Zgodnie z oczekiwaniami amerykańska Rezerwa Federalna podwyższyła główną stopę procentową o 25 pkt bazowych do przedziału 1,50-1,75 proc. (jednogłośnie). Bankierzy z FED wciąż oczekują trzech podwyżek stóp procentowych w 2018 r. (mediana), choć wskazania projekcji dot chart są znacznie mniej rozstrzelone; oceny bardziej jednomyślne, niż w poprzedniej rundzie. FED oczekuje większej niż poprzednio skali podwyżek w latach 2019-2020 i stopy procentowej w długim terminie. Mediana przewidywań członków FED co do poziomu stopy funduszy federalnych na koniec 2018 r. pozostała na poziomie 2,13 proc. (3 podwyżki o 25 pkt). Ale średnia nieznacznie wzrosła. Na koniec 2019 r. mediana wzrosła do 2,88 proc., wobec 2,69 proc. w grudniu (kolejne 3 podwyżki stóp wobec 2 poprzednio). Na 2020 r. wskazuje na poziom 3,38 proc. wobec 3,06 proc. prognozowanych poprzednio. Szacunek długoterminowej stopy procentowej został podniesiony do poziomu 2,88 proc. z 2,75 proc. w grudniu.

W górę przesunięte zostały szacunki PKB, inflacji, w dół stopy bezrobocia. FED oczekuje, że wzrost gospodarczy w tym roku wyniesie 2,7 proc. (w górę z 2,5 proc.), 2,4 proc. w 2019 (2,1 proc. poprzednio), 2,0 proc. w 2020 r. i 1,8 proc. w długim terminie. Inflacja PCE (bazowa) osiągnie, wg prognoz, 1,9 proc. w tym roku i 2,1 proc. w kolejnych latach. Bezrobocie spadnie w przyszłym roku do 3,6 proc. (przy 3,9 proc. w poprzedniej rundzie prognoz) i pozostanie na tym poziomie w 2020 r. FED ocenił w komunikacie, że perspektywy gospodarki w ostatnich miesiącach poprawiły się i uzasadniają kolejne stopniowe podwyżki stóp procentowych. Krótkoterminowe ryzyka są zasadniczo zbilansowane, ale FOMC uważnie monitoruje rozwój sytuacji. Stopa bezrobocia utrzymuje się na poziomie najniższym od 17 lat. Inflacja jest niska, jednak w kolejnych miesiącach wzrośnie. W średnim okresie ustabilizuje się wokół celu 2 proc.

W trakcie konferencji prasowej prezes FED J. Powell mówił, że perspektywy dla gospodarki poprawiły się w ostatnich miesiącach m.in. z uwagi na zmiany w polityce fiskalnej, która stała się luźniejsza, a także przyrost miejsc pracy, który wspiera dochody i zaufanie konsumentów. Również dzięki dobrej koniunkturze za granicą i akomodacyjnych warunkach na rynkach finansowych. Powell wyraził nadzieję, że skutki reformy podatkowej pozwolą na wzrost wydajności pracy w USA. Ocenił, że wyceny w niektórych obszarach rynku finansowego są podwyższone w porównaniu do historycznych poziomów, np. na rynku akcji i nieruchomości komercyjnych. Prezes FED nie potrafi jednoznacznie wskazać, skąd wynika mocny spadek cen w ub. r. Zaskakujące jest także zachowanie płac w obliczu dobrej sytuacji na rynku pracy i pojawiających się informacji o niedoborach siły roboczej. Dodał, że relacja między niewykorzystanymi zasobami na rynku pracy i inflacją „nie jest ścisła”. Według Powella, dalsze stopniowe podwyżki stóp będą najlepiej sprzyjać realizacji mandatu FED. W temacie ceł, niektórzy członkowie FOMC podczas debaty ocenili je jako pewien rodzaj zagrożenia dla ich prognoz, gdyby wojna handlowa została wszczęta na dużą skalę. Jako novum, FED analizuje możliwość zwiększenia częstotliwości konferencji prasowych po posiedzeniach (obecnie 4 rocznie).

Retoryka FED uległa zaostrzeniu, ale w stopniu mniejszy, niż się spodziewaliśmy. Zwraca uwagę podniesienie mniejsza polaryzacja opinii, wyższa średnia wskazań dot. stóp procentowych w tym roku oraz mediany w kolejnych. Także wyższe prognozy i wskazanie na luźniejszą politykę fiskalną (naturalnym jest przeciwdziałanie temu ciaśniejszą monetarną) sugerują bardziej jastrzębie nastawienie FOMC. Nie jest to jednak zmiana na miarę wstrząsu na rynkach finansowych.

Źródło: Damian Rosiński, Dom Maklerski AFS