Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

W Europie utrwala się proces ożywienia co zmniejsza presję na dalsze łagodzenie polityki pieniężnej. W USA gospodarka pracuje na pełnych obrotach. Świetne dane z rynku domów, ale bez silniejszej reakcji na walucie. Czyżby jednak euro w najbliższych dniach miało nadal dominować nad dolarem?

Poranny, środowy handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,3017 PLN za euro, 3,9550 PLN wobec franka szwajcarskiego, 3,8150 PLN względem dolara amerykańskiego oraz 5,0177 PLN w relacji do funta szterlinga.

Eurodolar – w którą stronę? Eurodolar, gdy piszemy te słowa, a więc przed 6:30, pozycjonuje się w pobliżu 1,13 – i zmienność na tej parze jest obecnie jeszcze skromna. Nic dziwnego, nie zaczęła się ani sesja europejska, ani amerykańska.

Rynki pozostają w większości nijakie w oczekiwaniu na szczyt bankierów centralnych w Jackson Hole na koniec tygodnia. Wyróżniają się dolar nowozelandzki i ropa naftowa, przy czym pierwszy – pozytywnie, a drugi – negatywnie.

Na rynkach panują wakacyjne nastroje. Gracze wyczekują wystąpienia J. Yellen w Jackson Hole, które jednak wcale nie musi przynieść przełomu. Stabilizacja rynków potrwa do początków września.
Rząd przedstawił zarysy budżetu na 2017 r.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi istotniejszych zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3086 PLN za euro, 3,8017 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9513 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9915 PLN w relacji do funta szterlinga.

Na rynku światowym: Znamy już indeks PMI dla przemysłu Japonii za sierpień. Było to 49,6 pkt – przy prognozie 49,5 pkt oraz wyniku lipcowym 49,3 pkt. Cóż, rezultat minimalnie lepszy od prognozy, choć trudno tu mówić o jakiejś znaczącej różnicy. Odczyt ma zresztą charakter wstępny.

Poniedziałkowy handel upływa pod znakiem próby odrobienia strat przez naszą walutę po tym, jak wiceprezes FED Stanley Fischer w swoim niedzielnym wystąpieniu w Aspen wskazał na rosnące prawdopodobieństwo podwyżki stóp procentowych jeszcze w tym roku.

Dziś na rynkach: Z pewnością niewiele było dziś w kalendarium makroekonomicznym. Poznaliśmy o 14:30 odczyt z Kanady – dynamikę sprzedaży w hurcie za czerwiec. Przebiła prognozę – miało być +0,5 proc. m/m, było +0,7 proc.

Kluczowe informacje z rynków: USA: Zdaniem wiceprezesa FED, Stanley’a Fischera podwyżka stóp procentowych w tym roku cały czas pozostaje możliwa, gdyż gospodarka zbliża się do celu banku centralnego. Jego zdaniem dynamika PKB może przyspieszyć w kolejnych kwartałach dzięki inwestycjom. Zaznaczył jednak, że obecnie wzrost jest mierny, a rozczarowaniem jest też spadek wydajności pracy.

Bieżący tydzień może być bardzo ważny z punktu widzenia amerykańskiej waluty. Nie dość, że poznamy sporo odczytów makroekonomicznych, to jeszcze odbędzie się coroczne sympozjum bankierów centralnych w Jackson Hole zwieńczone wystąpieniem Janet Yellen. Początek tygodnia przyniósł korektę notowań dolara, który ma za sobą niezbyt udane kilka tygodni.

Ostatnia sesja ubiegłego tygodnia na Starym Kontynencie zakończyła się spadkami bazowych indeksów. Na warszawskim indeksie WIG20, po kilkutygodniowych wzrostach, mieliśmy do czynienia z piątą już z kolei sesją spadkową, podczas której indeks niebezpiecznie zbliżył się do poziomu 1800 pkt.

W Poniedziałek USD jest silniejszy przez Fischera z Fed, na JPY odbija się wywiad Kurody z BoJ, a ropa doświadcza zdrowego cofnięcia po ostatnich wzrostach (silniejszy dolara pomaga). Od strony wydarzeń początek tygodnia prezentuje się słabo i rynek raczej wybiegnie myślami w przyszłość – do piątkowego wystąpienia prezes Fed Janet Yellen w Jackson Hole.

Członkowie Fed coraz śmielej wypowiadają się w stopnia osiągnięcia celów banku centralnego sugerując nieodległy termin zacieśnienia polityki pieniężnej. Psuje to sentyment na rynkach i obniża apetyt na ryzyko. Dzięki temu dolar zyskuje. Złoty, w ślad za walutami emerging markets, łagodnie traci. Nie spodziewamy się, by przed końcem sierpnia ta tendencja się nasiliła.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym nie przynosi większej zmiany na wycenie złotego, choć w dalszym ciągu widoczna jest lekka presja podażowa. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3137 PLN za euro, 3,8230 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9627 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,9684 PLN w relacji do funta szterlinga.

Gra o dolara: Przedstawiciele Fed zachowują się ostatnio cokolwiek dziwnie. Po wielu miesiącach odsuwania podwyżki stóp na bliżej nieokreśloną, ewentualną przyszłość, zależną od danych makro tudzież od wszystkiego, co tylko możliwe – nagle kilku z nich w ciągu raptem paru dni wysłało sporo całkiem jastrzębich sygnałów.

Jaki obraz? Od końcówki stycznia roku 2015 wykres EUR/USD porusza się w dość szerokiej konsolidacji, której wsparcie to ok. 1,05, zaś górna granica to strefa 1,15 – 1,17. 3 maja roku bieżącego zanotowano szczyt w pobliżu 1,1610, po czym wykres zawrócił na południe. Od tego czasu przez prawie trzy i pół miesiąca można było mówić o trendzie spadkowym.

Gołębie sygnały z Fed ustawiły handel w ostatnich dniach. W rezultacie w perspektywie tygodnia dominujące tendencje to wyhamowanie zwyżki na giełdach przy jednoczesnym osłabieniu dolara i odbiciu cen surowców, przede wszystkim ropy.

Dolar stracił na przestrzeni ostatniego miesiąca ponad 3,5%, co jak na stabilną walutę jest wynikiem godnym odnotowania. Gołębi FED i nie najlepsze dane z gospodarki Stanów Zjednoczonych są głównymi przyczynami takiego stanu rzeczy. Na rynku pojawia się jednak coraz więcej głosów, że potencjalne działania FED są niedoszacowane.