Krótkoterminowo widać więc większy optymizm na rynku miedzi, jednak i tak trudno uznać zwyżki z ostatnich dni za szczególnie imponujące. Poziomy, na których poruszają się notowania tego metalu, nie są również wyjątkiem w porównaniu do tego, co widzieliśmy w ostatnich miesiącach – ponieważ notowania miedzi utrzymują się w średnioterminowej konsolidacji, ograniczonej od dołu rejonem 2,56-2,66 USD za funt, a od góry okolicami 2,86 USD za funt.

Do wybicia się z konsolidacji jest więc jeszcze dość daleko, aczkolwiek pojawiły się szanse na coraz większą siłę strony popytowej na rynku miedzi w kontekście najbliższych paru miesięcy. Za zwiększony optymizm odpowiadają nadzieje na złagodzenie lub nawet zażegnanie konfliktu handlowego Stanów Zjednoczonych i Chin. Przywódcy obu krajów obiecali współpracę w tym zakresie na spotkaniu G20 pod koniec listopada – i obecnie te działania zaczęły przynosić pierwsze efekty w postaci zaktywizowania wzajemnego handlu.

Tylko konkretne działania, a nie słowa, mogą zaktywizować inwestorów na rynku miedzi, spośród których spora część realizuje obecnie strategię wait-and-see, pozostając poza rynkiem. Liczba otwartych pozycji na kontraktach miedzi w Szanghaju jest najniższa od lutego 2017 roku, wyjątkowo małe pozycje mają także inwestorzy instytucjonalni na kontraktach notowanych w Nowym Jorku. Co więcej, pozostają oni neutralni wobec perspektyw cen miedzi, tj. nie przeważają wśród nich istotnie ani długie, ani krótkie pozycje. Jeśli jednak w końcu zaczną pojawiać się na rynku miedzi konkretne informacje świadczące o zmianie sytuacji fundamentalnej na tym rynku – wśród których kwestia konfliktu handlowego USA i Chin jest najistotniejsza – to inwestorzy mogą w końcu mieć pretekst do budowania większej pozycji.

SOJA

Duże chińskie zamówienie na amerykańską soję.

Notowania soi w ostatnich tygodniach radzą sobie coraz lepiej. Ważnym punktem na wykresie notowań tego surowca w USA był miniony poniedziałek, czyli sesja z 3 grudnia, którą ceny soi rozpoczęły od dużej luki wzrostowej. Była ona wywołana zapewnieniami przywódców USA i Chin o dążeniach do polepszenia wzajemnych relacji i do zakończenia wojny handlowej.

Wczoraj pojawiła się informacja o dużym zamówieniu na import amerykańskiej soi do Chin, wynoszącym ponad 1,5 mln ton tego surowca. To pierwszy wyraźny sygnał świadczący o tym, że zapewnienia o wzajemnej współpracy obu krajów nie były czczymi słowami, ale zaczęły przynosić wymierne efekty. Według udzielonego we wtorek przez Donalda Trumpa wywiadu, postępy w negocjacjach będą coraz bardziej widoczne w kolejnych tygodniach.

Na rynku soi dążenie do zakończenia wojny handlowej USA i Chin jest szczególnie ważne, ponieważ przed wprowadzeniem ceł większość soi wyprodukowanej w Stanach Zjednoczonych trafiała właśnie do Chin – a USA były jednocześnie dostawcą soi kluczowym dla Chin. Po wejściu w życie na początku lipca br. 25-procentowego cła na import soi z USA do Chin wzajemny handel się załamał i dopiero teraz powoli zaczyna on wracać na stare tory. Dla Amerykanów jest to tym istotne także dlatego, że tegoroczne zbiory soi w tym kraju były obfite i spadek zamówień ze strony Chin stanowił dla nich poważny problem.

Źródło: Dorota Sierakowska, Analityk surowcowy DM BOŚ SA