W Niemczech przemysłowy PMI miał według prognoz spaść z 61,1 pkt do 60,8 pkt, zszedł aż do 60,3 pkt. Usługowy obniżył lot z 57,3 pkt nie do 57 pkt, na co liczono, ale do 55,3 pkt.

W Strefie Euro jako całości przemysłowy PMI za luty to 58,5 pkt (prognoza 59,3 pkt, poprzednio wypracowano 59,6 pkt), usługowy obniżył się z 58 pkt do 56,7 pkt. Oczekiwano 57,6 pkt.

Ostatecznie więc odczyty te jawią się jako dość słabe, bo gorsze od prognoz. Co do Wielkiej Brytanii, to bezrobocie w grudniu nie utrzymało tam poziomu 4,3 proc., ale wzrosło do 4,4 proc., tak więc nastąpiło lekkie zaskoczenie negatywne. Dynamika wynagrodzeń tygodniowych wyniosła 2,5 proc. r/r, zgodnie z założeniami.

Wieczorem ukazał się protokół z ostatnich obrad FOMC. Jak zwykle długi, mętny i pełen sformułowań w rodzaju "część uczestników uważa, że..., a część, że...". Ogólny obraz nie jest jednak zbyt zaskakujący: zasadniczo można liczyć na dalsze podwyżki stóp w zależności od danych makro, choć istnieją pewne czynniki niepewności, jak np. kwestia potencjalnej nierównowagi na rynku czy kwestia wpływu obniżek podatkowych na płace. Rynek w każdym razie zaregował tak, że obniżył wartość dolara, podbijając parę eurodolarową do 1,2355 z okolic 1,2320-25. Minima z dnia to ok. 1,23 – a większa jego część upłynęła poniżej 1,2330. Dolar miał więc swoją szansę, ale na razie nie do końca ją wykorzystał, nie poszliśmy bowiem ku 1,22, ku dolnemu ograniczeniu szerokiej konsolidacji.

Z drugiej strony, przed nami jeszcze parę spraw: jutro indeks Ifo z Niemiec i protokół z posiedzenia EBC, pojutrze PKB Niemiec. Do tego będziemy słyszeć paru przedstawicieli FOMC, np. Dudleya, Mester czy Williamsa.

Na złotym

W Polsce wskaźnik bieżący ufności konsumenckiej utrzymał poziom 6,2 pkt, wyprzedzający spadł z 4,3 pkt do 4,2 pkt. Nie były to jednak dane szczególnie istotne dla walut. Złoty stracił raczej z powodu ogólnego klimatu, tj. wzrostu zaufania do dolara. Stąd też na USD/PLN widać było kursy wyższe niż 3,38 – a ogólny zakres od drugiej połowy stycznia to ok. 3,31 – 3,4340.

Na euro-złotym mamy wieczorem więcej niż 4,17 – gdy start rozegrano nad ranem 2,5 grosza niżej. Tak więc i tutaj złoty traci, za wcześnie jednak, by mówić o długofalowym oderwaniu się od wsparcia i kreacji nowego trendu. Tym niemniej przypominamy: w długim terminie, od roku 2011 mniej więcej, złoty powoli, acz systematycznie traci do euro i dolara...

Źródło: Tomasz Witczak, FMC Management