Data dodania: 2013-01-11 (12:49)
Słabość japońskiej waluty nadal zaskakuje. Mimo, iż zaprezentowany dzisiaj program stymulacyjny nie odbiega od tego, czego wcześniej spodziewał się rynek (10,3 bln JPY nowych środków), to rynek zwrócił większą uwagę na słowa premiera Abe, którego zdaniem mandat Banku Japonii powinien zostać rozszerzony także o tzw. maksymalizację zatrudnienia.
To kolejny element presji, jaka jest wywierana na BOJ, który jak się oczekuje 22 stycznia może zwiększyć program skupu aktywów, a także rozważyć podniesienie celu inflacyjnego do 2 proc. Negatywny wpływ na jena miały też fatalne dane nt. bilansu płatniczego w listopadzie, który wskazał na deficyt rzędu 222,4 mld JPY. Wciąż jednak należy zadać sobie pytanie, czy tak gwałtowne osłabienie się jena na przełomie ostatnich tygodni nie oznacza, iż większość potencjalnych informacji jest już w cenach, a rynek nie będzie szukał możliwości odwrócenia tendencji. Dzisiaj warto też obserwować franka (konkretnie EUR/CHF), który traci po informacjach, jakoby jeden z kantonalnych banków Szwajcarii rozważał de facto wprowadzenie ujemnej stopy depozytowej.
Dane o chińskiej inflacji, które poznaliśmy o godz. 2:30 w nocy pokazują, iż Ludowy Bank Chin w zasadzie ma już dość ograniczone pole, co do manewru na stopach procentowych. Wzrost wskaźnika CPI do 2,5 proc. r/r w listopadzie (oczekiwano 2,3 proc. r/r), po części ze względu na warunki pogodowe, może nie być odosobnionym wydarzeniem, skoro pojawiają się sygnały, iż w całym roku inflacja może wynieść 3 proc. Dodatkowo presję na wzrost cen mogą generować wyższe oczekiwania płacowe w Chinach (takie sygnały przynosi tamtejsza lokalna prasa). Niemniej to nie dane z Chin, skoncentrowały na sobie największą uwagę.
W centrum uwagi znalazł się ponownie premier Japonii, który w jednym z wywiadów stwierdził, iż należy rozważyć rozszerzenie mandatu Banku Japonii, który obecnie dba tylko o stabilność cen. Abe chciałby wzorować się na FED, który ma za zadanie dbać też o tzw. maksymalizację zatrudnienia. Trudno się temu nie dziwić, skoro rząd z okazji ogłoszonego dzisiaj gigantycznego programu stymulacyjnego (10,3 bln JPY nowych środków) zapowiedział, że powinien dać on aż 600.000 nowych miejsc pracy. Plany wobec BOJ są zatem dość poważne – oczywiście ewentualna zmiana mandatu będzie najpewniej już w gestii nowego prezesa, który zostanie powołany wiosną, ale widać tu też ukrytą sugestię, iż premier chętnie widziałby na tym stanowisku kogoś, kto będzie w dużej mierze podzielał jego poglądy.
Dynamika osłabienia się jena na przełomie ostatnich tygodni jest już dość duża – w przypadku EUR/JPY mamy do czynienia z blisko 18 proc. aprecjacją w ciągu 2 miesięcy – co każe się zastanowić, czy rynek właściwie wycenia potencjalne scenariusze. Bo nie ma pewności, że 22 stycznia BOJ rzeczywiście poszerzy program QE i będzie skłonny rozpocząć prace nad postulatami forsowanymi przez rząd.
Na wykresie EUR/JPY warto zwrócić uwagę na dywergencję widoczną na dziennym wskaźniku MACD, ale i także pozostałych (RSI i Stochastic). Nie bez znaczenia jest też dość silna dynamika ostatniego ruchu mogąca sugerować wyczerpywanie możliwości kontynuacji zwyżki. Dzisiejsza świeca zaczyna rysować się spadkowo, jeżeli to się potwierdzi, to przyszły tydzień powinien upłynąć pod znakiem umocnienia się jena. Pierwszym celem dla EUR/JPY byłyby okolice ostatniej konsolidacji 115,50-115,98.
EUR/JPY
Kluczowe opory: 118,26; 118,57; 119,00; 119,60
Kluczowe wsparcia: 117,65; 115,98; 115,50; 114,65; 113,60
W przypadku EUR/USD nadal mamy do czynienia z echem wczorajszej informacji, iż decyzja o utrzymaniu stóp procentowych przez Europejski Bank Centralny była jednomyślna, co odebrano jako sygnał, że ECB raczej nie będzie rozważał w najbliższych miesiącach ewentualnego poluzowania polityki (jeszcze w grudniu część członków ECB chciała cięcia stóp). W nocy agencje podały informację o cięciu ratingu dla Cypru przez agencję Moody’s aż o trzy noty do Caa3, ale nie wpłynęła ona na notowania wspólnej waluty. Rynek ignoruje wątek cypryjski, choć pytanie czy słusznie. Europejscy politycy przesunęli debatę nt. przyznania pomocy finansowej o kilka tygodni – niemniej Cypr może się okazać dobrym testem tzw. europejskiej solidarności, czyli tego, na ile na pomoc mogłoby liczyć inne, większe kraje. Nadal otwarta zostanie przecież kwestia Hiszpanii, ale i też Włoch i Francji (w pesymistycznych scenariuszach), oraz Grecji, której być może trzeba będzie za kilkanaście miesięcy umorzyć część przyznanej w 2010 r. publicznej pomocy.
Na wykresie EUR/USD widać wyraźnie dość duże znaczenie oporu w rejonie 1,3290-1,3305 opartego o maksima z ostatniej dekady grudnia oraz szczyt z 2 stycznia b.r. Niemniej strona popytowa na euro jest dość silna, skoro udało się jej sforsować strefę 1,3220-50 (teraz będzie stanowić ona krótkoterminowe wsparcie). Ciekawą koncepcją jest formacja R-G-R, o której rynek może szerzej spekulować, jeżeli nie uda się wyraźnie złamać oporu na 1,33, co nie jest wykluczone, biorąc pod uwagę dużą dynamikę ostatniej zwyżki. Dzisiaj w kalendarzu mamy jeszcze dane nt. bilansu handlowego w USA o godz. 14:30, ale ich znaczenie może być ograniczone (w listopadzie spodziewany jest deficyt na poziomie 41,3 mld USD). Inwestorzy mogą się szerzej pochylić nad publikowanymi o godz. 20:00 danymi nt. budżetu federalnego za grudzień, zwłaszcza, że mogą powrócić spekulacje odnośnie debaty nad klifem fiskalnym i limitem zadłużenia (deadline to koniec lutego). Reasumując, w najbliższych dniach można oczekiwać powrotu EUR/USD w obszar 1,3165-75, stanowiący dolne ograniczenie konsolidacji z ostatniej dekady grudnia.
EUR/USD
Kluczowe opory: 1,3290-1,3305; 1,3320; 1,3380
Kluczowe wsparcia: 1,3250; 1,3220; 1,3200; 1,3160-70;1,3145-50; 1,3125; 1,3100; 1,3080; 1,3065
Po dłuższym marazmie znów budzi się rynek EUR/CHF, gdzie od wczoraj obserwujemy wyraźną zwyżkę. O ile jej pierwszym motywem były słowa szefa Europejskiego Banku Centralnego wygłoszone na czwartkowej konferencji prasowej, to dzisiaj doszły do tego spekulacje nt. możliwości wprowadzenia ujemnych stóp procentowych od depozytów lokowanych we frankach. Temat ten co jakiś czas wraca, choć tak naprawdę taka możliwość jest mało realna. Tym samym (zdementowane przez zarząd Zuercher Kantonal Bank) insynuacje należy uznać raczej za dobry pretekst do korzystnego zajęcia krótkich pozycji w EUR/CHF. Zwłaszcza, że strefa oporu na 1,2167-83 wygląda na dość solidną i jej złamanie będzie dość trudne. Wydaje się, że możemy szybko wrócić w rejon 1,2110-30, o ile rynek nie zacznie spekulować nt. możliwego podniesienia „pułapu EURCHF” przez Narodowy Bank Szwajcarii (mało prawdopodobne).
EUR/CHF
Kluczowe opory: 1,2178; 1,2183; 1,2240-1,2250
Kluczowe wsparcia: 1,2155; 1,2143; 1,2133; 1,2119; 1,2100; 1,2080
Dane o chińskiej inflacji, które poznaliśmy o godz. 2:30 w nocy pokazują, iż Ludowy Bank Chin w zasadzie ma już dość ograniczone pole, co do manewru na stopach procentowych. Wzrost wskaźnika CPI do 2,5 proc. r/r w listopadzie (oczekiwano 2,3 proc. r/r), po części ze względu na warunki pogodowe, może nie być odosobnionym wydarzeniem, skoro pojawiają się sygnały, iż w całym roku inflacja może wynieść 3 proc. Dodatkowo presję na wzrost cen mogą generować wyższe oczekiwania płacowe w Chinach (takie sygnały przynosi tamtejsza lokalna prasa). Niemniej to nie dane z Chin, skoncentrowały na sobie największą uwagę.
W centrum uwagi znalazł się ponownie premier Japonii, który w jednym z wywiadów stwierdził, iż należy rozważyć rozszerzenie mandatu Banku Japonii, który obecnie dba tylko o stabilność cen. Abe chciałby wzorować się na FED, który ma za zadanie dbać też o tzw. maksymalizację zatrudnienia. Trudno się temu nie dziwić, skoro rząd z okazji ogłoszonego dzisiaj gigantycznego programu stymulacyjnego (10,3 bln JPY nowych środków) zapowiedział, że powinien dać on aż 600.000 nowych miejsc pracy. Plany wobec BOJ są zatem dość poważne – oczywiście ewentualna zmiana mandatu będzie najpewniej już w gestii nowego prezesa, który zostanie powołany wiosną, ale widać tu też ukrytą sugestię, iż premier chętnie widziałby na tym stanowisku kogoś, kto będzie w dużej mierze podzielał jego poglądy.
Dynamika osłabienia się jena na przełomie ostatnich tygodni jest już dość duża – w przypadku EUR/JPY mamy do czynienia z blisko 18 proc. aprecjacją w ciągu 2 miesięcy – co każe się zastanowić, czy rynek właściwie wycenia potencjalne scenariusze. Bo nie ma pewności, że 22 stycznia BOJ rzeczywiście poszerzy program QE i będzie skłonny rozpocząć prace nad postulatami forsowanymi przez rząd.
Na wykresie EUR/JPY warto zwrócić uwagę na dywergencję widoczną na dziennym wskaźniku MACD, ale i także pozostałych (RSI i Stochastic). Nie bez znaczenia jest też dość silna dynamika ostatniego ruchu mogąca sugerować wyczerpywanie możliwości kontynuacji zwyżki. Dzisiejsza świeca zaczyna rysować się spadkowo, jeżeli to się potwierdzi, to przyszły tydzień powinien upłynąć pod znakiem umocnienia się jena. Pierwszym celem dla EUR/JPY byłyby okolice ostatniej konsolidacji 115,50-115,98.
EUR/JPY
Kluczowe opory: 118,26; 118,57; 119,00; 119,60
Kluczowe wsparcia: 117,65; 115,98; 115,50; 114,65; 113,60
W przypadku EUR/USD nadal mamy do czynienia z echem wczorajszej informacji, iż decyzja o utrzymaniu stóp procentowych przez Europejski Bank Centralny była jednomyślna, co odebrano jako sygnał, że ECB raczej nie będzie rozważał w najbliższych miesiącach ewentualnego poluzowania polityki (jeszcze w grudniu część członków ECB chciała cięcia stóp). W nocy agencje podały informację o cięciu ratingu dla Cypru przez agencję Moody’s aż o trzy noty do Caa3, ale nie wpłynęła ona na notowania wspólnej waluty. Rynek ignoruje wątek cypryjski, choć pytanie czy słusznie. Europejscy politycy przesunęli debatę nt. przyznania pomocy finansowej o kilka tygodni – niemniej Cypr może się okazać dobrym testem tzw. europejskiej solidarności, czyli tego, na ile na pomoc mogłoby liczyć inne, większe kraje. Nadal otwarta zostanie przecież kwestia Hiszpanii, ale i też Włoch i Francji (w pesymistycznych scenariuszach), oraz Grecji, której być może trzeba będzie za kilkanaście miesięcy umorzyć część przyznanej w 2010 r. publicznej pomocy.
Na wykresie EUR/USD widać wyraźnie dość duże znaczenie oporu w rejonie 1,3290-1,3305 opartego o maksima z ostatniej dekady grudnia oraz szczyt z 2 stycznia b.r. Niemniej strona popytowa na euro jest dość silna, skoro udało się jej sforsować strefę 1,3220-50 (teraz będzie stanowić ona krótkoterminowe wsparcie). Ciekawą koncepcją jest formacja R-G-R, o której rynek może szerzej spekulować, jeżeli nie uda się wyraźnie złamać oporu na 1,33, co nie jest wykluczone, biorąc pod uwagę dużą dynamikę ostatniej zwyżki. Dzisiaj w kalendarzu mamy jeszcze dane nt. bilansu handlowego w USA o godz. 14:30, ale ich znaczenie może być ograniczone (w listopadzie spodziewany jest deficyt na poziomie 41,3 mld USD). Inwestorzy mogą się szerzej pochylić nad publikowanymi o godz. 20:00 danymi nt. budżetu federalnego za grudzień, zwłaszcza, że mogą powrócić spekulacje odnośnie debaty nad klifem fiskalnym i limitem zadłużenia (deadline to koniec lutego). Reasumując, w najbliższych dniach można oczekiwać powrotu EUR/USD w obszar 1,3165-75, stanowiący dolne ograniczenie konsolidacji z ostatniej dekady grudnia.
EUR/USD
Kluczowe opory: 1,3290-1,3305; 1,3320; 1,3380
Kluczowe wsparcia: 1,3250; 1,3220; 1,3200; 1,3160-70;1,3145-50; 1,3125; 1,3100; 1,3080; 1,3065
Po dłuższym marazmie znów budzi się rynek EUR/CHF, gdzie od wczoraj obserwujemy wyraźną zwyżkę. O ile jej pierwszym motywem były słowa szefa Europejskiego Banku Centralnego wygłoszone na czwartkowej konferencji prasowej, to dzisiaj doszły do tego spekulacje nt. możliwości wprowadzenia ujemnych stóp procentowych od depozytów lokowanych we frankach. Temat ten co jakiś czas wraca, choć tak naprawdę taka możliwość jest mało realna. Tym samym (zdementowane przez zarząd Zuercher Kantonal Bank) insynuacje należy uznać raczej za dobry pretekst do korzystnego zajęcia krótkich pozycji w EUR/CHF. Zwłaszcza, że strefa oporu na 1,2167-83 wygląda na dość solidną i jej złamanie będzie dość trudne. Wydaje się, że możemy szybko wrócić w rejon 1,2110-30, o ile rynek nie zacznie spekulować nt. możliwego podniesienia „pułapu EURCHF” przez Narodowy Bank Szwajcarii (mało prawdopodobne).
EUR/CHF
Kluczowe opory: 1,2178; 1,2183; 1,2240-1,2250
Kluczowe wsparcia: 1,2155; 1,2143; 1,2133; 1,2119; 1,2100; 1,2080
Źródło: Marek Rogalski, analityk DM BOŚ (BOSSA FX)
Komentarz dostarczył:
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.
Publikuj:
Waluty - Najnowsze wiadomości i komentarze
Czy Trump podważy stanowisko szefa Fed?
2025-06-27 Poranny komentarz walutowy XTBW ostatnich dniach pojawiło się sporo spekulacji na temat tego, że Donald Trump mógłby zdecydować się na wcześniejsze ogłoszenie osoby, która będzie nowym szefem Fed. Oczywiście w tym momencie nie mówi się o zwolnieniu Powella ze stanowiska, ale nominowanie nowego szefa Fed na wiele miesięcy przed wygaśnięciem kadencji obecnego mogłoby znacząco wpłynąć na nastroje na rynku finansowym. Czy w takim wypadku dolar może jeszcze mocniej stracić na wartości?
Trump coraz mocniej krytykuje Powella
2025-06-26 Raport DM BOŚ z rynku walutPrezydent USA nie omieszkał nazwać szefa FED "matołem" po tym, jak Rezerwa Federalna w zeszłym tygodniu nie obniżyła stóp procentowych. Wczoraj Jerome Powell znalazł pod presją pytań senatorów podczas składania zeznań przez Komisją Bankową, gdzie prezentował okresowy raport nt. stanu gospodarki i perspektyw polityki monetarnej. Widać było chęć "wymuszenia" odpowiedzi, co do wcześniejszej obniżki stóp procentowych. Bankier pozostał w tym względzie nieugięty - FED musi być pewien tego na ile zamieszanie z cłami Donalda Trumpa wpłynie na wskaźniki inflacji (zwłaszcza bazowej).
Dolar najtańszy od 2020 roku
2025-06-26 Komentarz walutowy XTBCzwartkowy poranek na rynkach walutowych jest wyjątkowo słaby dla dolara amerykańskiego. Waluta rezerwowa świata traci do polskiego złotego już 0,3% i tym samym schodzi na najniższe poziomy od grudnia 2020 roku. Dolar amerykański już dawno nie był taki słaby. Jednym z głównych powodów tego spadku jest niepewność i nieprzewidywalność otaczające politykę handlową USA, w szczególności wdrożenie ceł za rządów prezydenta Trumpa.
Czy dolar osiągnie 3,50 zł przed końcem wakacji? Eksperci zdradzają prognozy!
2025-06-25 Analizy walutowe MyBank.plKurs dolara amerykańskiego wobec polskiego złotego zawsze budził duże emocje zarówno wśród inwestorów, przedsiębiorców, jak i osób planujących zagraniczne podróże. Zwłaszcza w sezonie wakacyjnym pytania o przyszłość dolara stają się wyjątkowo aktualne. W tym roku, w obliczu globalnych zmian gospodarczych i politycznych, pojawiają się szczególnie interesujące pytania o to, czy dolar może osiągnąć pułap 3,50 zł jeszcze przed końcem wakacji.
Rynki już ochłonęły po ostatnich wydarzeniach...
2025-06-25 Raport DM BOŚ z rynku walutŚroda przynosi mieszane wskazania w przestrzeni FX - dolar zyskuje do jena pośród G-10, ale nie są to duże zmiany. Z kolei nadal traci wobec walut Antypodów, oraz funta, co pokazuje, że na rynkach nadal jest widoczny apetyt na ryzyko, który powrócił po tym jak sytuacja na Bliskim Wschodzie się wyciszyła i rynki zaczęły wierzyć w to, że temat izraelsko-irański spadł na dłuższy czas z wokandy.
Coraz większe podziały w Rezerwie Federalnej
2025-06-25 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersWczorajsze półroczne przesłuchanie przewodniczącego Fed przed Izbą Reprezentantów USA nie przyniosło istotnych nowych informacji. Powell powtórzył dotychczasową linię retoryczną Rezerwy Federalnej, która wskazuje, że nie ma presji, by szybko dostosowywać politykę pieniężną, a decydenci mogą pozwolić sobie obserwowanie wpływu polityki handlowej USA na inflację i koniunkturę. Niemniej jednak bankier centralny przyznał, że wpływ ceł na inflację jest obecnie słabszy, niż zakładano w kwietniu. Może to utorować drogę do wcześniejszych cięć stóp procentowych, niż się jeszcze niedawno spodziewano.
Trump kończy wojnę
2025-06-24 Raport DM BOŚ z rynku walutWejście Amerykanów do wojny izraelsko-irańskiej przyspieszyło zakończenie konfliktu, a nie doprowadziło do jego eskalacji. W nocy weszły w życie ustalenia narzucone de facto przez Donalda Trumpa, czyli rozejm pomiędzy Izraelem, a Iranem, który prezydent USA uważa jednocześnie za zakończenie trwającego ponad tydzień konfliktu militarnego (tak dał do zrozumienia na swoich socialach). Główne pytanie brzmi teraz, czy obie strony na to się zgodzą? Chwilę po wyznaczonym przez Donalda Trumpa czasie obowiązywania rozejmu dochodziło jeszcze do operacji militarnych obu stron, ale później zostały one wygaszone.
Rynki reagują ulgą
2025-06-24 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersWe wtorek prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump ogłosił zawieszenie broni między Izraelem a Iranem, jednak kilka godzin później Izrael oskarżył Teheran o naruszenie porozumienia, twierdząc, że wykrył wystrzelenie rakiet. W odpowiedzi izraelski minister obrony nakazał przeprowadzenie silnych uderzeń na cele w Teheranie. Choć Iran nie potwierdził oficjalnie zgody na rozejm, według anonimowych źródeł Trump zabiegał o pomoc emira Kataru w przekonaniu Iranu do zaakceptowania zawieszenia broni, co miało się ostatecznie udać.
Euforia po ogłoszeniu zawieszenia broni
2025-06-24 Poranny komentarz walutowy XTBDonald Trump po godzinie 7 rano czasu europejskiego ogłosił, że weszło w życie zawieszenie broni pomiędzy Iranem oraz Izraelem. Choć pierwsze wspomnienie miało miejsce tuż po północy, to jednak szereg ataków rakietowych wskazywał raczej na dalszą eskalację sytuacji. Niemniej po burzliwych kilkudziesięciu godzinach, rynek wyraźnie odetchnął z ulgą, choć wcześniej również nie przejmował się zbyt mocno całą sytuacją. Co widzi na rynkach? Czy może dojść do eskalacji sytuacji z obecnego miejsca?
Inwestorzy nie przejmują się konfliktem?
2025-06-23 Raport DM BOŚ z rynku walutRynki finansowe nie zareagowały jakimś poważnym tąpnięciem po informacjach o zbombardowaniu przez USA irańskich instalacji nuklearnych w niedzielę o poranku. Reakcja jest powściągliwa, co może pokazywać, że inwestorzy realnie oceniają możliwości Iranu, co do odwetu i dalszej eskalacji wojny przez USA (sam Trump zaczyna mieć problemy, po tym jak nie "poprosił" Kongresu o zgodę na atak na Iran).