Z bieżących zmian na rynkach, dolar próbuje odzyskiwać straty po przecenie wywołanej obawą o reformę podatków, ale fundamentalnie, krótkoterminowo jest niedowartościowany. Złoty mocny wbrew głównym siłom wpływającym zazwyczaj na jego wartość. Stabilność naszej waluty została wzmocniona fundamentalnie, ale w horyzoncie najbliższych 2 miesięcy nie oprze się on poważniejszej przecenie.

Inflacja w USA zaczyna wykazywać oznaki przyspieszenia, jednak proces ten nadal przebiega bardzo niemrawo. W październiku wskaźnik CPI z wyłączeniem wrażliwych na wahania kategorii (żywność i energia) wzrósł do 1,8 proc. rdr z 1,7 proc. Był to wyniki nieco wyższy niż mediana prognoz (1,7 proc.), najwyższy od kwietnia br., ale wciąż daleki od wartości z 2016 r. (wszystkie odczyty powyżej 2,0 proc.). Inflacja ogółem wyniosła 2,0 proc. rdr, czyli tak jak oczekiwano i niżej niż we wrześniu (2,2 proc.). Spadek dynamiki w tej kategorii odnotowano po raz pierwszy od czerwca – miesiąca, kiedy Rezerwa Federalna po raz ostatni podniosła stopy procentowe.
Skoro Fed podwyższał oprocentowanie, kiedy bieżąca inflacja była niższa, perspektywy jej wzrostu mniej obiecujące, a bezrobocie wyższe, podniesie je i za miesiąc, po tym jak obie kontrolowane wielkości podążyły w pożądanym kierunku (bezrobocie jest najniższe od 17 lat). Nie mamy co do tego wątpliwości. Coraz więcej przemawia też za tym, że stopy wzrosną po raz kolejny (do przedziału 1,5-1,75 proc.) już w marcu przyszłego roku.

Spodziewamy się, że inflacja będzie przyspieszać. Na jej wzrost wpływać będzie zarówno czynnik związany z umacniającą się gospodarką i popytem (wczorajsze dane o sprzedaży detalicznej potwierdziły dobrą kondycję konsumpcji – wzrost sprzedaży w październiku po największym od 7 lat skoku miesiąc wcześniej), jak i te związane z 30-procentowym wzrostem cen ropy naftowej w II poł. br. Sytuacja na rynku pracy – statutowym celem Fed jest zapewnienie pełnego zatrudnienia – jeszcze się poprawi. Oceniamy, że stopa bezrobocia spadnie w przyszłym roku poniżej 4 proc.
Zwiększający się ponownie od września dysparytet oczekiwanych stóp procentowych między USA a strefą euro zahamował deprecjację dolara, ale nadal nie spowodował jego poważniejszego wzmocnienia. Na przestrzeni ostatnich 5 sesji stracił do euro najmocniej od lipca. Wczoraj wspólna waluta nie zdołała jednak utrzymać zysków. Po przetestowaniu poziomu 1,1850, kurs EUR/USD zawrócił ze ścieżki wzrostów kończąc sesję poniżej 1,18. Odbieramy to jako sygnał odwrócenia krótkoterminowej tendencji i szybkiego powrotu pod 1,16.

Dziś kolejne dane pokazujące kondycję amerykańskiej gospodarki już po efektach związanych z przejściem huraganów. Rezerwa Federalna poda wyniki produkcji przemysłowej i wykorzystania mocy (październik), a jej odział z Filadelfii wyprzedzający indeks kondycji sektora w listopadzie. Spodziewamy się po nich natężenia oczekiwań na podwyżki stóp i umocnienia dolara.

Źródło: Damian Rosiński, Dom Maklerski AFS