Po wyłączeniu wolumenu aut wzrost był rzędu 0,2 proc. m/m, czyli tyle, ile oczekiwano. Gorzej od prognoz wypadł natomiast kwietniowy odczyt indeksu aktywności w sektorze przetwórczym, czyli NY Empire State (spadek do 15,8 pkt. z 22,5 pkt. przy szacunku 18,6 pkt.).

USA / FED: William Dudley z oddziału FED w Nowym Jorku stwierdził wczoraj, że 3 lub 4 podwyżki w tym roku są możliwe, ale gdyby miało być ich więcej, to nie można by już mówić o tym, że zacieśnianie polityki monetarnej odbywa się stopniowo. Z kolei Robert Kaplan z FED w Dallas dał do zrozumienia, że o ile w krótkim terminie sytuacja gospodarcza wygląda solidnie, to o tyle długoterminowe tendencje wciąż budzą jego obawy. Kaplan ma jednak opinię „gołębia” w FED i w tym roku nie głosuje w FOMC.

USA/ CHINY/ WOJNY HANDLOWE: Donald Trump zarzucił wczoraj na TT Chinom i Rosji, że dokonują „dewaluacji” wartości swoich walut. Tymczasem Wall Street Journal spekuluje, że Biały Dom może przygotowywać kolejne działania przeciwko Chinom związane z zarzutami dotyczącymi ograniczeń przy wymianie usług wysokich technologii. Tymczasem wczoraj USA nałożyły zakaz sprzedaży przez amerykańskie firmy części dla chińskiego koncernu telekomunikacyjnego ZTE na okres 7 lat, oskarżając koncern o handlowanie z Iranem.

CHINY / DANE: Opublikowane nad ranem dane nt. dynamiki PKB w I kwartale wypadły w zasadzie zgodnie z szacunkami rynku (1,4 proc. k/k i 6,8 proc. r/r). Niemniej dynamika produkcji przemysłowej w marcu była już nieco niższa (6,0 proc. r/r wobec szacowanych 6,3 proc. r/r), ale zrównoważył to odczyt dynamiki sprzedaży detalicznej (10,1 proc. r/r wobec prognozy 9,7 proc. r/r). Inwestycje w aglomeracjach rosły w tempie 7,5 proc. r/r (szacowano 7,7 proc. r/r).

AUSTRALIA: Zapiski z ostatniego posiedzenia RBA w kwietniu nie wniosły nic nowego, powtórzono, że nie widać konieczności dostosowania polityki w krótkim terminie, a w długim wciąż bardziej prawdopodobna jest podwyżka, niż obniżka stóp procentowych. Zwrócono uwagę na utrzymującą się niską dynamikę płac, chociaż zwrócono uwagę na sygnały mogące świadczyć o wzroście dynamiki zatrudnienia w kolejnych okresach.

NOWA ZELANDIA: Dynamika sprzedaży domów wg. REINZ spadła w marcu o 9,9 proc. r/r wobec wzrostu o 1,2 proc. r/r w lutym.

WIELKA BRYTANIA: Opublikowane dzisiaj o godz. 10:30 dane z rynku pracy nie dały pozytywnych zaskoczeń. Wprawdzie stopa bezrobocia w lutym spadła do 4,2 proc. z 4,3 proc., ale już marcowa dynamika wniosków od bezrobotnych wyniosła 11,6 tys. , a dane za luty skorygowano z 9,2 tys. do 15,1 tys. Dynamika wynagrodzeń odnotowała w marcu wzrost o 2,8 proc. r/r (jak oczekiwano), ale po odjęciu bonusów wzrost wyniósł tylko 2,8 proc. r/r (szacowano 3,0 proc. r/r).

EUROSTREFA / NIEMCY: Opublikowany dzisiaj o godz. 11:00 indeks ZEW dla Niemiec wypadł na poziomie -8,2 pkt. w kwietniu wobec 5,1 pkt. w marcu, oraz szacowanych -1,0 pkt.

Opinia: Wczorajsze dane nt. sprzedaży detalicznej nie wypadły źle, ale to nie uchroniło dolara od dalszej przeceny. Czy dzisiaj będzie podobnie w przypadku publikacji dynamiki produkcji przemysłowej za marzec, które poznamy o godz. 15:15? Szacunki zakładają jej wzrost o 0,3 proc. m/m wobec zwyżki o 1,5 proc. m/m w lutym. Teoretycznie, zatem pole do pozytywnego zaskoczenia jest, ale trudno ocenić, czy będzie ono wystarczające do podbicia dolara. Wydaje się, że „przełomowe” dane makro poznamy dopiero w majówkę – kwietniowe indeksy ISM, oraz dane Departamentu Pracy. Do tego czasu większy wpływ na dolara, będą mieć globalne nastroje związane z relacjami USA-Chiny, ale i też ewentualnymi dyplomatycznymi tarciami na Bliskim Wschodzie (tu kluczowy pomału staje się Iran i kwestia 12 maja, czyli terminu do którego USA mogą podważyć dotychczasowe porozumienie dotyczące programu nuklearnego, jakie było wypracowane w 2015 r.). Paradoksalnie te dwa wątki zaczynają się ze sobą splatać, o czym świadczyć może ostatni ruch USA wobec chińskiej spółki ZTE, która jest drugim w Chinach (po Huawei) producentem urządzeń telekomunikacyjnych, oraz czwartym sprzedawcą smartfonów w USA. Uderzenie amerykańskiej administracji może okazać się bardzo kosztowne dla Chińczyków i podważyć pozytywny ton, jaki pojawił się w relacjach pomiędzy obydwoma krajami w ubiegłym tygodniu po słowach prezydenta Xi Jinpinga. Pytanie, co zrobią teraz Chiny (działania odwetowe), ale to może stać się pretekstem do schłodzenia nastrojów wobec ryzykownych aktywów w najbliższych dniach i tym samym odbicia się dolara (choć raczej chwilowego).
Na tygodniowym układzie koszyka BOSSA USD oparliśmy się o mocne wsparcie, jakie stanowi blisko 7-letnia linia trendu wzrostowego. Przestrzeń do odbicia nie jest jednak duża – ograniczeniem będzie linia trendu spadkowego rysowana od przełomu 2015/2016 r. – obecnie 76,25 pkt.

Dzisiaj w zestawieniach G-10 nadal najsłabszy pozostaje dolar nowozelandzki, kontynuując złą passę już od kilku dni. Dzisiaj nie pomogły mu słabe dane z rynku nieruchomości. Niemniej pretekstem dla tego ruchu może być większe doważanie przez rynek pozycji w AUD kosztem NZD, po tym jak w zeszłym tygodniu pojawiły się sygnały tonujące obawy odnośnie eskalacji wojny handlowej pomiędzy USA, a Chinami. Pytanie jednak, czy AUD też nie poszedł za daleko w kontekście nadal biernego przekazu ze strony RBA (potwierdziły to dzisiejsze zapiski z kwietniowego posiedzenia), a także ryzyka pogorszenia się relacji z Chinami w kontekście wspomnianej już banicji dla koncernu ZTE. Zresztą spójrzmy na wykresy NZD/USD i AUD/USD. W pierwszym przypadku mamy niewielką korektę, jak na skalę ostatnich zwyżek. W drugim pojawia się wiele pytań o to, czy rzeczywiście możliwe jest wybicie z kanału spadkowego przy pierwszym podejściu…

Od kilku dni dobrze ma się funt, chociaż dzisiaj impet ruchu przygasł po tym, jak dane z rynku pracy nie przyniosły pozytywnych zaskoczeń. Analiza techniczna GBP/USD pokazuje, że pole do korekty jest, po tym jak doszło do nieznacznego wybicia tegorocznego szczytu ze stycznia przy 1,4343. Mocnym wsparciem będzie rejon szczytu z 26 marca przy 1,4243. Funt powinien pozostać silniejszy na ustawieniach ze względu na oczekiwania związane z podwyżką stóp procentowych 10 maja. Niemniej korekta mogłaby zostać pogłębiona, gdyby kolejne publikacje (jutro inflacja CPI, a pojutrze sprzedaż detaliczna) pokazały jakieś negatywne rozczarowania. Wtedy rynek nie miałby podstaw do ewentualnego skalowania dwóch podwyżek przez BOE w tym roku, co ostatnio zaczęło się „nieśmiało” przewijać.

Na wykresie EUR/USD widać, że rynek ma trudności ze złamaniem strefy oporu 1,2400-1,2420. Nie pomaga w tym słabszy indeks ZEW z Niemiec. Niewykluczona jest korekta w okolice 1,2335-40 (dolne ograniczenie szybkiego kanału wzrostowego na dziennym układzie).

Źródło: Marek Rogalski – główny analityk walutowy DM BOŚ