Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Pozytywny nastrój przyciągnięty z nocy powinien pozostać niezagrożony aż do popołudnia, gdzie rynek będzie się musiał zmierzyć z raportem NFP z USA. Przesądzony jest rekordowy spadek zatrudnienia wskutek reakcji na pandemię COVID-19, na co rynek jest przygotowany, choć dowód załamania gospodarczego zawsze jest czymś, co może zakłócić entuzjazm. Chyba że im gorsze dane, tym większa szansa na ujemne stopy procentowe Fed?

Dziś teoretycznie najbardziej wyczekiwany od tygodni raport, który pokaże dwucyfrową stopę bezrobocia w USA i miliony utraconych miejsc pracy. Jest jednak wielce prawdopodobne, że nie sprowokuje to żadnej większej reakcji rynków, uwaga inwestorów jest już zupełnie gdzie indziej.

Piątkowy, poranny handel na rynku FX przynosi lekkie odreagowanie eurodolara, co podbija waluty EM/CCC w tym PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5512 PLN za euro, 4,1969 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3158 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,1970 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,526% w przypadku obligacji 10-letnich.

O ile wczoraj późnym wieczorem nastroje na rynkach uległy pogorszeniu po tym, jak prezydent Donald Trump zapowiedział opublikowanie w ciągu najbliższych dwóch tygodni raportu o tym, jak Chiny realizują postanowienia styczniowej umowy handlowej (co rodzi ryzyko dalszego pogorszenia się wzajemnych relacji), to podczas handlu w Azji, nastroje wyraźnie się poprawiły.

Nie jest łatwo wrócić to entuzjazmu na rynkach, kiedy nasilają się wątpliwości wokół tego, jak dużą porcję wzrostu gospodarczego uda się odrobić. Napływające dane makro są gorzkim przypomnieniem, że jeszcze musi przyjść gorsze, zanim pojawi się lepsze. Nadzieje na szybkie odmrażanie gospodarek przestają wystarczać za paliwo do wzrostów.

Na Wall Street szampańskie nastroje, a kurs dolara właśnie przekroczył poziom 4,20 złotego. Do listy problemów trapiących złotego należy dopisać ryzyko kryzysu walutowego. Na szczęście nie w Polsce. Pandemia korona wirusa ma wymiar globalny, jednak jej rozprzestrzenienie się przebiega na linii Chiny-Europa-USA-rynki wschodzące.

Po otwarciu handlu w Europie widać powrót trybu risk-on, co przekłada się na umocnienie dolara. W przestrzeni G-10 najsłabszy jest tradycyjnie wrażliwy na ryzyko funt. Poza nim gorzej zachowują się skandynawskie korony, ale i też euro, czy też… szwajcarski frank. Zaczynają znów przeważać obawy o Chiny – rynek obawia się komentarzy tamtejszych oficjeli wobec ostatnich oskarżeń ze strony USA. Mogą one ponownie przyćmić oczekiwania związane z częściowym odmrażaniem gospodarek.

Po dwóch dniach przeciwstawnego handlu w trzecim wyczuwalne jest niezdecydowanie i bezskuteczne poszukiwanie kierunku. Rynki finansowe nie potrafią wyważyć łącznego wpływu narastająco sporu między USA i Chinami oraz stopniowego uwalniania globalnej gospodarki z ograniczeń lockdownu. W międzyczasie orzeczenie niemieckiego Trybunału Konstytucyjnego wprowadza zamieszanie na europejskich aktywach.

We wczorajszym komentarzu wskazywałem, że słabe euro względem dolara będzie ciążyć złotemu i na materializację tego zjawiska nie musieliśmy długo czekać. Wyrok niemieckiego sądu ws. polityki EBC jak na dłoni pokazuje potężne wyzwania, przed jakimi staje wychodząca z pandemii Europa.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi stabilizację eurodolara na niższych poziomach. Brak jest dynamicznych ruchów na notowaniach powiązanych z PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,5352 PLN za euro, 4,1840 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3014 PLN w relacji do franka szwajcarskiego oraz 5,2002 PLN względem funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,518% w przypadku obligacji 10-letnich.

Zakończenie handlu na Wall Street na lekkim plusie, oraz ograniczoną aktywność inwestorów z Azji (święta w Chinach i Japonii), udało się podtrzymać pozytywne nastroje na rynkach akcji na otwarciu sesji w Europie. Znaczenie ma fakt braku nowych negatywnych informacji w temacie relacji USA-Chiny. Zdaniem wysoko postawionego urzędnika amerykańskiej administracji, Biały Dom nie zdecyduje się na zaostrzenie ceł, ...

Maksymy Kazimierza Górskiego znajdują zastosowanie na rynkach finansowych. Jednego dnia rynki idą w dół, by kolejnego odbijać na naciąganych podstawach. Trudno szukać sensu w wahaniach nastrojów i zwyczajnie trzeba brać, co rynek oferuje w danej chwili. Czy to jest eskalacja sporu USA-Chiny, dalsze łagodzenie warunków lockdownu albo ponure dane makro.

Korekta na rynkach globalnych została wczoraj przynajmniej oddalona, a być może zażegnana. Sprzyja to niektórym walutom uznawanym za cykliczne, lecz nie korzysta na tym złoty. Ciążyć mogą obawy o skalę i trwałość ożywienia europejskiej gospodarki. Po nerwowym początku handlu wczoraj na rynki wracał optymizm, szczególnie w trakcie sesji amerykańskiej. Sprawiło to, że niektóre waluty rynków wschodzących bardzo zyskały.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX nie przynosi bardziej znaczących ruchów – ani na eurodolarze (1,09 USD) ani na wycenach par powiązanych z PLN. Widoczne jest lekkie podbicie nastrojów po poniedziałkowym pesymizmie. PLN kwotowany jest następująco: 4,5446 PLN za euro, 4,1662 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3150 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,1919 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1.516% w przypadku obligacji 10-letnich.

Z początkiem maja na globalne rynki powrócił tryb risk-off, co ponownie podbija dolara względem bardziej ryzykownych walut. Mamy wzrost napięcia w relacjach USA-Chiny po tym, jak amerykańska administracja wysnuła oskarżenia wobec Chińczyków, jakoby byli odpowiedzialni za pandemię koronawirusa (wczoraj linię Trumpa wsparł Sekretarz Skarbu Mike Pompeo). Oficjalnie żadne dowody nie zostały jednak przedstawione.

Maj próbuje udowodnić rację w słynnym powiedzeniu („Sell in May and go away”) i zaczął się od powrotu awersji do ryzyka na rynki finansowe. Tym razem źródłem są starania Białego Domu, by odwrócić uwagę od swoich błędów poprzez obwinianie Chin o wytworzenie wirusa w laboratorium. Biorąc pod uwagę, że wcześniej rynki i spędziły trochę czasu na dyskontowaniu złagodzenia efektów pandemii i wycenianiu postępów w pracach nad lekiem, teraz wzrosła wrażliwość na negatywne szoki.

Jakiś czas temu wspominałem w komentarzu walutowym, że konsekwencją pandemii będą napięcia na arenie globalnej. Wydaje się, że ten scenariusz właśnie się realizuje, a kampania prezydencka w USA jedynie podkręca emocje. Po bardzo silnej poprawie nastrojów w kwietniu, maj rozpoczynamy na rynkach w nerwowej atmosferze.

Początek nowego tygodnia na rynku FX przynosi lekkie spadki na eurodolarze oraz brak istotniejszych ruchów na PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,5617 PLN za euro, 4,1732 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3189 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,1845 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,461% w przypadku obligacji 10-letnich.

W przestrzeni G-10 korygują się rosnące wczoraj waluty Antypodów (AUD i NZD), chociaż trudno wiązać to bezpośrednio ze słabszymi, kwietniowymi odczytami PMI z Chin (szacunki rządowe), gdyż sam juan jest w grupie tych walut, które zyskują wobec dolara. Ogólnie jednak zmiany nie są wielkie (co widać chociażby po EURUSD).