Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Niepewność związana z wzrostem protekcjonizmu oraz sprowokowana wewnętrznie słabość sektora motoryzacyjnego pchają niemiecką gospodarkę w objęcia recesji. W ślad za RFN słabnie strefa euro. Nie daje to jednak słabszej wyceny euro do dolara, bo wciąż działa potężny czynnik związany ze zmianą oczekiwanych różnic w oprocentowaniu obu walut. To może być trwałe zjawisko, ale przejściowo dolar jeszcze zyska na wartości.

Od początku tygodnia polska waluta utrzymuje się przy swoich lokalnych maksimach, co tłumaczy się korzystnym otoczeniem globalnym, zwłaszcza oczekiwaniami, co do potencjalnego luzowania polityki przez amerykański FED. Ta perspektywa podbija sentyment wokół rynków akcji, ale i też zachęca do zainteresowania się inwestorów bardziej ryzykownymi aktywami.

Na pierwszy rzut oka mało ze sobą połączone rynki Niemiec oraz Meksyku mają ze sobą naprawdę sporo wspólnego. Produkty z niemieckich przedsiębiorstw produkowane na terenie Meksyku były potencjalnie narażone na nałożenie nowych taryf celnych przez Stany Zjednoczone.

Rynki globalne podtrzymują umiarkowany optymizm po decyzji Trumpa o wycofaniu się z ceł na towary z Meksyku, ale to tylko oznacza, że prezydent USA może teraz skupić się na sporze z Chinami. Oczekujemy, że nerwowość powróci na rynki i utrzyma się przynajmniej do zaplanowanego na koniec miesiąca szczytu G20.

Wtorkowy poranek przywitał inwestorów wzrostami na globalnych rynkach akcji, co jednak nie przekłada się na umocnienie polskiego złotego. Spora w tym zasługa wciąż względnie silnego dolara, który zaczyna mozolnie odrabiać straty jakie poniósł w następstwie piątkowej publikacji z tamtejszego rynku pracy.

Polska waluta pozostaje blisko maksimów z ostatnich dni, głównie za sprawą przesunięć na EURUSD. Obserwowane w poniedziałek cofnięcie po sporych wzrostach z zeszłego tygodnia, ostatecznie nie przyniosło zamknięcia się tej pary poniżej poziomu 1,13, co może wskazywać na siłę trendu wzrostowego.

Powyżej trzynastki: Aktualnie wykres głównej pary pozycjonuje się na 1,1315 (mniej więcej). Wczoraj w nocy rozgrywano nawet 1,1345 - a przecież tak silne euro nie było od marca. Ciekawy efekt daje połączenie maksimów z września 2018 oraz tegorocznego stycznia - bo z takiej linii spadkowej zaczęliśmy się parę dni temu wyzwalać.

Początek tygodnia na światowych rynkach akcji upływa w optymistycznych nastrojach. Informacja o osiągnięciu porozumienia między Stanami Zjednoczonymi, a Meksykiem wspiera wyceny spółek na całym świecie. Co prawda to czy cła zostaną wprowadzone czy nie zależeć będzie od tego czy meksykański organ ustawodawczy zaakceptuje postanowienia negocjacji.

Kluczowe informacje z rynków: USA / DANE/ FED (Z PIĄTKU): Oczekiwania rynku na cięcie stóp już w lipcu wzrosły do ponad 66 proc. (łącznie szacuje się przynajmniej dwa ruchy w tym roku po 25 p.b.). Są też głosy, że FED zdecyduje się na poluzowanie polityki już 19 czerwca.

Łatwo przyszło, łatwo poszło. Donald Trump po uzyskaniu ustępstw ze strony Meksyku rezygnuje bezterminowo z wprowadzenia ceł. Oczywiście powoduje to falę optymizmu. Oczywiście ta najważniejsza wojna handlowa, czyli wojna z Chinami nie jest równocześnie ani krok bliżej do zakończenia.

Opublikowane w piątek słabe dane z rynku pracy w USA podtrzymały oczekiwania na 2-3 obniżki stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych. W reakcji na publikację kurs eurodolara osiągnął 7-tygodniowe maksima (1,1345). W ślad za zyskującym euro jeszcze mocniej w górę złoty, który jest na indeksie najwyżej od połowy kwietnia.

Dziś w życie miały wejść „dywanowe” cła na import towarów do USA z Meksyku, jednak w trakcie weekendu dowiedzieliśmy się, że ta decyzja została wstrzymana. W Chinach poznaliśmy dane o handlu, które ponownie nie dają powodów do nadmiernego optymizmu. Na rynkach z kolei zaczyna się rozgrywka przed zbliżającym się posiedzeniem Fed.

Początek tygodnia na rynku FX przynosi nieco mocniejsze otwarcie na wycenie PLN i szybki ruch korekcyjny. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2612 PLN za euro, 3,7687 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8023 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7926 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,481% w przypadku papierów 10-letnich.

Na rynkach coraz mocniej analizowane są implikacje płynące z wojen handlowych dla polityki monetarnej głównych banków centralnych. W tym otoczeniu rośnie wrażliwość na publikowane dane i w jakim stopniu wspierają lub nie decyzje o luzowaniu polityki pieniężnej. W przyszłym tygodniu główna uwaga będzie na raportach z USA i Chin.

Światowe rynki finansowe żyją tematem napięć handlowych. Niemniej jednak, tym razem w centrum uwagi nie jest konflikt amerykańsko-chiński, a sprzeczki między USA i Meksykiem. Podczas gdy sytuacja na froncie USA-Chiny jest jasna i raczej nie ma co się spodziewać złagodzenia w najbliższym czasie, tak w przypadku USA i Meksyku sprawa jest nieco bardziej skomplikowana.

Kluczowe informacje z rynków: USA / RELACJE HANDLOWE / MEKSYK / CHINY: Dwudniowe rozmowy na szczycie nie przyniosły konsensusu w temacie rozwiązanie problemu imigracji, co oznacza, że wyższe cła importowe na Meksyk mogą w teorii wejść w życie w najbliższy poniedziałek 10 czerwca. Zdaniem Donalda Trumpa postęp w rozmowach nie był wystarczający.

Euro ma problemy z wypracowaniem pędu wzrostowego, mimo że decyzja Europejskiego Banku Centralnego nie spełniła gołębich oczekiwań rynku. Niewykluczone, że jest to powiązane z nerwowym wyczekiwaniem na kluczowe dane z USA – raport NFP. Jakikolwiek sygnał, że rynek pracy ma się gorzej, będzie podsycał oczekiwania na obniżkę stóp procentowych Fed.

Czwartkowe posiedzenie Europejskiego Banku Centralnego okazało się sprzyjające dla notowań wspólnej waluty, a to pomogło również złotemu. Komunikat EBC nie zdołał przewyższyć nadmuchanych oczekiwań rynkowych w kierunku gołębiego przekazu. W konsekwencji rynek stopy procentowej oraz euro zyskały na sile. O poranku z kolei otrzymaliśmy porcję danych z Niemiec za kwiecień, które pokazały istotny spadek produkcji przemysłowej oraz spadek w dynamice eksportu.

Europejski Bank Centralny nie ma poważniejszych argumentów w polityce pieniężnej. Wydłuża obietnicę niskich stóp, potwierdza super preferencyjne warunki kredytów w ramach TLTRO-III. Euro zachowuje krótkoterminowe zyski, ale będzie zawracać ze ścieżki aprecjacji. Podobnie w dalszej części miesiąca zachowa się złoty.