Teraz jednak zaczynają dominować obawy o wpływ polityki handlowej, szczególnie na poziomie makroekonomicznym. Wobec solidnych danych z USA inwestorzy mają obawy, iż wzrost stawek celnych wywoła nowy impuls inflacyjny. W efekcie oczekiwania na dalsze cięcia stóp procentowych praktycznie wyparowały, a rentowności obligacji 10-letnich zbliżają się do maksimów z 2023 roku. Jednak wczorajszy dzień przyniósł pewną odwilż. Finalnie indeksy na Wall Street odrobiły straty, a dolar osłabił. Stało się tak po „doniesieniach” z otoczenia prezydenta elekta, iż rozważane jest bardziej stopniowe podejście do zwiększenia stawek celnych. Zamiast jednorazowych ruchów, miałoby być to podnoszenie stawek o 2 do 5% miesięcznie. To już drugie w tym roku takie „pogłoski”, które mają uspokoić nastroje rynkowe.

Inwestorzy pamiętający poprzednią prezydenturę Donalda Trumpa znają ten schemat. Po szoku wywołanym „wojnami handlowymi” z 2018 roku otoczenie prezydenta (z nim samym na czele, często za pośrednictwem Twittera) próbowało wielokrotnie podkręcać rynkowe nastroje, obiecując rychłe porozumienia handlowe. Z wypowiedzi prezydenta można było też wysnuć wniosek, że traktuje notowania jako miernik swojego sukcesu.

To może oznaczać pewien problem dla Donalda Trumpa i jego planów. Na początku 2017 roku rynki były już po wieloletniej hossie, ale poziomy wycen nie były jeszcze ekstremalne, a w 2016 roku miała miejsce duża korekta. Same cięcia podatkowe przyłożyły się do solidnych wzrostów. Teraz poziomy wycen są na historycznych szczytach, a zapowiedzi w zakresie polityki celnej mogą utrzymać wysokie stopy procentowe, ostatecznie prowadząc nawet do recesji. Trumpowi może być zatem znacznie trudniej z jednej strony prowadzić politykę „MAGA”, z drugiej zaś kąpać się w PR-owym świetle rosnących rynków. Można odnieść wrażenie, że część osób z jego otoczenia już to rozumie. Pozostaje jednak pytanie, jakie finalnie będą priorytety.

Ma to oczywiście bardzo duży wpływ także na dolara. Jeśli ekipa nowego prezydenta postawi na mocne zwarcie z partnerami handlowymi (przynajmniej na początku jako część taktyki negocjacyjnej) będzie to prawdopodobnie prowadzić do dalszego umocnienia dolara i zwiększy ryzyko „przesilenia” na rynkach. Przed nami dane o inflacji. Kluczowy raport CPI jutro, ale dziś o 14:30 poznamy dane o inflacji producenckiej, które będą swego rodzaju preludium. Uwaga skierowana będzie przede wszystkim na PPI bazowy, gdzie spodziewany jest wzrost do 3,7%. We wtorek o 8:30 euro kosztuje 4,27 złotego, dolar 4,16 złotego, frank 4,55 złotego, zaś funt 5,09 złotego.

Źródło: dr Przemysław Kwiecień CFA, Główny Ekonomista XTB