Rentowności 10-letnich obligacji skarbowych USA spadły poniżej poziomu 2,1 proc. po raz pierwszy od września 2017 r. w atmosferze niepokojów, że wzrost protekcjonizmu wepchnie amerykańską gospodarkę w recesję. Obawy wzmocniła publikacja najsłabszych od 2,5 roku danych o kondycji przemysłu (ISM). Stawki rynku pieniężnego wyceniają obecnie aż 80-proc. prawdopodobieństwo tego, że do końca roku Rezerwa Federalna dwukrotnie obniży stopy procentowe. To, że stopy spadną 3 razy po 25 pkt bazowych wyceniane jest prawie na 50 proc. Łagodną retorykę nasilają przedstawiciele amerykańskiego banku centralnego.

W tych warunkach dolar zaczyna tracić, bo argumenty przemawiające na jego korzyść z każdym tygodniem słabną. Od trzech sesji amerykańska waluta wyraźniej słabnie w relacji do euro. Stoi za tym m.in. właśnie malejąca oczekiwana różnica oprocentowania w obu regionach. To zjawisko wzmaga fakt, że możliwości cięcia stóp przez Europejski Bank Centralny (depozytowa znajduje się na poziomie -0,4 proc.) są w praktyce wyczerpane.

Amerykańska krzywa dochodowości wyostrzyła się w ostatnich dniach na tyle mocno, że bazując na historycznych zależnościach, o recesję w Stanach Zjednoczonych należałoby się zacząć martwić już nie za rok czy dwa, ale za 5 czy 6 miesięcy. Te obawy podsycane są przez zaogniający się konflikt na linii USA-Chiny, w którym rozszerza się instrumentarium wzajemnych obostrzeń i restrykcji. Wczoraj Pekin ostrzegł wybierających się na studia Amerykanów, że mogą spodziewać się zaostrzonych kryteriów przyjęcia na tamtejsze uczelnie.

Spokojna, jeśli chodzi o handel nie może czuć się Europa. Po upływie 6-miesięcznego okresu karencji ws. ceł na auta z pewnością pojawią się naciski nakierowane na obniżenie deficytu w wymianie. Gospodarcze sankcje za zakup rosyjskiego uzbrojenia grożą Indii i Turcji. To wszystko wzmacnia niepokoje, że wywołane na zbyt wielu płaszczyznach, a przede wszystkim wydłużające się spory, odbiją się niekorzystnie na gospodarce w samych Stanach.

W Europie wskaźniki kondycji przemysłu za maj okazały się, zgodnie z oczekiwaniami, słabsze niż w kwietniu. Słabiej od prognoz wypadł polski PMI. Indeks siódmy miesiąc z rzędu utrzymał się poniżej bariery 50 pkt oddzielającej rozwój od słabnięcia sektora. Nie miało to jednak większego wpływu na złotego z uwagi na mocno zyskujące euro, które wspiera notowania polskiej waluty. Na obu podstawowych parach kursy powróciły w rejon minimów maja. Z mocniejszym złotym możemy mieć do czynienia przez następne kilka sesji.

Źródło: Damian Rosiński, Dom Maklerski AFS