... ale również to, że wiele spółek z grona dotychczasowych liderów wzrostów nie potrafi się podnieść po tamtym podażowym ciosie i ich akcje mimo uspokojenia nastrojów pozostają pod presją sprzedających.

Z punktu widzenia trendu nieco lepiej wygląda WIG20 lecz i on spisuje się ostatnio gorzej od głównych indeksów światowych. W ostatnich miesiącach takie chwilowe dysproporcje były szybko wyrównywane przez popyt szybkim wystrzałem w górę, tym razem jednak można mieć wątpliwości, czy do tego ponownie dojdzie. Źródłem niepokoju powinna być złotówka, która traciła w ostatnich dniach na wartości i niezależnie od tego jakie są przyczyny tego stanu rzeczy, jest to poważny znak ostrzegawczy. WIG20 nie wygenerował jeszcze żadnego poważniejszego negatywnego sygnału, lecz jeśli złotówka będzie nadal wyprzedawana wzrośnie prawdopodobieństwo rozpoczęcia nieco dłuższego okresu słabości polskich dużych spółek.

Poza złotówką oraz naszymi indeksami warto obserwować ruchy eurodolara. Być może zeszłotygodniowe wzrosty były ostatnim etapem budowania kilkumiesięcznej formacji klina kończącego ruch w górę tej pary walut. Jeśli kurs eurodolara dalej będzie wędrował na północ, może to być odebrane przez giełdy optymistycznie, natomiast zakończenie w tym miejscu struktury wzrostowej tej pary spowodowałoby mocne kłopoty niektórych rynków akcji, szczególnie ze względu na prawdopodobne spadki cen surowców w tym scenariuszu.

W nowy tydzień wchodzimy zatem ostrożnie. Preferowałbym postawę pasywną jeśli chodzi o szeroki rynek na GPW, natomiast duże spółki mogą pokazać jeszcze jakieś wzrosty, ale warunkiem tego musi być nie tylko utrzymanie wzrostów przez s&p500 (co nie będzie łatwe), ale też silna złotówka. Pamiętajmy też o tym, że w tym tygodniu wygasa wrześniowa seria instrumentów pochodnych, co może przyczynić się do większej zmienności.

Źródło: Piotr Kaczmarek, DM IDMSA