Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Co z eurodolarem? Główna para walutowa, jak pamiętamy, znacząco obniżyła swą wartość 24 czerwca, gdy zaczęły schodzić wyniki referendum w Wielkiej Brytanii na temat wystąpienia z UE. Zrealizowano wtedy ruch z poziomów wyższych niż 1,13 do niemal 1,09.

USA: Opublikowane wczoraj po południu dane nt. czerwcowej inflacji PPI wyraźnie przewyższyły oczekiwania. Wzrost wyniósł 0,5 proc. m/m i 0,3 proc. r/r wobec szacowanych 0,3 proc. m/m i 0,0 proc. r/r.

Dzisiejsza decyzja agencji Fitch nie budzi nawet ułamka zainteresowania, z którym spotkała się przed zaledwie dwoma miesiącami rewizja ratingu ze strony agencji Moody’s. Oczekujemy, że Fitch pójdzie w ślady Moody’s: utrzyma rating na dotychczasowym poziomie i obniży jego perspektywę do negatywnej. Skoro Fitch w styczniu nie zmienił ratingu, to teraz też nie ma ku temu podstaw.

Dziś ważna dla Polski decyzja Fitch w sprawie ratingu. Złoty pozostaje słabszy, niż konkurenci z gospodarek wschodzących. Nie najlepiej to wróży, jeśli chodzi o wydźwięk raportu, jak i dalsze losy naszej waluty. W II poł. miesiąca rząd ma podjąć decyzje w newralgicznych kwestiach gospodarczych.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie presji podażowej na PLN przed decyzją Fitch. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,4105 PLN za euro, 3,9660 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0407 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,3088 PLN w relacji do funta szterlinga.

Wciąż powyżej jedenastki: To, czy eurodolar i ogólnie rynek finansowy będzie dziś pod wpływem kalendarza makro, jest – teoretycznie rzecz biorąc – kwestią na przyszłość, na kolejne godziny, ale trudno sądzić, by mogło być inaczej, skoro danych będzie sporo i można im przypisywać sporą wagę.

Pierwsza połowa tego tygodnia została zdominowana przez sytuację, która ma miejsce w Japonii i przez wypowiedzi tamtejszych oficjeli, co bezpośrednio przełożyło się na rynek walutowy i akcyjny. Od poniedziałku dolar amerykański umocnił się względem jena o prawie 5 proc., co jest największym tygodniowym wzrostem od początku 1999 roku!

Dzisiejsza sesja: Na EUR/USD wczesny poranek toczył się raczej w marazmie przy 1,1040-80. Po dwunastej notowania poszły jednak w górę, przy czym wieczorem dochodziły do 1,1120. Nie można jednak powiedzieć, by przebito wczorajsze szczyty, nie ma też jakiegoś szczególnego przełomu na rzecz wspólnej waluty.

Na dzisiejszym spotkaniu Bank Kanady nie wykonał żadnych ruchów na stopach, co zresztą było oczekiwane. Rynki interesował jednak komunikat towarzyszący decyzji, który niewątpliwie pomoże w ocenie, na ile BOC będzie skłonny luzować politykę, jeżeli zajdzie taka potrzeba.

Theresa May została wybrana nowym liderem partii konserwatywnej, co oznacza że zastąpi ona na stanowisku premiera, składającego swoją rezygnację w tę środę – Davida Camerona. Większość z nas nie ma zapewne żadnych skojarzeń związanych z postacią pani May.

Wszyscy pamiętamy rajd, w którym to amerykańska waluta zdecydowanie umocniła się wobec pozostałych za sprawą rosnących oczekiwań dotyczących podwyżek stóp procentowych za oceanem. Cały indeks dolara wzrósł wtedy o ponad 20 proc. z okolic poziomu 80 pkt. w czerwcu 2014 roku do około 100 pkt. w listopadzie 2015.

W czasie gdy USD/JPY odbija z okolic 100,00 prawie do 105,00, a GBP/USD z 1,29 do 1,33 eurodolar pozostaje zamknięty w wąziutkim przedziale wahań. Nie chodzi tylko o to, że w notowaniach funta i jena zmienność jest obecnie ekstremalna, ale także o fakt, że w przypadku głównej pary walutowej jest skrajnie niska. Dziś zakres zmian nie przekroczył nawet 30 pipsów.

Na rynkach akcji i surowców utrzymują się dobre nastroje. Waluty emerging markets nie podzielają tej euforii. Złoty utrzymuje stabilną wartość poniżej potencjału. EUR/PLN pozostanie w konsolidacji 4,36-4,45 co najmniej do końca tygodnia. Jutro obniżka stóp w Wielkiej Brytanii. A jaką formę przyjmie pakiet stymulacji z Japonii? Pieniądze z helikoptera?

Poranny, środowy handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kursu PLN po wczorajszym umocnieniu. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 3,9770 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,3960 PLN względem euro, 4,0181 PLN za franka szwajcarskiego oraz 5,2867 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,87% w przypadku obligacji 10-letnich.

"Jedenastka" była przedwczesna: To, że wczoraj notowano na głównej parze wyjścia w rejon 1,1115-20 i nawet wyższe (zależnie od tego, na jaką platformę patrzymy oraz czy interesuje nas kurs bid, ask czy uśredniony) – mogło sugerować, iż względna siła dolara dopala się i zaczyna wygrywać euro.

W górę, ale... Gdy piszemy te słowa, około godziny 16:00, wykres eurodolara oscyluje w pobliżu 1,1085 – 1,1095. Warto jednak mieć na uwadze, że rankiem – w sumie bez jakiegoś klarownego powodu, raczej na zasadzie sprawdzenia, czy klimat inwestycyjny wystarczająco się zmienił – próbowano ataku nawet na 1,1115-20 i wyżej.

Rynki w fazie włączonego trybu ryzyka w nadziei na nowy pakiet stymulacyjny w Japonii oraz dyskontujące stabilizowanie się sytuacji wokół Brexitu po wyborze T. May na liderkę Partii Pracy w Wielkiej Brytanii. Tymczasem złoty ponownie oderwał się od globalnych trendów, in minus. Zachowuje się gorzej, niż waluty regionu i szeroki indeks emerging markets.

Nadal nie znamy szczegółów dotyczących skali i charakteru pakietu stymulacyjnego, który wdrażać będzie Shinzo Abe po zwycięstwie w wyborach parlamentarnych. Poprzeczka oczekiwań jest wysoko postawiona, a wyobraźnię inwestorów do czerwoności rozpala fakt, że Abe i Kuroda radzą się w kwestii metod przyspieszenia wyjścia z inflacji Bena Bernanke.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi stabilizację kwotowań PLN po wczorajszej lekkiej zniżce. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 3,9940 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,4255 PLN za euro, 4,0675 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,2195 PLN w relacji do funta szterlinga.