Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Wtorkowy, poranny handel na rynku FX przynosi wyhamowanie zniżki PLN oraz próby podbicia eurodolara. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,6019 PLN za euro, 3,9220 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,2263 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,3621 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 1,993% w przypadku obligacji 10-letnich.

Poniedziałek przynosi dużą nerwowość na rynkach finansowych, co skutkuje umocnieniem dolara na szerokim rynku, z tego wyłamuje się tylko jen, chociaż ważne dla USDJPY rentowności amerykańskich obligacji pozostają stabilne wokół 1,35 proc. (10-letnie). Może być to efekt zamknięcia sporej części rynków w Azji, w tym Japonii. Funkcjonujący dzisiaj rynek giełdowy w HongKongu zalicza natomiast spore spadki, ciągnąc za sobą inne (australijski ASX spada o ponad 2 proc.). Kiepskie nastroje są widoczne też w Europie, czy w przypadku kontraktów na amerykańskie indeksy.

Czy jeśli wszyscy czegoś oczekują, nadal może się to wydarzyć? Takie wątpliwości często można mieć na rynkach – np. rynki oczekują osłabienia dolara po gołębiej decyzji Fed, ale to oczekiwanie jest tak powszechne, że dolar… umacnia się. Dziś to oczekiwanie dotyczy upadłości chińskiego dewelopera Evergrande. Nie brakuje głosów, że będzie to chiński odpowiednik upadku Lehman Brothers, który w 2008 roku wywołał globalny kryzys.

Zamieszanie wokół chińskiego dewelopera ciąży ryzykownym aktywom. Na rynku pojawia się coraz więcej niepewności, w związku z czym inwestorzy preferują bezpieczne zachowanie. Przed weekendem handel na Wall Street kończył się w ponurych nastrojach. Dow Jones cofnął się o 0,48 proc., przy spadku S&P500 oraz Nasdaq100 o 0,91 proc. W poniedziałek nieczynne są giełdy w Japonii oraz Chinach, ale przecena Hang Seng opiewa na ponad 3.7 proc.

Wyhamowanie dynamiki wzrostu cen w USA nie wpłynęło istotnie na poprawę sentymentu wśród inwestorów. Wprawdzie niższa inflacja daje argument Rezerwie Federalnej za utrzymywaniem luźnej polityki pieniężnej, ale inwestorzy wolą nie wykonywać pochopnych ruchów przed posiedzeniem FOMC, a generalny spadek apetytu na ryzyko nie dodaje optymizmu.

W piątek rano dolar daje mieszane sygnały, częściowo korygując wczorajsze umocnienie po lepszych danych makro, które nasiliły spekulacje, co do możliwego wcześniejszego terminu taperingu ze strony FED. Wpływ na to miały zaskakująco dobre dane nt. sprzedaży detalicznej za sierpień, oraz mocniejsze odbicie indeksu Philly FED we wrześniu - w środę poznaliśmy z kolei imponujący odczyt indeksu NY FED Mfg, oraz zgodną z prognozami dynamikę produkcji przemysłowej.

Wczorajsze dane o sprzedaży detalicznej okazały się bardzo pozytywnym zaskoczeniem. Amerykański konsument jest coraz mniej optymistyczny, ale nadal ma pieniądze, więc je wydaje. To kolejny argument za cięciem QE, a to umacnia dolara. Sprzedaż wzrosła o w sierpniu o 0,7% m/m, co nie robi specjalnego wrażenia, ale jeśli tylko wyłączymy samochody (z których dostępnością jest coraz większy problem) mamy wzrost na poziomie 2% miesięcznie, a to już sporo.

Od czasu do czasu agencje informacyjne obiega tekst z dopiskiem „sources”, co oznacza, że artykuł powstał na bazie poufnych wypowiedzi przedstawicieli rozmaitych instytucji. W czwartek głośnym tekstem okazał się artykuł Financial Times, na łamach którego stwierdzono, że inflacja w strefie euro osiągnie 2 proc. cel do 2025 roku. W odniesieniu do polityki pieniężnej oznaczałoby to, że zgodnie z nowym celem inflacyjnym, EBC mógłby rozpocząć podwyżki stóp procentowych pod koniec 2023 roku, a więc zdecydowanie wcześniej, aniżeli instytucja dotychczas zapowiadała.

Czwartek przynosi umocnienie dolara na szerokim rynku, co kontrastuje z jego wczorajszą słabością. Jednoznacznego powodu nie ma, chociaż uwagę zwraca nerwowość na rynkach akcji w Azji w kontekście obaw o skutki coraz bardziej prawdopodobnego bankructwa największego dewelopera w Chinach - firmy Evergrande.

Zmienność na dolarze amerykańskim nieco zmalała, choć na brak atrakcji ze strony publikacji nie można narzekać. Inflacja w Polsce przekroczyła już tę dynamikę, którą obserwujemy w Stanach Zjednoczonych, co nie daje dobrych perspektyw dla złotego w najbliższym czasie. Tymczasem dla samego dolara szykuje się kluczowa publikacja tuż przed posiedzeniem Rezerwy Federalnej, czyli sprzedaż detaliczna. Jak wypadła kondycja amerykańskich konsumentów?

Odczyty inflacji są o tyle interesujące, że można się nimi emocjonować kilkukrotnie. Najpierw sierpniowa inflacja zaskoczyła rynek i wg. wstępnych szacunków wyniosła 5,4 proc. r/r, wobec oczekiwań na poziomie 5,1 proc. r/r. Kolejnym razem, przy okazji rewizji, zaskoczony został GUS, gdyż ostatecznie wskaźnik CPI dla Polski uplasował się na poziomie 5,5 proc. r/r. W czwartek opublikowana zostanie wartość wskaźnika bazowego, którą szacuję na około 3,9 proc. r/r.

W sierpniu stopa inflacji w USA utrzymała się na bardzo wysokim poziomie 5,3 proc. Bazowy wskaźnik lekko skorygował w dół. Wydaje się, że efekty specjalne związane z pandemią stopniowo tracą swój wpływ. Jednak na większe spadki CPI musimy prawdopodobnie poczekać do przyszłego roku. Dolar w pierwszej reakcji osłabił się. W późniejszych godzinach ponownie wrócił do umocnienia. Kontrakty futures na indeksy z USA zyskały w pierwszym momencie po publikacji.

Publikacja sierpniowych danych o inflacji w USA wywołała krótkotrwałą euforię na rynkach – w końcu nie było negatywnego zaskoczenia szybszym wzrostem cen! Wiele wskazuje jednak na to, że zwolennicy teorii „przejściowej” inflacji powinni jeszcze wstrzymać się z otwieraniem szampana. Inflacja w USA po dwóch miesiącach na poziomie 5,4% r/r (najwięcej od kilkunastu lat) w sierpniu wreszcie spadła do… 5,3%.

Wzrost inflacji w USA w tym roku jest z pewnością jednym z ważniejszych fenomenów ekonomicznych. Jak na razie ma on umiarkowany wpływ na rynek, ponieważ Fed zdecydował się kompletnie to zjawisko zignorować. Powell rzucił na szalę resztki swojej wiarygodności argumentując, że wzrost inflacji jest jedynie przejściowy. Czas więc, aby zaczęła spadać. Sytuacja makroekonomiczna w USA faktycznie jest bardzo nietypowa – nie można porównać jej w zasadzie do żadnego poprzedniego okresu, a zatem faktycznie trajektoria zmian cen jest dość trudna do przewidzenia na dłuższą metę.

Dziś w centrum uwagi są dane na temat cen konsumenckich w Stanach Zjednoczonych. Odczyt będzie dotyczył sierpnia. Prognozowany jest nadal wysoki poziom. Dane będą jednak napędzane przez efekty specjalne, które również odcisnęły swoje piętno w poprzednich miesiącach. Fed uważa, że czynniki specjalne podbijające wskaźniki to efekt przejściowy, zatem reakcja USD może być ograniczona. EUR/USD odbija z okolica 1,1770.

Nowy tydzień przynosi kontynuację wcześniejszego umocnienia dolara, chociaż dynamika ruchu zaczyna nieco gasnąć. Uwagę zwraca próba odbicia na rynkach akcji - widać to po kontraktach futures na amerykańskie indeksy, ale i też zachowaniu się indeksów w Europie po otwarciu rynków. Lepszy sentyment na giełdach może dać impulsy do szerszego odbicia na ryzykownych aktywach, które ostatnio zostały przecenione.

Nastroje na rynkach są ogólnie słabe. Indeksy giełdy amerykańskiej znalazły się w minionym tygodniu w korekcie spadkowej. Nie było jednego konkretnego powodu. Spadki można tłumaczyć m.in. obawami o globalny wzrost gospodarczy w związku z czwartą falą pandemii. Również niepokój o inflację utrzymuje się na podwyższonym poziomie, po tym jak w piątek poznaliśmy odczyty PPI z USA. Rentowności obligacji rosną, 10 letnie papiery skarbowe USA wspięły się o ok. 4 pb. Cena ropy urosła o ok. 2 proc.

Ubiegły tydzień na rynkach skończył się w mieszanych nastrojach, ale dziś o poranku dominuje optymizm. Brakuje jednego mocniejszego impulsu. Czy będą nim dane z USA? Przed nami duży pakiet istotnych publikacji. W ubiegłym tygodniu w USA poznaliśmy dane o cenach producenta, które wzrosły o 8,3% r/r – więcej niż oczekiwano. To pokazuje, że presja cenowa w USA nadal pozostaje silna i może stawiać Fed w niekomfortowej sytuacji.

EBC dokonał „rekalibracji” programu PEPP. To w głównej mierze odpowiedz na wzrost inflacji w strefie euro. Bank dodatkowo podwyższył swoje prognozy PKB z 4,6 proc. do 5 proc. w 2021 roku oraz wzrostu cen z 1,9 do 2,2 proc. Prezes Glapiński osłabił złotego odcinając się całkowicie od spekulacji wcześniejszych podwyżek stóp procentowych. EUR/PLN blisko 4,55.