Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wczoraj najważniejszą informacją na globalnych rynkach surowcowych był powrót drożności Kanału Sueskiego, czego rezultatem jest przywrócenie normalnego handlu tą drogą wodną. Ceny ropy naftowej zareagowały na te informacje zniżką, ponieważ oznacza to brak większych zaburzeń także w handlu ropą naftową i ogólnie paliwami.

Od dłuższego czasu wskazywałem na niekorzystne tendencje na rynku złotego, który raził słabością w ogólnie korzystnych warunkach globalnych. To nie mogło skończyć się dobrze i wczoraj mieliśmy tego dowód. Drzwi to dalszego potencjalnego osłabienia zostały otwarte. Patrząc tylko na wykres pary EURPLN do niedawna można było się pocieszać, że to tylko normalny przedział wahań pomiędzy 4,37 a 4,64 – dość wąski swoją drogą jak na walutę rynków wschodzących, a to można było uznać za dodatkowy plus.

Rynek obligacji skarbowych USA przypomina o sobie, a rentowności 10-latek rosną do 1,74 proc., gdyż inwestorzy wyczekują na ogłoszenie nowych planów fiskalnych prezydenta USA Bidena. Jednak reakcja dolara nie jest spójna ze stratami względem większości walut G10. Przepływy na koniec kwartału zaburzają obraz.

Ktoś kto zaciągnął kredyt mieszkaniowy pod koniec 2012 roku na odsetkach zaoszczędził już około 32 tys. zł. Wszystko przez spadające stopy procentowe. W skali kraju oszczędności idą w miliardy. To co cieszy dłużników, martwi jednak oszczędzających. Aż trudno uwierzyć, że jeszcze na początku listopada 2012 roku podstawowa stopa procentowa wynosiła 4,75%.

Na początku nowego tygodnia na rynkach walutowych amerykański dolar co prawda nie kontynuuje zwyżek z ostatnich dni, jednak utrzymuje się w rejonie wypracowanych pod koniec poprzedniego tygodnia poziomów. Powody siły dolara są wciąż takie same – dominuje tu przede wszystkim nastawienie risk-off wśród globalnych inwestorów, które faworyzuje inwestorów utrzymujących dolara w swoich portfelach.

Słabość złotego została zauważona nie tylko przez analityków z naszego rynku, ale również globalnie. Złoty w stosunku do euro nie był tak tani od 12 lat, czyli od momentu ostatniego kryzysu finansowego. Patrząc na zachowanie naszej waluty można oczekiwać dalszej słabości, choć oczywiście z drugiej strony perspektywy na dalszą część roku oraz kolejne lata nie wydają się być wcale najgorsze.

Statek, który utknął w Kanale Sueskim jest częściowo uwolniony, ale poza tym nie za wiele dzieje się na otwarciu tygodnia. Spokój może być jednak zwodniczy, biorąc pod uwagę zbliżający się koniec miesiąca, kwartału, a gdzieniegdzie roku fiskalnego. W rezultacie może nie brakować szarpanego handlu. Ceny ropy naftowej spadają o ok. 2 proc., gdyż tankowce z Bliskiego Wschodu będą wkrótce mogły płynąć dalej na zachód.

Po nerwowym poprzednim tygodniu, ceny ropy naftowej rozpoczęły bieżący tydzień od zniżki. Duży wpływ na presję spadkową mają informacje napływające z Egiptu. Dzisiaj nad ranem pojawiły się bowiem oficjalne doniesienia o tym, że 400-metrowy kontenerowiec Ever Given, który od minionego wtorku blokował Kanał Sueski, został w końcu uwolniony z mielizny i ustawiony w prostej linii wzdłuż kanału.

Wyczerpało się paliwo do wzrostu ryzykownych aktywów oparte o oczekiwania przyspieszenia ożywienia dzięki postępowi szczepień i fiskalno-monetarnej pomocy. Rosnąca liczba zachorowań i zaostrzenie restrykcji w Europie wywołało świeżą falę awersji do ryzyka. Na rynkach szukanie nowego punktu równowagi potrwa do czasu aż negatywne informacje przestaną przysłaniać generalnie wciąż pozytywny obraz globalnej gospodarki.

Wall Street wyszła wczoraj obronną ręką z przeceny, co poprawiło nastroje na giełdach w Azji. Również w przestrzeni G-10 widać mniejszą nerwowość, co powoduje, że bilans dla dolara jest słabszy. Inwestorzy nieśmiało, ale jednak próbują powracać w stronę ryzykownych walut, co pokazuje siła walut Antypodów, czy korony norweskiej, oraz funta.

Ceny ropy naftowej w bieżącym tygodniu cechują się podwyższoną zmiennością i brakiem wyraźnego kierunku. Po spokojnej poniedziałkowej sesji, we wtorek cena ropy runęła w dół, by w środę równie dynamicznie odbić w górę – a tymczasem już wczoraj ponownie mieliśmy do czynienia z wyraźnymi spadkami.

Zmierzamy do końca generalnie ponurego tygodnia obfitującego w redukcję ryzykownych pozycji przy odnowionych obawach o zagrożenia związane z pandemią. Dzisiejsze odbicie aktywów ryzykownych jest tylko pozorną oznaką poprawy nastrojów raczej dyktowaną porządkowaniem pozycji przed weekendem.
EUR/USD spadł pod 1,18, ale dolar jest silniejszy także wobec jena i franka. Jest tylko jeden zwycięzca trendu ucieczki od ryzyka.

Wczorajszy dzień przyniósł sporą zmienność na rynkach, ale skończyło się jak zwykle – powrotem kupujących na rynek akcji i stłumieniem sporych ruchów, które mogliśmy obserwować w trakcie dnia. Sporo mówiło się o kwartalnym rebalancingu, ale jak na razie nie wpłynął on istotnie na żaden z rynków. Rebalancing to proces dopasowywania pozycji w portfelu funduszy zgodnie z ustalonym celem.

Ostatnie godziny handlu na rynku FX przyniosły spadek eurodolara poniżej 1,18 USD, a EUR/PLN zanotował najwyższe poziomy od 2009r. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,6313 PLN za euro, 3,9303 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,1802 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,4092 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,461% w przypadku obligacji 10-letnich.

Czwartek przynosi kontynuację mocniejszego dolara względem większości walut, chociaż podobnie jak wczoraj zmiany nie są duże, choć więcej w nich przypadkowości, co może mieć też związek ze zbliżającym się końcem miesiąca i kwartału. W przestrzeni G-10 najsłabszy jest jen tracący wobec dolara 0,3 proc. i trudno ocenić dlaczego.

Wczoraj echem w światowych mediach odbiła się informacja o blokadzie Kanału Sueskiego. Ogromny, 400-metrowy kontenerowiec Ever Green, utknął bowiem w poprzek kanału po utracie sterowności, a tym samym przyczynił się do całkowitego zablokowania tej drogi wodnej. Kanał Sueski to najkrótsza droga morska pomiędzy Azją a Europą, co przekłada się na jego ogromną rolę w globalnym handlu.

Bark apetytu na ryzyko widoczny jest w zachowaniu wielu aktywów przy utrzymującej się niepewności o konsekwencje trzeciej fali. Wczorajsze odczyty PMI dały przynajmniej odrobinę nadziei, że każda kolejna runda restrykcji pandemicznych jest mniej szkodliwa dla gospodarki od poprzedniej. Mimo to rynki aktualnie weszły w tryb rewaluacji w dół perspektyw ożywienia z uwagą skupioną na statystkach zachorowań i hospitalizacji.

Na rynku można wyczuć niezdecydowanie. Niby rentowności amerykańskich obligacji przestały rosnąć, a jednak nie prowadzi to do dalszej eskalacji optymizmu, tak dominującego przez większość tego kwartału. Dolar jest coraz mocniejszy, a to zwykle nie dzieje się bez przyczyny. Tematem zastępczym dla inwestorów stał się zablokowany Kanał Sueski, co wpływało głównie na notowania ropy naftowej (której eksport z Rosji i Bliskiego Wschodu do Azji jest przez to utrudniony), ale wiadomo, że nie jest to historia, którą rynki będą żyć na dłuższą metę.

Dolar nadal zyskuje na większości głównych ustawień, a wspiera go utrzymujący się tryb risk-off. Jego powodem nie są bynajmniej rosnące rentowności amerykańskich obligacji (te pozostają na najniższych poziomach w ostatnich dniach), a rosnące obawy, co do perspektyw globalnej gospodarki ze względu na problemy ze szczepieniami, oraz wydłużające się głownie w Europie lockdowny.