O jej losach, podobnie jak to miało miejsce wczoraj, rozstrzygną impulsy płynące najpierw z czołowych europejskich, a później amerykańskich parkietów. A więc przede wszystkim to, czy ostatni dzień czerwca, który jest również ostatnim dniem kwartału i półrocza, będzie prowokował podciąganie kursów akcji.

Wydaje się, że window dressing jest prawdopodobnym scenariuszem na dzień dzisiejszy. Dlatego na drugi plan powinny zejść, licznie dziś publikowane raporty makroekonomiczne (m.in. indeksy S&P/Case-Shiller, Chicago PMI i Conference Board). Będą one mieć wpływ tylko wówczas, jeżeli wpiszą się w dominującą w ciągu dnia tendencję.

Sytuacja techniczna na wykresie indeksu dużych spółek od połowy czerwca pozostaje niezmienna. WIG20 koryguje czteromiesięczne wzrosty, które wywindowały go z lutowego minimum na 1253,24 pkt. do czerwcowego maksimum na 2042,70 pkt. Zeszłotygodniowy spadek WIG20 o ponad 6 proc. był sygnałem, że korekta ta ulegnie pogłębieniu. Utrzymujące się niskie obroty sugerują jednak, że nie będzie ono przesadnie duże.

Pierwszym poziomem docelowym dla spadków niezmiennie pozostaje poziom 1800 pkt. Tam wsparcie tworzy dolne ograniczenie majowej konsolidacji oraz dynamicznie pokonana w pierwszych dniach czerwca linia bessy. W tym scenariuszu, nie można wykluczać, że zwrot z poziomu 1800 pkt. już się dokonał (23 czerwca WIG20 spadł do 1815,21 pkt.).

Ewentualne przełamanie 1800 pkt. otworzy drogę do szerokie strefy 1650-1740 pkt. Tworzy ją 38,2 proc. (1740 pkt.) i 50 proc. (1650 pkt.) zniesienie wzrostów luty-czerwiec br. oraz dołek z 20 kwietnia br. na wykresie dziennym (1657 pkt.).

Układ sił na wykresie indeksu dużych spółek zmieni się z chwilą zdecydowanego powrotu ponad 1899-1900 pkt. (połowa czarnej świecy z poprzedniego poniedziałku oraz psychologiczny poziom 1900 pkt.). Zwłaszcza, jeżeli będzie temu towarzyszył silny skok obrotów.

Źródło: Marcin R. Kiepas, X-Trade Brokers DM S.A.