Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Eurodolar w akcji: Na eurodolarze w zasadzie utrzymują się górne poziomy jesiennej konsolidacji, która przerodziła się w zimową. Mamy kurs 1,1460. Choć dolar trochę zyskał w relacji do wczorajszych maksimów pary, to jednak jest to zmiana kosmetyczna - w skali całego trendu bocznego, z jakim mamy do czynienia. Bądź co bądź sięga on, patrząc na jego stronę południową, poziomów rzędu 1,1220-70.

Poranny, środowy handel na rynku FX nie cechuje się istotniejszymi zmianami na głównych parach oraz PLN po wczorajszej korekcie na EUR/USD. PLN kwotowany jest następująco: 4,2950 PLN za euro, 3,7534 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8252 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 3,7734 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,879% w przypadku obligacji 10-letnich.

O ile wczoraj nasz rynek był wyróżniająco się mocniejszy od reszty parkietów europejskich, to dziś na odwrót. Podczas gdy zdecydowana większość z nich zakończyła notowania po zielonej stronie, warszawski indeks spadł.

Druga sesja tego tygodnia kończy się solidnymi zwyżkami na europejskich parkietach, choć początek sesji na Wall Street tonuje troszkę wcześniejsze zapędy byków. Poprawie nastrojów z pewnością sprzyjają informacje spływające z frontu handlowego, które sugerują, że USA i Chiny znalazły ścieżkę do kontynuacji rozmów, lecz cały czas trzeba pamiętać, że do finalnego porozumienia jeszcze daleka droga.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie wobec odniesienia z poniedziałku. Złoty, w ostatnich godzinach, zareagował na podbicie kursu EUR/USD po komentarzach ze strony przedstawicieli FED. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2951 PLN za euro, 3,7438 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8186 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7842 PLN w zestawieniu z funtem szterlingiem.

Dane makro i ich skutki: Poniedziałek przyniósł mizerny odczyt indeksu ISM dla sektora usług w USA. No, może nie mizerny, to przesadne określenie: ale wyraźnie słabszy od prognoz. Oczekiwano zejścia z 60,7 pkt do 59 pkt, a tymczasem uzyskano jedynie 57,6 pkt.

Nie da się ukryć, że na rynkach finansowych mamy do czynienia ze wzrostem zmienności. Końcówka roku była bardzo nerwowa i to przeniosło się na początek roku 2019. Niemniej wśród inwestorów zaczyna panować pozytywne nastawienie i zaczynają oni ponownie szykować się do kupowania akcji. Taka sytuacja jest widoczna przede wszystkim na Wall Street i o dziwo również na warszawskim parkiecie.

Początek nowego tygodnia na rynku FX nie przynosi większych zmian na wycenie złotego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2914 PLN za euro,  3,7561 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8116 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7867 PLN  w zestawieniu dla funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,815% w przypadku obligacji 10-letnich.

Ten sam stan rzeczy: To i owo oczywiście się dzieje - w polityce, gospodarce światowej etc. Na przykład było w tym tygodniu trochę istotnych odczytów makroekonomicznych - tak w Europie (UE, Strefie Euro), jak i w Stanach Zjednoczonych.

Rynki pozostają w trybie podwyższonej zmienności z bagażem rozterek o globalne ożywienie i ryzyka geopolityczne. W nowym tygodniu powrót do pełnej płynności powinien przynieść częściowe uspokojenie i przerzucić uwagę na wydarzenia makro. Przy gorącej debacie wokół przyszłej polityki Fed ważne będą ISM dla usług i CPI z USA oraz protokół z posiedzenia Fed.

W ostatni dzień handlu pierwszego tygodnia nowego roku na rynkach akcji zapanowała zieleń. Podczas sesji azjatyckiej z trendu wyłamał się Nikkei 225, który zanotował pokaźną stratę. Niemniej po drugiej stronie znajdowały się chińskie indeksy, które opanowane przez byki pokazały znaczne zyski. Na zamknięciu Nikkei 225 zniżkował o 2,26%, natomiast Shanghai Composite rósł o 2,05%, a Hang Seng zanotował wzrost w wysokości 2,24%.

Rynki nie zwalniają tempa i choć dziś z parkietów zdaje się bić mniejszy pesymizm, podwyższona zmienność nie jest gwarantem spokoju. Dziś ważny dzień nie tylko dla USD, ale dla szerszego spektrum aktywów, gdyż raport z rynku pracy USA oraz wystąpienie szefa Fed to wydarzenia na skalę globalną.

Grudniowe dane o aktywności gospodarczej nie kłamią – jest coraz gorzej. Już nie tylko w Europie czy w Azji, ale także w USA. Amerykańska gospodarka, wsparta w ubiegłym roku cięciami podatków, przez większość ubiegłego roku prezentowała solidną formę, ale w grudniu i tam sprawy zaczęły się komplikować.

Po relatywnie słabym rozpoczęciu wczorajszej sesji, w późniejszych godzinach strona popytowa na rynku ropy naftowej nabrała więcej odwagi i ceny ropy zakończyły czwartek na plusie. Dzisiaj rano optymizm inwestorów na tym rynku się utrzymuje, a notowania surowca kontynuują wzrosty.

Payrolls w programie: Jak zwykle: czekamy na tzw. non-farm payrolls, czyli dane z rynku pracy Stanów Zjednoczonych, dotyczące bezrobocia, zmiany zatrudnienia i płacy godzinowej (oraz wykorzystania mocy produkcyjnych). Pojawią się one o 14:30.

Wczoraj doszło do wyraźnego odbicia na giełdach, choć później doszło do lekkiej neutralizacji na kontraktach. Dzisiaj sytuacja również wydawała się być bardzo mieszana i do końca nie wiadomo jak zakończy się dzisiejszy handel w Europie czy w Stanach Zjednoczonych. Jedno jest pewne – sporo w tym wszystkim namieszał Apple, a w zasadzie jego szef Tim Cook.

Obawy o spowolnienie gospodarcze na świecie nie ustają. Wczoraj podkręciła je firma Apple, ostrzegając o możliwości odnotowania gorszych wyników, ze względu na malejącą sprzedaż w Chinach. Wywołało to ogromne ruchy na rynku walut – zyskał jen, traciły inne waluty.

Poranny, czwartkowy handel na PLN nie przynosi istotniejszych zmian na wycenach, pomimo podbicia zmienności na szerokim rynku w ostatnich godzinach. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2956 PLN za euro, 3,7810 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8334 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7599 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,755% w przypadku obligacji 10-letnich.

Ano, w dół: Można szukać rozmaitych wyjaśnień tego, że eurodolar poszedł u progu roku w dół. Innymi słowy, że dolar się wzmocnił. Na przykład: nabrał siły po tym, jak źle powiodło się Chińczykom, którzy opublikowali mizerne odczyty PMI dla przemysłu (gorsze od prognoz tak w ujęciu rządowym, jak i w wydaniu firmy Markit).