W finale pierwsza zyskała ponad 4 procent, z obrotem zbliżonym do 80 mln złotych, a druga blisko 7 procent przy niemal 167 mln złotych obrotu. Pozostałe spółki pozostały w cieniu, a 9 z 20 tworzących indeks skończyło dzień po czerwonej stronie. W przypadku PKN, LPP i Tauronu spadki były znaczące, co jednoznacznie wskazuje, iż rynek był dziś selektywnie zainteresowany walorami i trudno mówić o naprawdę szerokim uderzeniu popytu. Ponadto godziny pierwsza i finałowe pokazały, iż parkiet był dziś wrażliwszy na zachowanie rynków bazowych. W efekcie dwa dni ignorowania słabej postawy otoczenia zmieniły się w spoglądanie w stronę rynku niemieckiego i Wall Street. Wreszcie obrót, który został poważnie zawyżony dobrą postawą KGHM i JSW, spółkami granymi troszkę w oderwaniu od rynku, zmuszają do ostrożnego oceniania siły byków. Również dla zwolenników analizy technicznej trzydniowa zwyżka od początku miesiąca niesie w sobie nieco więcej wątpliwości niż wskazuje wynik trwającego właśnie tygodnia. Technicznie patrząc ważne są tylko dwa fakty – odbicie od dolnego ograniczenia konsolidacji od miesiąca dominującej na wykresie WIG20 i wymarsz indeksu do środka kreślonej półki. Pozytywnym elementem jest oddalenie wykresu od ryzyka szybkiego przebicia wsparcia, ale do przesilenia na północy jest ciągle daleko. Ostatnie trzy sesje są wskazaniem, iż WIG20 pozostaje zawieszony w granicach miesięcznej konsolidacji, w której podaż nie potrafi trwale zepchnąć wykresu pod 2200-2175 pkt., a popyt ma za sobą porażkę w strefie 2308-2300 pkt. Uwzględniając wartość WIG20 po dzisiejszej sesji i zmienność dzienną liczoną ATR z 14 dni rynek potrzebuje dwóch jednokierunkowych rozdań, by testować ważne bariery techniczne, a to oznacza, iż najłatwiejszym scenariuszem do rozegrania jest zawieszenie w okolicach 2260 pkt.

Źródło: Adam Stańczak, Analityk DM BOŚ SA