To znaczy: są to jedynie lokalne umocnienia i osłabienia dolara, a tak naprawdę pierwszym istotniejszym momentem będzie godzina 14:30 w piątek, kiedy to poznamy payrollsy – dane z rynku pracy USA.

Dziś w programie niewiele. Bank Australii nie zmienił stopy procentowej, zgodnie z prognozą utrzymał więc poziom 1,5 proc. Wskaźnik zaufania konsumentów w Japonii, który miał się według przewidywań, utrzymać na poziomie 42 pkt, wzrósł do 43 pkt. O 11:00 poznamy inflację PPI w Strefie Euro oraz decyzję nt. stopy procentowej w Indiach. O 14:00 wypowie się Jeffrey Lacker z Rezerwy Federalnej. W ubiegłym tygodniu zabrzmiał on dość jastrzębio, sugerując, że na wrześniowym zebraniu Fed był dobry moment, by podwyższyć stopy. Sam Lacker jednak w tym roku nie głosuje.

Powtórzmy: w piątek mamy payrollsy, a w środę wstępem do nich będzie raport ADP. Poza tym poznamy wtedy PMI dla usług USA i finalne dane o zamówieniach. W czwartek w programie protokół z posiedzenia EBC.

Polski złoty

Na EUR/PLN mamy 4,2950 – jest to jakiś wyraz tego, że złoty wciąż się broni, nawet jeśli wykres pary wstępnie i w przybliżeniu odbił się pod koniec września od linii zwyżkowej (którą można mierzyć tak: 22 września 2015 – początek kwietnia 2016 – połowa sierpnia 2016).

Na USD/PLN kurs to 3,8350 – ta para w dużej mierze posuwa się po prostu za eurodolarem. W dłuższym horyzoncie (wstecznym, tj. patrząc głęboko w rok 2015) także i tu można wyróżnić lekkie nachylenie wykresu (po stronie minimów) w górę, tj. postępujące osłabienie złotego. Weźmy np. dołki z maja i sierpnia 2015, a następnie z początku kwietnia i połowy sierpnia 2016.

Na GBP/PLN jest 4,9240 – a wsparcie to minima sprzed ok. półtora miesiąca, które lokują się przy 4,89 – 4,90. W przybliżeniu zresztą już wczoraj można było mówić o testowaniu tych mniej więcej okolic. Z drugiej strony, to dobry moment do odbicia, jako że generalnie złoty mocno zyskuje do funta już od początku września, gdy wykres otarł się o 5,20.

Źródło: Tomasz Witczak, FMC Management