Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Ostatni tydzień w tym roku nie przynosi większej zmienności na głównych rynkach, co nie powinno dziwić. Okres świąteczno-noworoczny zazwyczaj charakteryzuje się niższą zmiennością i płynnością. Główna para walutowa - EURUSD właściwie od początku grudnia porusza się w tendencji bocznej, która ledwo przekracza 100 pipsów. Patrząc na wykres pod kątem analizy technicznej, notowania musiałby przebić się powyżej poziomu 1,1360, bądź poniżej 1,1240, abyśmy zobaczyli większy ruch trendowy.

Czy można znaleźć wytłumaczenie dla wyraźnych wzrostów na Wall Street, oraz dalszych zwyżek cen ropy w sytuacji, kiedy Omikron daje się coraz bardziej we znaki na świecie? Pierwsze jest czysto statystyczne - nowy wariant nie podbija negatywnych danych nt. hospitalizacji i zgonów, jeżeli rozprzestrzenia się w społeczeństwie o dużym odsetku osób zaszczepionych. Tym samym poważne restrykcje społeczne, jak lockdown, nie są konieczne.

Poniedziałek przyniósł pusty kalendarz makroekonomiczny, ale to nie przeszkodziło rynkom w kontynuacji przedświątecznego optymizmu. Na Wall Street mamy kolejne rekordy, skorzystał też złoty. Jeszcze tydzień temu na rynku atmosfera była mocno mieszana, ale od ubiegłego wtorku szczególnie na Wall Street obserwujemy potężne wzrosty. Przyczyna? Ta sama co przez cały kończący się rok – każdy dołek to potencjalna okazja.

Wprawdzie ostatnie tygodnie przyniosły sporo emocji na rynkach, a perspektywy na 2022 r. ocenia się jako trudne, to jednak nie wydaje się, aby w ciągu tych kliku dni, które pozostały do końca roku, miało pojawić się coś, co mogłoby bardziej przesunąć notowaniami. Bankierzy centralni mają wolne, a w temacie COVID rynki zdyskontowały już potencjalne nasilenie restrykcji w związku z szybką transmisją Omikronu w krajach zachodnich (teraz co najwyżej mogą cieszyć się z tego, że niektóre rządy będą z nich rezygnować, jak może mieć to miejsce w Wielkiej Brytanii).

Zwykle rozpoczynając tydzień na rynkach finansowych zastanawiamy się, co będzie tym najważniejszym wydarzeniem. Sprawdzamy oczekiwania i od tego uzależniamy reakcję ceny. Brak takiego wydarzenia może czasem prowadzić do dość niespodziewanych zachowań. Ostatni tydzień roku w kalendarzu po prostu nie istnieje. Najważniejszą publikacją są chińskie indeksy PMI, które poznamy… w piątek.

Podczas wczorajszej sesji na uwagę zasługiwał spadek wartości amerykańskiego dolara, który pozwolił nie tylko na ruchy wzrostowe np. na rynkach surowcowych, lecz także na relatywne umocnienie innych walut w parze z USD. I tak, kurs EUR/USD wczoraj zwyżkował do okolic 1,1320, a w trakcie wczorajszej sesji osiągnął maksima w okolicach 1,1340, czyli dotarł do poziomów sprzed niemal tygodnia.

Podwyżki stóp procentowych stają się ostatnio bardzo popularnym tematem. W Polsce stopy wzrosły powyżej poziomu sprzed pandemii, jednak to nic w porównaniu do tego, ile wynoszą w Czechach. A tamtejszy bank centralny zapowiada: to wcale nie koniec. Choć każdy kraj ma swoją specyfikę inflacji, jest podstawy są podobne – wpływ gigantycznego interwencjonizmu fiskalno-pieniężnego, ogromny wzrost cen energii (szczególnie w Europie) oraz zakłócenia w globalnych łańcuchach dostaw.

Ostatnie dni przynoszą coraz gorsze wiadomości dotyczące perspektyw inflacyjnych. Najpierw okazało się, że już w listopadzie inflacja wyniosła blisko 8%, następnie URE pokazał dość szokujący planowany wzrost cen energii i gazu od przyszłego roku, a teraz sytuacja na energetycznym rynku w Europie wskazuje, że to może nie być jeszcze koniec. Ceny gazu w Europie znów rosną, tym razem jednak ten wzrost jest znacznie szybszy niż wczesną jesienią. W samym tylko grudniu cena gazu na wolnym rynku wzrosła o blisko 100% i jest wyższa niż w ubiegłym roku o… 8-10 razy!

Tak, to trochę niespotykane, ale nie o pogodzie będzie ten tekst. Śnieg można powiązać ze zjawiskiem śnieżnej kuli, które bywa spotykane na rynkach finansowych. Splot kilku czynników pociąga za sobą inne, przekładając się na efekt znacznie przerastający to, czego można było się spodziewać. Taka sytuacja wystąpiła wczoraj po południu na rynku tureckiej liry, a jej echa były widoczne jeszcze podczas nocnego handlu w Azji.

Często jest tak, że okres świąteczny przynosi spore zmiany na rynkach finansowych. W teorii najważniejsze wydarzenia grudnia są już za nami, ale okres mniejszej rynkowej płynności i braku oczekiwania na konkretne wydarzenie potrafi zaowocować naprawdę dużymi zaskoczeniami. Wczoraj tak było na tureckiej lirze. Turecka waluta od miesiąca przeżywała prawdziwe załamanie. Kurs waluty względem dolara i euro spadł o niemal 50%. Powody są znane – kompletne upolitycznienie banku centralnego i luzowanie polityki pieniężnej wbrew nie tylko światowym tendencjom, ale przede wszystkim rosnącej inflacji.

Poniedziałek przynosi mocne podbicie risk-off, chociaż w natłoku informacji, jakie się pojawiły mocnych zaskoczeń nie ma - ewentualnie może być to dość radykalna decyzja rządu Marka Rutte, który zdecydował się na twardy lockdown w Niderlandach okresie Świąt, co podbija spekulacje, czy inni w Europie pójdą podobną drogą. To jednak nie jest tak oczywiste, warto wspomnieć o tym, że podobny casus mieliśmy miesiąc temu w przypadku Austrii, a pomysły przywracania lockdownu budzą duże podziały wśród polityków rządzącej opcji w Wielkiej Brytanii, a także w Niemczech.

Tydzień przedświąteczny rozpoczynamy od kiepskich nastrojów. Obawy związane z Omikronem oraz brak poparcia Joe Manchina dla pakietu wydatków Joe Bidena to dwa główne czynniki, które ciążą na sentymencie. Kontrakty na indeksy spadają i pogłębiają korektę. W taki warunkach traci również ropa naftowa. Kluczowe grudniowe wydarzenia rynkowe już za nami. Do świąt Bożego Narodzenia na rynkach może panować niższa płynność co w konsekwencji może powodować nieco większe ruchy na głównych rynkach.

Do Świąt zostało kilka dni, ale nastroje na rynkach wcale nie są świąteczne. Pogorszenie sentymentu widoczne w piątek kontynuowane jest dziś rano. Czyżby to zapowiedź przyszłego roku? Liczne gospodarcze wyzwania rysowały się już od dłuższego czasu. Przede wszystkim mowa tu o zakłóceniach w łańcuchach dostaw, które w połączeniu z mocnym popytem na dobra trwałe i rosnącymi cenami energii przyczyniły się do niewidzianej od dekad inflacji.

Kończący się tydzień upłynął pod znakiem działań głównych banków centralnych i wszystkich tego konsekwencji. W kolejnym tygodniu istotne odczyty napłyną głównie ze Stanów Zjednoczonych, ale w związku z wejściem w okres przedświąteczny płynność na rynkach może być nieco mniejsza. Nie mniej istotny jest fakt dobiegającego końca roku, co oznacza, że pewne ruchy mogą wynikać z dostosowań przed końcem okresu rozliczeniowego, a nie z jakichś cenotwórczych publikacji.

Czwartkowe posiedzenia banków centralnych miały być tylko cieniem dla środowego Fed, a okazało się, że być może te decyzje były jeszcze bardziej istotne. Zaskoczył przede wszystkim Bank Anglii. Po zwrocie w polityce pieniężnej w USA w Europie nie spodziewano się zmian. Co prawda rynek wcześniej spekulował odnośnie podwyżki w Wielkiej Brytanii, ale pojawienie się Omicrona i nowe restrykcje na Wyspach zdawały się odsuwać ten scenariusz przynamniej na pierwszy kwartał przyszłego roku.

Bank Anglii w listopadzie zaskoczył brakiem podwyżki stóp procentowych. Wczoraj ponownie zachował się niekonwencjonalnie zwiększając poziom kosztu pieniądza pomimo ryzyka wynikającego z pandemii. Z kolei euro zyskało po decyzji EBC. Polityka monetarna instytucji pozostaje nadal jednak mocno akomodacyjna.
Na pierwszy rzut oka rynek walutowy był wyraźnie zaskoczony tym, jak szybko EBC chce ograniczyć zakupy aktywów. Program PEPP (wielkości 70 mld euro miesięcznie) ma zostać zakończony w marcu (z możliwością wznowienia).

Tytuł nie dotyczy tylko tego co robi turecki bank centralny - stopa procentowa została dzisiaj obniżona do 14 proc. - chociaż inflacja bije rekordy (ponad 21 proc.), podobnie jak turecka lira. Rynki wyrobiły już sobie opinię na temat erganomiki i jedynym, o czym można spekulować, to timing dla bankructwa Turcji i tego, jaki będzie mieć ono wpływ nie tylko gospodarczy, ale może bardziej społeczno-polityczny na jej sąsiadów (zwłaszcza UE).
Część inwestorów może czuć się zaskoczona obrotem spraw po wczorajszych sygnałach z FED.

Powell wykonał zadanie. Tak w skrócie można podsumować wczorajszą decyzję FOMC oraz konferencję prasową. Mocniejszy zwrot w kierunku normalizacji polityki pieniężnej został wykonany. To było jednak za mało, żeby umocnić dolara, który sukcesywnie zyskiwał od prawie pół roku. Wszystko czego się dowiedzieliśmy wczoraj, było już wycenione. Rynek praktycznie nie dostał nic nowego.

Wczorajsze posiedzenie Fed z pewnością należało do jednych z ciekawszych. Podobnie jak reakcja rynków, która przynajmniej pozornie była dokładnie odwrotna od książkowej. Dziś kolejne ważne wydarzenia. Zgodnie z oczekiwaniami rynków tempo redukcji dodruku zostało podwojone i ma się on zakończyć w połowie marca (to nawet nieco szybciej niż zakładał rynek, gdyż mówiło się o końcu marca), jest też jasny sygnał dla podwyżek stóp procentowych. Materiały Fed wskazują na przynajmniej dwie podwyżki w przyszłym roku i kolejne trzy w roku 2023. Ale najważniejsza była zmiana postawy szefa Fed podczas konferencji.