Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wtorek przyniósł wyraźne umocnienie złotego, do czego przyczyniły się szacunki sierpniowej inflacji CPI, która wzrosła do rekordowych 5,4 proc. r/r. To nasiliło spekulacje, co do sygnalnej podwyżki stóp procentowych przez Radę Polityki Pieniężnej, która mogłaby mieć miejsce w najbliższych tygodniach. Część inwestorów mogła się też zastanawiać, czy nie będzie analogii do Węgier, gdzie tamtejszy bank centralny zareagował zdecydowanie podwyższając aż trzykrotnie stopy procentowe w momencie, kiedy inflacja przekroczyła poziom 5,0 proc. r/r.

Według szacunków GUS opublikowanych o godz. 10:00 w sierpniu wskaźnik cen wzrósł o 5,4 proc. r/r przebijając prognozy ekonomistów na poziomie 5,1-5,2 proc. r/r. To nasiliło spekulacje, co do zmiany nastawienia przez RPP, która może nawet pójść scenariuszem węgierskim, gdzie przy podobnej inflacji Bank Węgier zdecydował się na trzy z kolei podwyżki stóp procentowych.

Główne pytanie inwestorów na ten moment brzmi kiedy Fed podejmie decyzję o rozpoczęciu redukcji skupu obligacji. Sam fakt taperingu jest przesądzony, teraz spekulacje dotyczą tego czy konkrety zostaną podane we wrześniu, listopadzie czy w grudniu. W tym tygodniu poznamy kilka kluczowych danych makro. Istnieje ryzyko rozczarowujących figur co może nadal osłabiać dolara.

Gdy wydawało się, że nudnawa konferencja w Jackson Hole przeszła do historii wczoraj na rynku pojawiły się bardzo mocne ruchy. Amerykańskie akcje drożeją, jakby dopiero odbijały od dołka, dolar traci, zaś waluty podwyższonego ryzyka zyskują. To wszystko pomimo coraz mniej ciekawych danych. Poniedziałek przyniósł wyraźny wzrost zainteresowania rynkami wschodzącymi. Widoczne to było na przykładzie umacniającego się południowoafrykańskiego randa oraz… wzrostów na GPW!

Globalny trend słabości dolara trwa nadal, a indeksy na Wall Street biją nowe rekordy. W takim środowisku złoty zyskuje, wspierany dodatkowo spekulacjami wokół odczytu inflacji CPI, której szacunki za sierpień zostaną opublikowane dzisiaj o godz. 10:00 przez GUS. Mediana oczekiwań to 5,1 proc. r/r, co jest kolejnym niechlubnym rekordem w ostatnich miesiącach, ale nie można wykluczyć, że inflacja nie będzie jeszcze wyższa.

Poniedziałek nie przynosi większych zmian w wycenie dolara po jego piątkowej przecenie wywołanej słowami szefa FED, który zdaniem uczestników nie wniosły wiele do oczekiwań wokół jesiennego taperingu FED. W efekcie uwaga rynków przesunie się na publikacje makro, a w tym tygodniu kluczowe będą odczyty Departamentu Pracy w piątek.

Sympozjum w Jackson Hole za nami i tak jak można było się spodziewać nie przyniosło ono przełomu. Brak jasnego przekazu co do ograniczenia dodruku wysłał ceny akcji w USA na kolejne maksima, złoto zyskiwało, zaś dolar tracił. Złoty jednak niespecjalnie skorzystał z tego prezentu. Już sama wirtualna formuła sympozjum nakazywała oczekiwać, że nie będzie ono przełomowe. Do tego Powell był jedynym znaczącym obecnie (z punktu widzenia rynków) bankierem centralnym.

Poniedziałkowy handel nie przynosi większych zmian w wycenie złotego, który niewiele skorzystał na poprawie sentymentu po piątkowym wystąpieniu szefa FED w Jackson Hole. Słowa Powella zinterpretowano jako "brak konkretów" na temat rychłego taperingu, co doprowadziło do przeceny dolara, oraz ustanowienia nowych maksimów na Wall Street. Dzisiaj rano globalny rynek wysyła już mieszane sygnały - tracą chociażby waluty Antypodów, które zaliczyły w piątek mocne odreagowanie.

Na kilkanaście godzin przed wystąpieniem szefa FED podczas sympozjum w Jackson Hole (godz. 16:00) dolar słabnie na szerokim rynku, choć zmiany nie są duże. Częściowo jest to też korekta obserwowanego wczoraj wieczorem jego umocnienia po cofnięciu się indeksów na Wall Street - zaszkodziły informacje z Afganistanu, oraz wypowiedzi członków FED - trójka cytowana przez agencje tj. Bullard, ...

Przez większą część tygodnia na rynkach finansowych panował relatywny spokój. Czwartek nie zmienił drastycznie obrazu i to pomimo zbliżającego się wirtualnego wystąpienia szefa Fed Powella w Jackson Hole. Wydarzenie, na które rynki zdawały się „nastawiać” powoli zaczyna tracić na znaczeniu. W dużej mierze z uwagi na zmianę charakteru konferencji (na wirtualną) oraz ubogą agendę.

Czwartek przyniósł kontynuację dość niskiej zmienności na rynkach globalnych i to pomimo teoretycznie dość mocnych impulsów, jakie pojawiły się w drugiej połowie dnia. Dzisiejsze wystąpienie Powella nie powinno kompletnie niczego zmienić. Wczoraj przez dużą część dnia na rynkach panowała sielanka – jak przez ogromną większość mijających wakacji. Zmącona została dopiero popołudniem przez dwie wiadomości, które pojawiły się niemal równolegle.

Czwartkowy ranek nie przynosi jednoznacznego kierunku na parach z dolarem. Mamy podobną sytuację jak wczoraj, kiedy ostatecznie amerykańska waluta jednak straciła w ślad za ustanowieniem nowych szczytów na Wall Street - to pokazuje tylko dużą zależność USD od krótkoterminowego sentymentu. Jednak i rynki akcji mogą wejść w fazę wyczekiwania przed zaplanowanym na jutrzejsze popołudnie (godz. 16:00) wystąpieniem szefa FED w ramach formuły sympozjum w Jackson Hole.

Rynki finansowe od początku tygodnia żyją sympozjum w Jackson Hole, a precyzyjnie rzecz ujmując piątkowym wystąpieniem szefa Rezerwy Federalnej J. Powella. Wprawdzie historycznie wydarzenie nie wzbudzało wielkiej euforii wśród obserwatorów, ale odkąd były przewodniczący Fed Bernanke ogłosił tam program luzowania ilościowego (ku zaskoczeniu rynku) ranga wydarzenia urosła. Również w tym roku inwestorzy oczekują podania szczegółów zmian w polityce pieniężnej Fed.

Wczoraj w trakcie handlu europejskiego dolar próbował odrabiać straty z początku tygodnia, ale ta misja się nie powiodła. Amerykańska waluta traci od poniedziałku bo inwestorzy zdają sobie sprawę, że konferencja w Jackson Hole nie przyniesie nic szczególnego. O ile rynki akcji od miesięcy pozostają niewzruszone dyskusją odnośnie ewentualnej zmiany polityki Fed, na rynku walutowym odegrała ona pewne znaczenie.

Dolar minimalnie podbija w środę na szerokim rynku, przerywając tym samym dwa dni jego osłabienia. Wpływ na to mogą mieć spekulacje, co do terminu możliwego taperingu w wydaniu FED - zaczyna przebijać się termin listopadowy zamiast grudniowego po ujawnionym wczoraj raporcie jednego z wpływowych banków. Rynek czeka też na piątkowe wystąpienie Jerome Powella na sympozjum FED w Jackson Hole - wprawdzie zostało ono zmarginalizowane, ale do końca nie jest pewne, co powie szef Rezerwy Federalnej (chociaż do tej pory był zdeklarowanym "gołębiem").

Inwestorzy z uwagą śledzą informacje wokół sympozjum bankierów centralnych w Jackson Hole. Pomimo, iż wydarzenie ma wysoką rangę (przede wszystkim z uwagi na oczekiwania wobec wystąpienia szefa Fed), to Rezerwa Federalna nie jest jedynym bankiem na który należy spoglądać. Być może nawet spojrzenie na inne kraje rzuci nieco więcej światła przed na piątkowe wystąpienie J.Powell’a.

Na rynku złotego pozornie dzieje się niewiele. Kurs euro utknął w okolicach 4,57, zaś dolara w pobliżu 3,90. Można by powiedzieć – wakacyjna nuda. Jednak za tym obrazem kryje się wyraźna słabość naszej waluty. Świetnym pretekstem do jej zobrazowania była wczorajsza decyzja Narodowego Banku Węgier, który podniósł stopy procentowe do 1,5% - nie było zaskoczeń, ale to już kolejna podwyżka, która sprawia, że różnica względem stóp w Polsce (0,1%) jest coraz większa.

Wtorek przynosi kontynuację obserwowanej w poniedziałek słabości dolara, a najsilniejsze są waluty Antypodów. Prym wiedzie dolar nowozelandzki, który został wsparty lepszymi danymi o sprzedaży detalicznej, oraz słowami przedstawiciela RBNZ (Hawkesby). Podtrzymał on oczekiwania na rychłe podwyżki stóp procentowych dając do zrozumienia, że na ostatnim posiedzeniu rozważany był ruch na stopach o 50 p.b.

Poniedziałek przebiegał na rynkach w wyśmienitych nastrojach. Wstępne publikacje danych o aktywności gospodarczej przeszły niezauważone, a inwestorzy koncentrowali się na zbliżającym się sympozjum Jackson Hole. Na Wall Street kolejny raz odnotowano historyczne rekordy. Zacznijmy jednak od danych, bo pokazują one istotne tendencje, które dodatkowo wyglądają dość podobnie, zarówno w USA, jak i w Europie. Wstępne indeksy PMI rozczarowały po obydwu stronach Atlantyku, ale nie to jest problemem.