekstremalnie mocną walutą. Tym bardziej, że sam EBC też jest już dość zaawansowany jeśli chodzi o obniżki. Bank początkowo chciał obniżać stopy stopniowo, ale przyparty do muru przez coraz słabszą gospodarkę już teraz zszedł ze stopą depozytową do 3%.

Obniżkę stóp niemal na pewno przed świętami dostarczy też Fed. Rynki zastanawiały się czy w kontekście zmiany prezydenta (i niepewności z tym związanej w zakresie potencjalnie proinflacyjnej polityki) Fed nie wstrzyma się z obniżkami, ale wypowiedzi przedstawicieli sugerują, że tak nie będzie. Inwestorzy na Wall Street odbierają to pozytywnie, traktując to jako sygnał, że Powell nie będzie chciał utrudniać życia nowej administracji. Na środowym posiedzeniu większy nacisk zostanie zatem położony na perspektywę stóp w 2025 roku (jeszcze we wrześniu Fed komunikował zejście w rejon 3%) niż na samą decyzję. Ponieważ Fed mimo wszystko „pozostaje w tyle” za europejskimi bankami, perspektywa kolejnej obniżki niespecjalnie przeszkadza dolarowi.

Jednocześnie jak wiemy, RPP wysłała ostatnio komunikat, że stopy procentowe mogą nie zmienić się przez cały kolejny rok. Jeśli przyjmiemy, że na koniec przyszłego roku stopy w USA będą w przedziale 3,5-4%, zaś w strefie euro być może 1,5-2%, to przy stopie referencyjnej 5,75% w Polsce oznacza to rosnący magnes dla globalnego kapitału. Dzięki temu, mimo dość słabego euro wobec dolara, kurs EURPLN jest obecnie na dolnym poziomie wielomiesięcznej konsolidacji i przy sprzyjających warunkach rynkowych może spróbować wybicia dołem. Warto jednak pamiętać, że historycznie w sytuacji odwrotu od ryzyka na rynkach globalnych poziom stóp procentowych na rynku wschodzącym (takim jak Polska) miał relatywnie nieduże znaczenie.

W poniedziałek o 9:00 euro kosztuje 4,26 złotego, dolar 4,05 złotego, frank 4,55 złotego, zaś funt 5,13 złotego.

Źródło: dr Przemysław Kwiecień CFA, Główny Ekonomista XTB