Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Awersja do ryzyka i siła dolara zdominowały handel na rynkach finansowych. Przy braku pozytywnych informacji kapitulacja z pozycji bierze górę, nakręcając testy i przełamania poziomów technicznych. Ryzykowne waluty (AUD, NZD, NOK, SEK) są pod największą presją. Słabnie też złoty.

Czwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi dalsze spadki eurodolar i w konsekwencji podtrzymanie presji na walutach EM, w tym PLN. Eurodolar testuje 1,1660 USD. Złoty kwotowany jest następująco: 4,5163 PLN za euro, 3,8742 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1945 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9204 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,351% w przypadku obligacji 10-letnich.

Dolar nadal jest najmocniejszą walutą, zyskując dzisiaj na szerokim rynku. To nie tylko wynik pokrywania krótkich pozycji w USD na fali rosnącego globalnego ryzyka, ale i też problemów lokalnych walut. Risk-off to wypadkowa obaw o przywracanie rygorystycznych obostrzeń w celu powstrzymania pandemii COVID-19, ...

Wtorek był dniem uspokojenia na globalnych rynkach po bardzo burzliwym poniedziałku. Indeksy giełdowe odbijały, szczególnie w USA. Jednak dolar cały czas się umacnia, sugerując, że to jeszcze nie czas na powrót do wakacyjnej sielanki. Poniedziałek był dniem zejścia na ziemię dla wielu inwestorów, którzy zakładali, że pandemia to już temat przeszłości – przynajmniej z rynkowego punktu widzenia.

Techniczne przełamania na EUR/USD, GBP/USD i AUD/USD napędzały domykanie krótkich pozycji w USD, które przez wakacje były skrzętnie budowane na fali pozytywnych nastrojów. Odkup dolara podsycały też komentarze członka Fed Evansa, który wybrzmiał niepotrzebnie jastrzębio. Charles Evans powiedział wczoraj, że gdy inflacja wzrośnie powyżej 2 proc., Fed może wtedy zacząć podnosić stopy procentowe, a polityka monetarna i tak pozostanie akomodacyjna.

Poranny, środowy handel na rynku FX przynosi spadek eurodolara poniżej pełnego zakresu 1,17 USD, co podbija presję na waluty EM, w tym PLN. Złoty kwotowany jest następująco: 4,4825 PLN za euro, 3,8375 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1638 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8785 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,325% w przypadku obligacji 10-letnich.

Poniedziałkowy pogrom na rynkach miał swoje źródła w niekorzystnym układzie technicznym, który został nadwyrężony przez podwójne uderzenie obaw o powrót restrykcji związanych z koronawirusem i wątpliwości wokół pakietu fiskalnego w USA. Jednak co dla jednych jest problemem, dla innych staje się szansą i wizja powrotu do pracy w domu ożywiła sektor technologiczny.

Ostatnie tygodnie przyniosły nieco turbulencji na Wall Street, ale na szerokim rynku było spokojnie, wręcz sielankowo. Jeszcze w piątek pisałem o tym, że nastroje są wręcz podejrzanie dobre. Wczoraj uległo to zmianie i to w dość burzliwy sposób.

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi podtrzymanie słabszego PLN oraz kolejne próby zejścia niżej na eurodolarze. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,4946 PLN za euro, 3,8202 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1767 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,8966 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,294% w przypadku obligacji 10-letnich.

Nastroje dyktowane są przez umiarkowany pesymizm widoczny na Wall Street (kontrakty na S&P500 zjechały dzisiaj rano poniżej 3300 pkt.). To podbija dolara na większości układów. Inwestorzy mają obawy, co do rozwoju sytuacji wokół pandemii COVID-19 po tym, jak w ostatnich dniach odnotowano w wielu krajach wyraźny przyrost nowych zakażeń.

Rynek akcji spada w poniedziałek, gdyż obawy o drugą falę zachorowań na wirusa zaczynają brać górę, jednak risk-off z opóźnieniem ujawnia się na FX. Rozjazd korelacji może świadczyć o niezdecydowaniu i zwlekaniu z decyzjami inwestycyjnymi do czasu poznania nowych impulsów. Więcej czynników niesie jednak ze sobą ryzyko negatywnego rozwinięcia.

Kiedy spojrzałem na kalendarz na ten tydzień przypomniała mi się piosenka „Don’t Speak” zespołu „No Doubt”. Trzy wystąpienia szefa Fed, o trzy za dużo. Czy Powell może powiedzieć jeszcze cokolwiek, co zmieni obraz rynku? Zwykle półroczne wystąpienia prezesa Fed w Kongresie było ogromnym wydarzeniem. Mają one na celu wyjaśnienie przedstawicielom Kongresu poczynań banku centralnego i odpowiedź na deszcz pytań, często motywowanych politycznie.

Po tygodniu skoncentrowanym na bankach centralnych uwaga przenosi się na rządowe decyzje. Prezes Fed Powell podkreślił konieczność wsparcia fiskalnego, któremu na drodze stoi spór w Kongresie. W Wielkiej Brytanii perspektywy polityki BoE i gospodarki są uzależnione od postępów w negocjacjach brexitu. Kolejne dni mogą przynieść istotne informacje w tych kwestiach.

W piątek zmiany są kosmetyczne, gdyż większość ruchu wykonała się jeszcze wczoraj wieczorem. Dolar pozostaje słabszy do większości walut, chociaż trudno to jednoznacznie wytłumaczyć. Rynki akcji odbiły wczoraj wieczorem po wyprzedaży, jaka miała miejsce po komunikacie FOMC w środę, ale w piątek słabość powraca.

Niezdecydowanie zagościło na rynkach finansowych z mieszanym wydźwiękiem handlu na rynku akcji przy powrocie słabości USD. GBP otrząsnął się spod ciężaru gołębich sygnałów z Banku Anglii. NZD zyskuje po słowach ministra finansów, który wątpi w prędkie luzowanie RBNZ. Pomimo wyraźnych sugestii z Banku Anglii o potencjalnym wprowadzeniu ujemnych stóp procentowych, funt nie został posłany w otchłań.

Obecna sytuacja rynkowa jest nieco specyficzna. W USA mamy próbę korekty, w Europie dobre nastroje, ropa szybko odrabia straty, część walut rynków wschodzących radzi sobie świetnie, inne – koszmarnie. W tym wszystkim polski złoty wygląda dość stabilnie, czekając najwyraźniej na rozwój sytuacji.

Na rynkach widać rozczarowanie wczorajszymi sygnałami z FED - klasycznie rynek liczył na bardziej "gołębi" przekaz, ale takowego nie otrzymał, chociaż podczas konferencji prasowej Jerome Powell stwierdził, że ożywienie w gospodarce może spowolnić, jeżeli pandemia COVID-19 nasili się w najbliższych miesiącach. W projekcjach makro zrewidowano jednak założenia dotyczące spadku PKB w tym roku do -3,7 proc. z -6,5 proc. wcześniej, ale obniżono oczekiwania na lata 2021-22.

Reakcja rynków finansowych na przekaz Fed nie nastąpiła od razu, gdyż w komunikacie i na konferencji prezesa Powella nie pojawiło się nic zaskakującego. Ale to „nic” zdaje się być źródłem rozczarowania dla tych, którzy liczyli na zdecydowane sygnały gwarantujące bardziej gołębi Fed w przyszłości. Rajd ryzyka przejściowo pozostaje bez paliwa.

Wczorajsze posiedzenie Fed nie rozczarowało jako wydarzenie tygodnia – faktycznie ponownie wygenerowało spore rynkowe ruchy. Rozczarowało za to inwestorów i obawiam się, że na dłuższą metę polityka amerykańskiego banku centralnego może stać się źródłem rosnących frustracji. Po zmianie definicji celu inflacyjnego stało się jasne, że Fed na wrześniowym posiedzeniu musi dokonać pewnych zmian w polityce pieniężnej.