Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Ostatnie sesje na rynku ropy naftowej są wyjątkowo emocjonujące. Cena tego surowca w Stanach Zjednoczonych wczoraj kontynuowała dynamiczne spadki, testując linię 200-sesyjnej średniej ruchomej w okolicach 48,70 USD za baryłkę. Poziom ten posłużył jako skuteczna baza do odbicia w górę, jednak i tak wczorajsza sesja na rynku ropy zakończyła się na minusie. Dzisiaj notowania tego surowca w USA poruszają się w okolicach psychologicznej bariery 50 USD za baryłkę.

Pytaniem na dziś jest, jak silny musi być raport z rynku pracy USA, by zmienić rynkowe oczekiwania względem Fed wykraczające poza pewną podwyżkę w marcu? ADP ze środy nie daje gwarancji na nic, gdyż ważniejsza niż dane o zatrudnieniu będzie dynamika płac. Duża niespodzianka jest konieczna, by USD nie padł ofiarą przedweekendowej realizacji zysków.

Europejski Bank Centralny (EBC) dostrzega umacnianie ożywienia i nieznacznie zaostrza przekaz. Pozostaje jednak wciąż w fazie ostrego łagodzenia polityki pieniężnej. Euro mocniejsze, ale silniejszy ruch na podstawowej parze EUR/USD dziś po danych z rynku pracy w USA. Złoty słabszy w ślad za przeceną walut rynków wschodzących.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie PLN w oczekiwaniu na popołudniowe dane z amerykańskiego rynku pracy. Polska waluta kwotowana jest na rynku następująco: 4,3247 PLN za euro, 4,0805 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0305 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9610 PLN w relacji do funta szterlinga.

Zagraniczne tematy: Wydaje się, że dwa główne punkty w dzisiejszym kalendarium makroekonomicznym to godzina 14:30 (payrollsy z USA) i godzina 10:30 (brytyjskie dane o dynamice produkcji przemysłowej, dotyczące stycznia). Pierwsza z publikacji (właściwie będzie to pakiet danych) powinna wpłynąć na eurodolara, druga – na pary powiązane z funtem.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Model Atlanta GDPNow przyniósł kolejną rewizję w dół, co do oczekiwań związanych ze wzrostem PKB w I kwartale – do 1,2 proc. z 1,3 proc. Dzisiejszy Wall Street Journal podał powołując się na informacje z prywatnych spotkań prezydenta Trumpa, ...

Wczorajsza sesja na rynku ropy naftowej zakończyła się dynamiczną przeceną tego surowca. Notowania amerykańskiej ropy naftowej WTI spadły w środę o prawie 5%, kończąc sesję tuż powyżej psychologicznej bariery 50 USD za baryłkę. Tym samym, cena ropy w USA naruszyła dolne ograniczenie konsolidacji, w której notowania tego surowca znajdowały się od połowy grudnia ubiegłego roku.

Jeśli wierzyć wskazaniom ADP, nic już nie stoi na przeszkodzie marcowej podwyżce Fed. Dolar pozostaje mocny w ślad za odpowiedzią rynku długu USA. W Europie nie brakuje oczekiwań na jastrzębie wzmianki w dzisiejszym komunikacie ECB, nawet jeśli nie leży to w interesie samego banku centralnego.

Mocne spadki cen ropy poddają w wątpliwość hossę na surowcach (i rynkach emerging markets) powodowaną oczekiwanym wzrostem inflacji. Zmniejsza to presję na M. Draghiego, by wycofywał się z ultra łagodnej polityki pieniężnej. Posiedzenie EBC dziś w centrum uwagi. Podwyżka w USA pewna po dynamicznym wzroście zatrudnienia w lutym.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego, chociaż m.in. na USD/PLN widoczne są próby rozegrania impulsu wzrostowego. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3080 PLN za euro, 4,0911 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0281 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9731 PLN w relacji do funta szterlinga.

Dziś posiedzenie: O 13:30 mamy amerykański raport Challengera na temat planowanej liczby zwolnień, zaś o 14:30 dane (również z USA) o zmianie cen importu i eksportu w lutym oraz o tygodniowej liczbie wniosków o zasiłek – ale fundamentalne dla dzisiejszej sesji będzie raczej posiedzenie szefostwa Europejskiego Banku Centralnego.

Dolar w mocy: Waluta amerykańska pozostaje silna – w każdym razie w relacji do euro. Mamy 1,0545-50 na głównej parze, a minima z dnia to nawet 1,0535. Z kolei maksima dobowe, nocne, opiewały na ok. 1,0575.

Środowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie dały mieszany obraz nastrojów na rynku. Spółki małe i średnie zachowywały się czytelnie słabiej, gdy akcje skupione w WIG20 zyskały po trzydniowej słabości. Od poranka rynek blue chipów szukał zwyżki, ale przeciwko bykom grały spadkowe sesje w USA i przeceny na otwarciach rynków europejskich.

Dzisiejsze szacunki firmy ADP dotyczące liczby nowych etatów w sektorze prywatnym w lutym różniły się od rynkowego konsensusu aż o 108 tys. (298 tys. vs 190 tys.). To rozbudziło apetyty przed piątkowymi odczytami Departamentu Pracy.

Posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego (z publikacją nowych projekcji makroekonomicznych) oraz dane z amerykańskiego rynku pracy, czyli kluczowe wydarzenia tego tygodnia skumulowane są w jego końcówce, co stosunkowo mocno ogranicza wahania głównych par walutowych.

Kolejny dowód na to, że amerykański dolar mocno ciąży na wynikach handlu. W styczniu deficyt w wymianie wzrósł do najwyższego poziomu od 5 lat i to pomimo znaczącego spadku importu surowców energetycznych. Fundamentalnie waluta USA bynajmniej nie jest za słaba.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian, w konsekwencji również PLN oscyluje blisko punktów odniesienia z wtorku. Polska waluta wyceniana jest następująco: 4,3032 PLN za euro, 4,0752 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0189 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9661 PLN w relacji do funta szterlinga.

Gdzie jesteśmy? Jeżeli mowa o wykresie głównej pary walutowej, to jesteśmy przy 1,0560. To poziom niższy od tego, o którym pisaliśmy wczoraj wieczorem, a i tamte rejony uznaliśmy za wyrażające siłę dolara. Cóż, warto pamiętać o tym, że rynek wysoko wycenia szanse na marcową podwyżkę stóp. Czy do takiej podwyżki naprawdę dojdzie? Tego dowiemy się już za tydzień.

Główna para, główny temat: Dziś zmienność na eurodolarze nie była zbyt duża. Pieniądz amerykański pozostaje relatywnie silny – w tym sensie, że mamy ok. 1,0580 i nie widać zdecydowanego ataku na wyższe poziomy. Technicznie rzecz biorąc, można wziąć pod uwagę następującą linię spadkową: po maksimach kolejno z 8 września, przełomu września i października, 3 listopada i 2 lutego.