Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Nowy tydzień rozpoczynamy ze słabszym dolarem na szerokim rynku. Korektę wcześniejszej siły amerykańskiej waluty można przypisać odreagowaniu na rynkach akcji - piątek był drugim z kolei dniem odbicia na Wall Street, co doprowadziło do wymazania większej części spadków z wtorku i środy. Wydaje się, że zmniejszyły się obawy związane z wpływem zbliżającego się sympozjum FED w Jackson Hole na rynki finansowe - zresztą jego formuła została zmieniona na wirtualną za sprawą obaw związanych z pandemią.

Pomimo tego, że na świecie prawdopodobnie borykamy się z problemem IV fali koronawirusa, to nastroje w Europie wśród przedsiębiorców pozostają wciąż całkiem niezłe. Oczywiście cały świat finansowy patrzy w kierunku piątku i wystąpienia Jerome Powella, ale ryzyko związane z koronawirusem wciąż pozostanie głównym tematem, który może decydować o dalszych losach kluczowych rynków. Czy wobec dobrej sytuacji w Europie oraz coraz gorszej w USA, powinniśmy patrzeć pozytywnie na perspektywy europejskich aktywów?

Ostatnia publikacja protokołu po posiedzeniu FOMC (po lipcowym posiedzeniu) spowodowała, że narosły oczekiwania co do formalnego ogłoszenia przez prezesa Fed „taperingu” na posiedzeniu bankierów w Górach Skalistych. Oczywiście nie jest wykluczone, że oczekiwania rynku są przesadzone. Odreagowanie na rynku akcji może sugerować, że rynek skłania się ku tezie, iż Powell wspomni o terminie ograniczenia skupu, ale na dokładną deklaracje poczekamy do września.

Piątek przynosi dalsze zwyżki dolara wobec większości walut, chociaż zmiany są mniejsze. W grupie G-10 minimalnie lepiej zachowują się euro, frank i jen. Najsłabsze są CAD, NOK i AUD - nadal utrzymuje się presja na Antypody i waluty skandynawskie, czyli te wrażliwe na ryzyko. Warto jednak odnotować słowa szefa RBNZ, który nie wykluczył możliwości podwyżki stóp w październiku i dodał, że sytuacja wokół COVID nie powinna być jedynym czynnikiem opóźniającym taki ruch.

Pomimo dobrych danych z rynku pracy można zauważyć, że gospodarka USA również łapie zadyszkę. W ubiegłym tygodniu wskaźnik nastrojów Uniwersytetu Michigan rozczarował, wczoraj regionalny indeks Fed z Filadelfii również pokazał wartość poniżej oczekiwań. Pomimo to dolar cały czas jest mocny. Siła przekazu Fed jest zatem olbrzymia.

Koronawirus ponownie atakuje. Sytuacja na świecie jest naprawdę bardzo słaba, choć w tym przypadku Polska nie radzi sobie jakoś źle. Oczywiście nie jest wykluczone, że podobnie jak w poprzednich przypadkach, kolejna fala nadejdzie do Polski z opóźnieniem i być może inwestorzy wyceniają takie ryzyko na polskim złotym już teraz. Czy jest szansa na to, że złoty pokaże jeszcze siłę w tym roku?

Teoretycznie zapiski z lipcowego posiedzenia FED wskazały, że cele "znaczącego postępu" w osiągnięciu celu maksymalizacji zatrudnienia, oraz parametrów inflacji, wciąż nie zostały spełnione, to jednak większość była zgodna, co do tego, że redukcję skupu aktywów należy rozpocząć jeszcze w tym roku (kilku z członków FED uważało, że lepszym terminem byłby początek przyszłego roku). Uzasadniono to tym, że wcześniejsze rozpoczęcie taperingu pozwoli na jego stopniowy, łagodny przebieg.

Tym razem to dolar traci na szerokim rynku, gorzej radzi sobie tylko turecka lira (wczoraj zyskiwała), oraz bardziej kosmetycznie - japoński jen. Rynek zareagował tak na wczorajsze słowa szefa FED, którego zdaniem trudno jest ocenić rzeczywisty wpływ rozwoju wariantu Delta koronawirusa na gospodarkę, zwłaszcza pod kątem zatrudnienia w sektorze usług, który pozostaje dość wrażliwy na pandemiczne czynniki.

Dziś o poranku poznaliśmy decyzję Banku Rezerwy Nowej Zelandii w sprawie stóp procentowych. Jeszcze kilka dni temu rynek oczekiwał podwyżki z 0,25% do 0,5%, jednak z powodu wprowadzenia lockdownu w Nowej Zelandii, stopy zostały utrzymane na dotychczasowym poziomie. Dolar NZD zareagował dynamicznym spadkiem, przez co notowania NZDUSD znalazły się na poziomach niewidzianych od listopada 2020 roku.

W USA wczoraj rynki żyły danymi makro. W przypadku gdy dane inflacyjne i te z rynku pracy są już za nami, tym razem do pierwszego szeregu weszły te dotyczące sprzedaży detalicznej. Sektor ten rozpoczął trzeci kwartał od gwałtownego spadku. Produkcja przemysłowa pokazała jednak siłę. Pomimo skoku awersji do ryzyka (co było zobrazowane spadającymi indeksami giełdowymi), bezpieczne waluty (jen i frank) nie odnotowały wczoraj szczególnej aprecjacji.

Dolar kontynuuje obserwowane odbicie na szerokim rynku będące korektą jego piątkowego osłabienia. Wbrew obawom sytuacja w Afganistanie nie stała się wczoraj pretekstem do podbicia ryzyka - indeksy na Wall Street w kolejnych godzinach wyszły na plusy. Nieco nerwowo jest jednak w Azji, gdzie dominują obawy o sytuację związaną z COVID - Japonia wprowadza dalsze obostrzenia, a Nowa Zelandia zapowiada lockdown.

Jeszcze w zeszłym tygodniu, a w zasadzie wczoraj wydawało się, że podwyżka stóp procentowych w Nowej Zelandii jest niemal pewna. Jeszcze wczoraj prawdopodobieństwo oceniane przez rynek wskazywało na potencjał ponad jednej podwyżki podczas środowego posiedzenia. Teraz jednak sytuacja wygląda zupełnie inaczej, przez jeden czynnik – koronawirus. Dodatkowo dzisiaj może zaważyć się szansa na zmianę polityki monetarnej w USA – Powell będzie przemawiał pierwszy raz od momentu publikacji ostatnich świetnych danych z rynku pracy z amerykańskiej gospodarki.

Po ostatnich danych z amerykańskiego rynku pracy i wypowiedziach wielu członków FOMC w ostatnim czasie, inwestorzy nie powinni mieć wątpliwości, że decyzja o rozpoczęciu ograniczenia skupu obligacji przez Fed jest coraz bliższa. Urzędnicy nadal jednak nie zgadzają się co do terminu i tempa normalizacji. Dlatego też dzisiejsze wystąpienie prezesa Powella jest szczególnie mocno wyczekiwane przez uczestników rynku.

Poprzedni tydzień na rynku amerykańskiego dolara zakończył się wyraźnym spadkowym akcentem. Zniżki przyspieszyły przede wszystkim po publikacji rozczarowującego odczytu indeksu nastrojów konsumentów Uniwersytetu Michigan, który zwrócił uwagę na coraz większe obawy Amerykanów, dotyczące kolejnej fali pandemii. Jednocześnie, słaby odczyt poddał w wątpliwość to, czy Fed faktycznie zdecyduje się rychło na tapering QE.

Dolar osłabił się w ubiegłym tygodniu. Rynek ostatnie dane inflacyjne zinterpretował w ten sposób, że został osiągnięty szczyt a kolejne miesiące mogą przynieść spadek dynamiki – tak jak to prognozuje Rezerwa Federalna. Deprecjacyjny ruch został podsycony bardzo słabymi nastrojami konsumentów. Indeks Uniwersytetu Michigan uplasował się na poziomie najniższym od 2011 roku. Wielokrotnie wspominany przeze mnie poziom 1,17 na EUR/USD został obroniony i na jego przełamanie będzie potrzebny kolejny twardy argument, za szybszą normalizacją polityki monetarnej w USA.

Ten tydzień może być bardzo ważny z perspektywy banków centralnych na całym świecie. Bank centralny z Nowej Zelandii może zdecydować się na podwyżkę stóp procentowych, czym da sygnał dla innych krajów rozwiniętych. Z drugiej strony sytuacja pod względem koronawirusa na świecie pogarsza się, co może niektóre rejony skłonić do nakładania dalszych restrykcji, a banki centralne do dalszego wspierania ożywienia gospodarczego. Co wobec tego może zrobić Fed czy również Ludowy Bank Chin?

Kalendarz publikacji ekonomicznych w nadchodzącym tygodniu jest zdecydowanie bardziej rozbudowany, aniżeli w przypadku mijającego, a co za tym idzie wpływ publikacji na rynki finansowe będzie większy. Na ogólne nastroje inwestorów najsilniej wpłynie publikacja tzw. „minutek” z ostatniego posiedzenia FOMC. Kluczowy z punktu widzenia rynków finansowych będzie fragment dyskusji dotyczący potencjalnego terminu rozpoczęcia zacieśniania warunków finansowych.

Rynek zastygł w miejscu w wąskim paśmie wahań - w przestrzeni G-10 najsłabszy wobec dolara jest funt, który traci zaledwie 0,06 proc., a najsilniejszy jen z wynikiem 0,11 proc. Widoczne jest wyczekiwanie na nowe impulsy, chociaż te raczej nie pojawią się dzisiaj - kalendarz dla USA jest ubogi: o godz. 14:30 poznamy lipcową dynamikę cen importu i eksportu, a 90 minut później wstępne szacunki indeksu nastrojów konsumentów.

Najważniejsze dane z USA za lipiec już za nami. W najbliższym czasie poznamy inne publikacje, jednak będą one drugiego kalibru. Jakichkolwiek zmian w polityce monetarnej w tym momencie możemy oczekiwać dopiero w Jackson Hole podczas sympozjum bankierów centralnych w Górach Skalistych. Z kolei ceny ropy zaczynają być pod większa presją na skutek ostatnich żądań USA skierowanych do OPEC+.