Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Ciemne chmury zbierają się nad amerykańskim prezydentem. Na razie bez poważniejszych konsekwencji dla rynków finansowych. Dolar od kilku sesji oddaje zyski. Spodziewamy się, że taka tendencja będzie się utrzymywać przez najbliższe tygodnie. Z korzyścią dla złotego i walut EM.

Wtorek na większości rynków był bardzo optymistyczny. W Europie ceny akcji mocno rosły, a liderem wśród indeksów był WIG20, co nie zdarza się często. W USA indeks S&P500 osiągnął historyczne maksima i to pomimo problemów prawnych współpracowników Trumpa. Te ostatnie ciążyły trochę notowaniom dolara, który z kolei dziś czekać będzie na protokół z sierpniowego posiedzenia Fed.

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi mocniejszego PLN w oczekiwania na negocjacje na linii Chiny-USA, które mogą wesprzeć globalny sentyment do bardziej ryzykownych aktywów. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2880 PLN za euro, 3,7037 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7625 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7820 PLN w relacji do funta szterlinga.

Niby nic... To zależy. W pewnym sensie nic nowego nie mamy, przynajmniej nie w wielkiej skali. W tle przewijają się stare, dobre wątki: prezydent Trump sugerujący, iż Fed nie powinien być tak bardzo "do przodu" z podwyżkami stóp, prezydent Erdogan wietrzący międzynarodowe spiski i nadal myślący o tym, ...

Turecka odwilż sprzyja kontynuacji odbicia na najważniejszych parkietach giełdowych. Solidnie zachowują się polskie blue chipy, które pozytywnie wyróżniają się w stosunku do swoich rówieśników z innych krajów. Bez wątpienia pomaga im słabnący dolar amerykański, któremu nie sprzyjają komentarze ze strony Donalda Trumpa.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi mocniejszego PLN na bazie dalszych spadków USD po wypowiedziach D. Trump'a. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,3045 PLN za euro, 3,7342 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7761 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7885 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,151% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Prezydent USA powiedział wczoraj wieczorem, że nie jest „zachwycony” zacieśnianiem polityki przez FED, oraz działaniami Jerome Powell’a i dodał, że bank centralny powinien zrobić więcej dla pobudzenia gospodarki.

Prezydent USA Trump kolejny raz skrytykował politykę Fed, przez co USD znalazł się pod wyraźną presją. Choć niezależność Fed nie została podkopana i faktyczny wpływ prezydenta na politykę monetarna jest znikomy, inwestorzy najwyraźniej nie chcą nie doceniać Trumpa. Skutkiem jest kolejny bałagan na rynku.

Ucieczka w stronę euro: Prezydent Trump skrytykował wczoraj Rezerwę Federalną, a szczególnie jej szefa, p. Powella, sugerując, że prowadzi on zbyt jastrzębią politykę i nie gwarantuje gospodarce dostępu do taniego pieniądza.

Na froncie geopolitycznym sytuacja nadal jest trudna i trudno na razie wypatrywać przełomu. W tym roku wyjątkowo nie sprzyjało to rynkom wschodzącym, w tym złotemu. Krytyka Fed ze strony Donalda Trumpa nie rozwiąże wszystkich problemów, ale dla rynków wschodzących może stanowić długo wyczekiwany oddech. Zyskałby także złoty.

Początek bieżącego tygodnia na rynku ropy naftowej nie przynosi większych zmian. Notowania tego surowca delikatnie rosną, ale zwyżki te są niewielkie w porównaniu do skali wcześniejszych spadków. Cena amerykańskiej ropy naftowej WTI porusza się w okolicach 65,50 USD za baryłkę, natomiast notowania europejskiej ropy Brent oscylują tuż powyżej poziomu 72 USD za baryłkę.

Trzeci tydzień sierpnia zaczyna się całkiem nieźle na rynkach finansowych. W Azji notowane były spore wzrosty, nierzadko przekraczające 1,0% na głównych indeksach. Europa przejęła te dobre nastroje, które kontynuowane są w Stanach Zjednoczonych, z wyjątkiem spółek technologicznych.

Co słychać, co widać, co wiadomo? Para EUR/USD lokuje się obecnie w okolicach 1,1415 - 1,1425. To poziom nieco niższy od szczytów, jakie wygenerowano pod koniec sesji piątkowej, kiedy to wykres dobił do 1,1445. Euro się podówczas wzmocniło, a dolar osłabiło, co mogło wynikać np. z powrotu medialnych przecieków i pogłosek o tym, że Trump nosi się z zamiarem interwencji na rzecz obniżenia wartości USD.

Po spadkowym poprzednim tygodniu na rynku ropy naftowej, początek nowego tygodnia przynosi spokojną konsolidację cen tego surowca. Notowania amerykańskiej ropy WTI poruszają się w okolicach 65 USD za baryłkę, z kolei cena europejskiej ropy Brent porusza się przy poziomie 71,70 USD za baryłkę.

W nowy tydzień EUR/USD wchodzi przy 1,1420. Czyli niemal dokładnie z połowy nowego przedziału zamian 1,13 – 1,1510. Widzimy nieco wyższe prawdopodobieństwo, że w jego obrębie kolejny ruch będzie w dół. Kupowanie dolara jest w tej chwili najbardziej oczywistą strategią dla inwestorów, a duże pole do osłabienia względem USD ma m.in. frank szwajcarski.

Notowania polskiej waluty znajdują się w lekkim w odwrocie w poniedziałkowy poranek, co wydaje się w dużej mierze efektem odpływu kapitału z rynków wschodzących pomimo faktu, że popyt na amerykańskiego dolara jest w godzinach porannych względnie ograniczony. Wśród obaw należy wymienić przede wszystkim wewnętrzne kłopoty Włoch.

Jeden lub dwa spokojne dni to za mało, aby zmienić nastawienie inwestorów na azjatyckich czy europejskich rynkach akcji, a szczególnie w Polsce. Jedna wzmianka dotycząca potencjalnego zastopowania konfliktu handlowego między Chinami oraz USA nie wystarczy, aby zatamować napływ innych negatywnych informacji. Polski rynek akcji traci nie tylko ze względu na zagraniczne czynniki, ale również wewnętrzne problemy.

Lekki pod kątem wydarzeń makro początek przyszłego tygodnia sugeruje, że rynek walutowy pozostanie pod wpływem wahań sentymentu i śledzenia informacji wokół Turcji. W drugiej części tygodnia pod lupą znajdą się najnowsze odczyty aktywności biznesu w Eurolandzie i USA oraz zapiski z posiedzeń FOMC i EBC.

Na świecie: Eurodolar o poranku plasuje się na poziomie 1,1380. W okolicach 1,1435 można rozpoznać lokalny opór, wyżej istotna jest okolica 1,1515 - 1,1530. W bardzo długoterminowym ujęciu mamy kolejną fazę potwierdzającą trend spadkowy, pro-dolarowy, ciągnący się od szczytów z roku 2008.