Razem z publikacją danych za luty Departament Pracy zrewidował w górę szacunki dla stycznia (do 129 tys. ze 113 tys.) i grudnia (do 84 tys. z 75 tys.). Podbicie stopy bezrobocia do 6,7% (prog. 6,6%) psuje pozytywny obraz, choć nie wolno zapominać, że dane te są przygotowywane na podstawie innej ankiety niż zatrudnienie i wskaźnik ten spadł w ciągu dwóch miesięcy z poziomu 7% pomimo niskiej dynamiki zatrudnienia.

Jednak najbardziej imponującą figurą jest liczba osób niezdolnych do pracy z powodu trudnych warunków pogodowych – 601 tys. Jest to drugi najwyższy wynik za luty na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat i ponad trzykrotnie więcej niż w styczniu. To podkreśla, jak bardzo obraz sytuacji gospodarczej USA jest zaciemniony przez najsurowszą zimę od czterech lat i nakazuje oczekiwać wyraźnej poprawy we wskaźnikach w ciągu kolejnych tygodni i miesięcy. W rezultacie nie zmieniam swojego nastawienia dotyczącego dalszych działań Fed i na posiedzeniu 18-19 marca spodziewam się kontynuacji wygaszania tempa skupu aktywów o kolejne 10 mld USD do 55 mld USD miesięcznie.

W związku z powyższym oczekuję, że tło fundamentalne powinno wspierać USD w średnim terminie. Lepsze dane w połączeniu z mniej gołębim tonem polityki Fed powinny ciągnąć w górę rentowności obligacji skarbowych USA (w piątek +5 pb do 2,81%), co nie pozostanie bez wpływu np. na notowania USD/JPY. Ale w relacji do EUR zwrot będzie najtrudniejszy. Biorąc za punkt wyjścia początek roku, dane makro ze strefy euro zaskakują wyłącznie na plus, podczas gdy gospodarka USA musi niejako odzyskiwać zaufanie, którym wcześniej została obdarzona przez inwestorów. Bilans w handlu zagranicznym (ostatni „konik” inwestorów) również wspiera euro z nadwyżką 13,9 mld EUR wobec deficytu 39,1 mld USD (28,6 mld EUR) w USA. Ostatnim impulsem do kupowania EUR stałą się informacja, iż w tym tygodniu banki komercyjne w strefie euro planują zwrócić aż 11,4 mld EUR z 3-letnich pożyczek LTRO, ponad 6 razy więcej niż oczekiwano i najwięcej od grudnia 2013 r. Przyspieszenie w redukcji nadwyżkowej płynności sektora finansowego wywrze presję na wzrost stawek na europejskich rynku pieniężnym, podnosząc atrakcyjność odsetkową euro. I choć wzrost kosztu pieniądza nie jest po myśli EBC, to póki bank centralny nie widzi potrzeby zmian w polityce monetarnej (na łagodniejszą), EUR nie ma powodów, być sprzedawanym.
EUR/PLN: Spowolnienie w Chinach i wzmocnienie szans na kontynuację redukcji QE3 nie przemawiają za aprecjacją walut wschodzących. Ale z drugiej strony piątkowe obawy o eskalację konfliktu na Ukrainie okazały się bezpodstawne, co daje podstawy do oczekiwania powrotu zagranicznych inwestorów w kolejnych dniach. Pomimo że ryzyka przeważają na niekorzyść złotego, dziś oczekiwałbym stabilizacji EUR/PLN wokół 4,20 +/-1 gr.

EUR/USD: Pomimo dobre odczytu z rynku pracy USA, na rynku nie ma odważnych do wchodzenia na krótko w EUR, kiedy EBC pozostaje niechętny przeciwdziałania silnej walucie. Stąd każde cofnięcie EUR/USD będzie wykorzystywane jako okazja do kupna. Dopóki kurs nie wyłamie się poniżej 1,3830, perspektywa 1,40 pozostaje w mocy. Ubogi kalendarz makro w poniedziałek powinien utrzymać kurs w ciasnym zakresie 1,3850-1,3916.

Źródło: Konrad Białas, Analityk Alior Bank