Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Naszym zdaniem: Wartość amerykańskiego dolara pozostaje stabilna w porównaniu do koszyka głównych globalnych walut. Odzwierciedla to konsolidacja na wykresie BOSSAUSD: notowania tego indeksu poruszają się od kilku dni w rejonie 78,20-78,70 pkt.

Bieżący tydzień na rynku złota upływa pod znakiem delikatnych spadków notowań. Zniżka jest uzasadniona chociażby technicznie, jako odreagowanie ubiegłotygodniowych dynamicznych zwyżek. Dodatkowo, korekcie spadkowej cen złota sprzyja obserwowane w ostatnich dniach wyhamowanie przeceny na dolarze amerykańskim.

Dolar ma za sobą najgorsze pierwsze siedem miesięcy roku od ponad 30 lat. Bazując na przebiegu notowań pozostałe waluty G-10 można podzielić na kilka podgrup. Pierwsza z nich to te, które kontynuują umocnienie względem dolara poza długoterminowe maksima z ubiegłego tygodnia. To funt i euro.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego po wczorajszym lekkim umocnieniu. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2575 PLN za euro, 3,5915 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7011 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7502 PLN w relacji do funta szterlinga.

Sporo momentów: Na razie eurodolar jest przy 1,1845, wczoraj natomiast przebił poziom 1,19. Widać zatem, że dolar wciąż nie ma siły, by odegrać się w sposób bardziej znaczący. Zapewne w końcu to nastąpi, ale wówczas dawne górne ograniczenia 2,5-letniej konsolidacji, tj. szeroki rejon 1,15 – 1,17, mogą się okazać mocnym obszarem wsparcia.

Środowy kalendarz makroekonomiczny należał do względnie spokojnych. Zmienność dolara skutecznie podbiła publikacja raportu ADP, w którym pierwsze skrzypce grała potężna rewizja czerwcowych szacunków (191 tys., poprzednio: 158 tys.). Dzisiejszy odczyt nie napawa ponadprzeciętnym optymizmem przed piątkowym raportem NFP.

Na świecie: Eurodolar lokuje się dziś rano na 1,1825-30. Tak więc w porównaniu z poziomami widocznymi wczoraj późnym wieczorem mamy wzrost kursu, acz nie przekraczający jeszcze wtorkowych maksimów. W każdym razie euro pozostaje silne, dolar bardzo słaby. Dość przypomnieć, że siedem miesięcy temu, u progu roku, notowano mniej niż 1,04.

Zmagania eurodolarowe: Gdy piszemy te słowa, krótko przed 23:00, na wykresie eurodolara jest równo 1,18. Maksima z dnia to ok. 1,1835. Notowania poszły zatem trochę na południe, zresztą ok. 17:00 były jeszcze trochę niżej niż teraz.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Indeks Chicago PMI wyniósł w lipcu 58,9 pkt i tym samym był niższy od prognoz analityków, zakładających jego wartość na poziomie 61 pkt. Indeks podpisanych umów kupna domów w czerwcu osiągnął dynamikę 1,5% mdm wobec oczekiwanych 0,7% mdm i poprzedniego wskaźnika na minusie.

Problemy personalne wewnątrz Administracji D. Trumpa nie pomagają dolarowi, ale jest on już zbyt mocno wyprzedany i będzie w sierpniu zyskiwał. Obecne poziomy są powyżej progu bólu EBC. By osłabić walutę lepszym rozwiązaniem byłoby zagrać w otwarte karty i potwierdzić to, czego rynek oczekuje od dawna (bardziej restrykcyjna polityka pieniężna), niż bez efektów próbować słownie ją osłabiać. Czy EBC pokusi się o taki ruch?

Przepływy na rozliczenia na koniec miesiąca były ekscytujące jak większość lipca i podobnie szkodliwe dla dolara. RBA zgodnie z oczekiwaniami pozostawił stopę procentową bez zmian, a w komunikacie nie ma istotnych impulsów dla AUD. Dziś mamy dzień z PMI/ISM, ale uwaga też na PCE Core z USA.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi stabilizację kursu PLN po wczorajszym lekkim umocnieniu. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,2555 PLN za euro, 3,5975 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7190 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7578 PLN w relacji do funta szterlinga.

Na szerokim rynku: Eurodolar trzyma się dość wysoko, na poziomie 1,1830. Przeszliśmy wczoraj przez kolejny ważny poziom, przy czym euro może jeszcze trochę zyskać, choć nie przesadzalibyśmy z wizjami bezpośredniej, klarownej kontynuacji trendu, który i tak trwa już od siedmiu miesięcy.

Jeszcze bardziej w górę: Dziś na eurodolarze przebito 1,18. Po prostu w końcu się to stało, choć oczywiście można też mniemać, że pewien wpływ miał słaby indeks Chicago PMI, opublikowany kwadrans przed 16:00. Sam w sobie może aż tak słaby nie był, ale oczekiwano 61 pkt, a było 58,9 pkt. Był to też silny spadek w porównaniu z poprzednim odczytem, gdy notowano 65,7 pkt.

Wobec dzisiejszej słabości dolara dość obojętnie przechodzi jego kanadyjski odpowiednik, którego 0,5 proc. deprecjacja winduje parę USD/CAD w okolice poziomu 1,2480. Obecnie liderem koszyka G10 jest euro (0,6 proc.), za którym plasuje się zyskująca 0,4 proc. korona szwedzka. Pod koniec dnia nieco skromniejsze umocnienie notują japoński jen (0,2 proc.) oraz szwajcarski frank (0,2 proc.).

Początek nowego tygodnia na rynku złotego nie przynosi jak dotąd większych zmian na wycenach. Wyjątek stanowi tu lekka próba podbicia kursu CHF/PLN z okolic najniższych poziomów od stycznia 2015r. Złoty wyceniany jest następująco: 4,2550 PLN za euro, 3,6253 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7347 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7531 PLN w relacji do funta szterlinga.

Wciąż ponad 'siedemnastką': Na razie sprawdza się nasza generalna sugestia sprzed paru dni, a mianowicie taka, że eurodolar spowolni czy wręcz zatrzyma swój rajd na północ, choć jednocześnie nie będzie kwapił się do powrotu w rejon starej konsolidacji, a w każdym razie w głębokie jej obszary.

Zmagania na głównej parze i nie tylko: W tym tygodniu eurodolar wyraźnie przebił poziom 1,17 na wykresie. Przypomnijmy – po raz kolejny, niech więc stali czytelnicy nam to wybaczą – że niemal od początku roku 2015 wykres eurodolara poruszał się w szerokiej konsolidacji. Dolne ograniczenia lokowały się w pobliżu 1,04 lub nawet niżej, rolę górnych pełnił rejon 1,15 – 1,17.

Rynki zachodnie: Eurodolar rezyduje pod wieczór w okolicach 1,1680, zresztą w ciągu dnia schodził chwilami nawet poniżej 1,1655 – a przecież nad ranem próbowano jeszcze szczytów rzędu 1,1770. Na pozór wygląda to na ogromną zmianę i poniekąd nią jest, ale pamiętajmy też, że ruch po posiedzeniu FOMC był nieproporcjonalnie duży.