Przy osuwających się globalnie walutach emerging markets, stabilnych regionu (nieznacznie mocniejszej po wyborach czeskiej koronie), złoty lekko zyskał podczas spokojnego handlu w poniedziałek. EUR/PLN przetestował wsparcie na 4,2250, lecz nie zdołał zamknąć dnia poniżej tej bariery. Dolar mozolnie odzyskuje straty. Europejskie giełdy w większości lekko wzrosły. Indeks największych spółek z GPW nieco odbił po serii spadków z połowy miesiąca. Obligacje stabilnie.
Wydarzeniem tygodnia jest czwartkowe posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego (EBC), na którym ma zapaść decyzja o przyszłości programu QE po 2017 r. I to ono będzie determinować zachowanie rynków w horyzoncie kolejnych kilku, kilkunastu sesji. Zmienność do 26 października będzie niska. 1 listopada obradować w kwestii polityki pieniężnej będzie z kolei Rezerwa Federalna.
Oczekiwania inwestorów co do europejskiego QE są jednoznaczne pod tym względem, że dojdzie do zredukowania wielkości programu. Zostanie on jednak wydłużony co najmniej o kolejne 6 miesięcy. Przy czym to najkrótszy możliwy termin prolongaty. Rozważane są także opcje 9-miesięczna oraz 12-miesięczna. Kwota miesięcznych zakupów oscyluje w przedziale 20-40 mlnd EUR. Obecnie EBC co miesiąc skupuje aktywa za 60 mld EUR. Część obserwatorów wskazuje na ograniczone do niewiele ponad 200 mld EUR możliwości dalszego wzrostu sumy bilansowej EBC w 2017 r. z uwagi na przyjęte samoograniczenia (brak obligacji do zakupu). Najbardziej prawdopodobnym rozwiązaniem jest, naszym zdaniem, wydłużenie programu do września z kwotą 30 lub jakaś forma pośrednia (3x40+3x30+3x20 mld EUR). Ponieważ w tej opcji łączna kwota (270 mld EUR) wychodzi ponad rzekomy – to trudne do jednoznacznego określenia – limit, należały ją uznać za „gołębą”. Względnie neutralna wersja to okolice 240 mld EUR (np. 12 miesięcy po 20 mld). „Jastrzębia” to wydłużenie przez pół roku z kwotą 30 mld EUR. W przypadku każdej wersji EBC odpowiednio dostosuje przekaz jej towarzyszący łagodząc lub zaostrzając wydźwięk decyzji. Na pewno należy założyć pozostawienie otwartej furtki do dalszych działań w zależności od zmieniającej się sytuacji.

To, na jak długo i na jaką kwotę płynność podtrzyma EBC może w pewnym stopniu zdeterminować przyszłość rynków i zachowanie europejskiej waluty. W krótkim terminie będzie to czynnik decydujący. M. Draghi życzyłby sobie słabszego euro, ale jest ograniczony przez limity oraz ogromną skalę dotychczasowych działań stymulujących. Suma bilansowa EBC to >40 proc. PKB regionu – najwięcej spośród wszystkich banków centralnych zaangażowanych w niekonwencjonalne działania (w USA niewiele ponad 23 proc.). Ma ponadto głęboko ujemne stopy procentowe. Zapowiada się ciekawe posiedzenia i znaczny wzrost zmienności rynków pod koniec miesiąca.

Źródło: Damian Rosiński, Dom Maklerski AFS