Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Rozpoczynamy pierwszy tydzień po jednym z najważniejszych finansowych wydarzeń tego roku. W ubiegły czwartek Europejski Bank Centralny zdecydował się na obniżkę stopy depozytowej o 10 punktów bazowych do poziomu -0,30% oraz przedłużenie o pół roku programu skupu aktywów.

Inwestorzy poszukujący wrażeń w ubiegłym tygodniu nie mogli czuć się rozczarowani. Czwartkowa decyzja EBC, która była pewnego rodzaju rozczarowaniem, doprowadziła do największego rajdu na EURUSD od około sześciu lat.

Jesteśmy u progu wysychania płynności przed końcem roku, a w zeszłym tygodniu uczestnicy rynku w postaci zamieszania wywołanego przez ECB dostali dodatkowy powód, by trzymać się z boku. Na drodze do świąt stoi jeszcze decyzja Fed 16 grudnia, ale nawet jeśli podwyżka jest przesądzona, kupowanie USD teraz jest obciążone podwyższonym ryzykiem.

Zachowanie złotego na przestrzeni ostatnich dwóch sesji wskazuje na bliskość odwrócenia niekorzystnego trendu wyprzedaży polskiej waluty. Na rynku międzynarodowym euro utrzymało wyższą wartość po decyzji EBC. Odczyt danych z rynku pracy w USA przesądza, że w przyszłym tygodniu Fed podniesie stopy procentowe.

Początek nowego tygodnia handlu na rynkach przynosi nieznacznie mocniejsze otwarcie na kwotowaniach złotego. Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,3080 PLN za euro, 3,9653 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9697 PLN w relacji do franka szwajcarskiego oraz 5,9861 PLN względem funta szterlinga.

Między ósemką a dziesiątką: Jeszcze w czwartek rano można było mówić, iż eurodolar w najlepsze rezyduje pomiędzy „piątką” a „szóstką”, tj. w rejonie 1,05 – 1,06. Oczywiście wiemy, że Mario Draghi drastycznie odmienił sytuację poprzez to, co ogłosił, a właściwie – czego nie ogłosił (nie ogłosił zwiększenia kwoty programu QE, pozostawiając 60 mld EUR miesięcznie).

Czwartkowy szok: Stara zasada amerykańskiego reżysera Hitchcocka mówiła, że dobry film zaczyna się wybuchem wulkanu – a potem napięcie rośnie. Trochę podobnie wygląda rozpoczynający się właśnie grudzień. Co prawda, formalnie rzecz biorąc, pierwszy i drugi jego dzień, podobnie jak 30 listopada, były dość spokojne, ale za to czwartek odmienił sytuację w sposób zgoła nieprawdopodobny.

W regionie CEE najlepiej zachowywała się czeska korona. Niewykluczone, że bardziej łagodny ton komunikatu Europejskiego Banku Centralnego w czwartek zmniejszył oczekiwania związane z możliwością wprowadzenia ujemnych stóp procentowych przez Bank Czech.

Dzisiejszego dnia uwaga inwestorów była skupiona na publikacji danych z amerykańskiego rynku pracy, które przez cały czas są bardzo istotne w kontekście decyzji Rezerwy Federalnej w sprawie rozpoczęcia normalizacji polityki pieniężnej.

Wielkie rozczarowanie decyzją ECB i niewypał ze strony danych z rynku pracy USA kończy prawdopodobnie najciekawszy tydzień grudnia. Po weekendzie przedświąteczny marazm będzie brał górę z nielicznymi uczestnikami rynku gotowymi budować pozycję pod decyzję FOMC 16 grudnia.

Euro po ECB silnie zyskało, runęły giełdowe indeksy. Zamykanie długich pozycji na rynku akcji przełożyło się na podtrzymanie siły wspólnej waluty zgodne ze schematem obserwowanym w wakacje (silne wyprzedaże – wzrosty EUR/USD).

Po wczorajszej decyzji Europejskiego Banku Centralnego, który zgodnie z oczekiwaniami obniżył stopę depozytową do poziomu -0,3% z -0,2%, ale nie rozszerzył wielkości skupu aktywów o zakładane przez rynek 10-15 mld euro, para EURUSD zwyżkowała o ponad 3%.

Dynamika zmian wywołanych wczorajszą decyzją Europejskiego Baku Centralnego na rynku walutowym przewyższa znane w tej dekadzie epizody. Zdaje się, że duża część graczy szczerze uwierzyła, że M. Draghi wywlecze najpotężniejsze działa, choć racjonalne przesłanki tego nie uzasadniały.

Dziś payrollsy: Mario Draghi rozczarował wczoraj rynki, a zrobił to nie przy pomocy jakichś spektakularnych działań czy zaniedbań, a po prostu dlatego, że w szeregu dział, jakie wytoczył, zabrakło np. podwyższenia miesięcznej kwoty QE. Utrzymano ją na poziomie 60 mld EUR, jakkolwiek sam program zostal wydłużony przynajmniej do marca 2017.

Zaskoczenie? Cóż, w dużej mierze tak – było to zaskoczenie. Oczywiście nikt rozsądny nie obstawiał wszystkich żetonów na to, że EUR/USD pójdzie w dół, a Mario Draghi ogłosi tezy ultra-gołębie. Zawsze pozostawał jakiś margines scenariusza odwrotnego – ale tym razem okazało się, że całą pulę zgarnął właśnie ten margines.

Dzisiejsze sygnały z Europejskiego Banku Centralnego nie korespondowały do końca z tym, co w ostatnich tygodniach próbowali przekazać rynkom członkowie tego gremium. Co ciekawe Mario Draghi podczas sesji pytań przyznał, że dzisiejsza decyzja nie była ...

Nie tak miało wyglądać czwartkowe popołudnie. W ostatnich tygodniach nieustannie spekulowano na temat tego, co może zrobić Europejski Bank Centralny aby pobudzić europejską gospodarkę. Program luzowania ilościowego, który rozpoczął się w marcu dotarł już do swojego półmetka, tymczasem ożywienie gospodarcze w strefie euro jest symboliczne.

Eurostrefa: Opublikowane dzisiaj dane nt. indeksów PMI dla usług okazały się w listopadzie nieco słabsze względem pierwotnych szacunków (54,2 pkt. vs 54,6 pkt.). Zadaniu sprostały Niemcy (55,6 pkt.), ale słabsze odczyty napłynęły m.in. z Francji i Włoch.

Nie da się ukryć, że uwaga rynków skupia się dziś wobec jednej osoby – Prezesa Europejskiego Banku Centralnego, Mario Draghiego. Przed nami jedno z dwóch najważniejszych wydarzeń tego kwartału, decyzja EBC, którą poprzedza festiwal gołębich oczekiwań i przekrzykiwania się w coraz to bardziej gołębich propozycjach.