Amerykańska Rezerwa Federalna zgodnie z oczekiwaniami podniosła stopy procentowe o 25 pkt bazowych do przedziału 1,25-1,5 proc. Podtrzymała także prognozę trzech kolejnych podwyżek w przyszłym roku, przedstawiła optymistyczny obraz gospodarki oraz podniosła szacunek wzrostu PKB w 2018 r. (z 2,1 do 2,5 proc.). Bank potwierdził również zamiar zwiększenia od stycznia z 10 do 20 mld USD miesięcznie kwoty redukcji sumy bilansowej (odwrotne QE).

Decyzja ws. zmiany stóp nie zapadła jednogłośnie. Dwóch przedstawicieli Fed – N. Kashkari oraz Ch. Evans – opowiedzieli się za pozostawieniem ich bez zmian. Fed oczekuje, że sytuacja na rynku pracy pozostanie korzystna, z szerokimi możliwościami zatrudnienia oraz rosnącymi wynagrodzeniami. Z komunikatu zniknęło zdanie o oczekiwaniu dalszej poprawy, co między słowami można rozumieć jako zapowiedź stabilizacji rynku (interpretacja „gołębia)) lub jako uznanie, że osiągnięte zostało pełne zatrudnienie („jastrzębia”).

Pomimo podtrzymania wyższej niż aktualnie dyskontowanej przez rynek projekcji stóp procentowych na koniec przyszłego roku (2,25 proc. wobec 2 proc.), posiedzenie odbiło się niekorzystnie na dolarze. Cześć ekonomistów dopuszczała możliwość zwiększenia projekcji do 4 podwyżek w przyszłym roku. W trzy godziny amerykańska waluta straciła tyle, ile zyskała na przestrzeni ostatnich 5 sesji. Zloty jednak bardzo niemrawo zareagował na umocnienie euro, co nakazuje ostrożność w ferowaniu pozytywnych dla niego wyroków. Pozostajemy sceptycznie nastawieni do złotego w horyzoncie najbliższych tygodni oczekując jego osłabienia.

W reakcji na decyzję Fed Ludowy Bank Chin (LBC), po raz pierwszy od marca, także podniósł stopy procentowe, po których udziela pożyczek bankom o 5 pkt bazowych. Stopa 7-dniowych operacji otwartego rynku wzrosła do 2,5 proc., zaś 28-dniowych pożyczek do 3,25 proc. Podwyżka, której niewielka skala będzie miała ograniczony wpływ na akcję kredytową jest formą zasygnalizowania uczestnikom rynków restrykcyjne nastawienie do polityki pieniężnej. LBC w komunikacie zasugerował możliwość dalszych podwyżek. Na decyzję juan zareagował umocnieniem.

Z opublikowanych przed decyzją Fed danych Departamentu Pracy, inflacja CPI w USA wzrosła w listopadzie w ujęciu rdr do 2,2 proc. z 2,0 proc. miesiąc wcześniej, ale z wyłączeniem wrażliwych na wahania energii i żywności obniżyła się do 1,7 proc. Wg mediany prognoz miał się powtórzyć wynik z października (1,8 proc.). Raport pokazał brak presji inflacyjnej w największej gospodarce świata pod koniec 2017 r. Naszym zdaniem pojawi się ona dopiero w przyszłym roku, kiedy wyższe w II poł. 2017 r. notowania ropy naftowej trwale podwyższą ceny, w tym kategorii bazowych. Niższa dynamika cen przez większość 2017 r., podobnie jak to było w I poł. 2016 r., miała charakter przejściowy. Spodziewamy się wyraźnego przyspieszenia wskaźników inflacji CPI w nadchodzących kwartałach oraz wypełnienia wynikającej z dot plot prognozy 3 kolejnych podwyżek stóp w 2018 r.

Dziś na efekty komunikacji Fed będzie miał okazję zareagować M. Draghi. Europejski Bank Centralny (EBC) odkrył najważniejsze karty w listopadzie. Obecnie może co najwyżej podtrzymywać zapewnienia, że program skupu aktywów QE będzie prowadzony, jak zapowiedziano, do końca przyszłego roku za 40 mld EUR miesięcznie. EBC starał się będzie przez możliwie długi okres powstrzymywać aprecjację euro. Nie sądzimy, by dopóki inflacja bazowa nie zbliża się do poziomu 2 proc. EBC zdecydował się na zaostrzenie retoryki. Nawet jeśli nawoływania „jastrzębi” będą coraz głośniej słyszalne. Pierwsze podwyżki stóp to nadal odległa i mglista perspektywa. Najpewniej już za kadencji nowego prezesa banku (Draghi odejdzie 31 października 2019 r.).

Źródło: Damian Rosiński, Dom Maklerski AFS