Data dodania: 2016-08-02 (20:17)
Na głównej parze: Na eurodolarze pożegnaliśmy trend spadkowy biegnący od 3 maja, kiedy to przetestowano poziomy powyżej 1,16. Przez ten czas owa tendencja kilka razy była sprawdzana przez rynek – a my obstawialiśmy, że to dolar będzie stroną silniejszą, jakkolwiek stopniowo podkreślaliśmy też, że pro-dolarowe czynniki słabną, biorąc pod uwagę choćby postawę Fed.
Amerykański bank centralny zachowuje się bowiem w kwestii zacieśnienia polityki pieniężnej jak grymasząca panna na wydaniu – tak, owszem, kiedyś na pewno, ale każdy termin okazuje się jednak niewłaściwy. Dżem jutro, dżem wczoraj, ale nigdy dżemu dzisiaj – znamy to z "Alicji w Krainie Czarów".
Na eurodolarze mamy już 1,1225. Jeśli w piątek dane z amerykańskiego rynku pracy (payrollsy) wypadną słabo, to wówczas los dolara będzie przypieczętowany przynajmniej na kilka tygodni, a może i miesięcy. Oczywiście po drodze będą możliwe rozmaite powroty, korekty, okresowe wzmocnienia, ale okolice 1,10 będą hen, daleko.
Naturalnie wszystko to jest też kwestią tego, jak patrzymy na wykres. Jeśli połączyć maksima z 3 maja i 9 czerwca, to taka linia spadkowa została już ostro przebita. Jeśli wziąć 3 maja i 23 – 24 czerwca, to tak określona linia jeszcze trwa w mocy. W takim układzie możliwe byłoby podejście w kolejnych dniach stopniowo gdzieś do 1,1260 i nawet wyżej – a potem piątek tak czy inaczej będzie czasem weryfikacji.
Wystarczy jednak, że payrollsy dobrze wypadną i będzie jeszcze szansa na jako takie utrzymanie dolara w sile, w każdym razie na zatrzymanie ewentualnego rajdu do 1,16. Co zaś się tyczy dnia jutrzejszego czy czwartku, to teoretycznie mogłoby się wydawać, iż powinna przyjść korekta, ale doświadczenie uczy, że często kolejny dzień po zwyżce jest jeszcze próbą dobijania przegrywającej waluty, tak więc skok na poziomy jeszcze wyższe niż dzisiejsze nie będzie zaskoczeniem.
Podsumowując: dolar sporo stracił, a cała jego nadzieja (może już ostatnia w perspektywie paru miesięcy?) tkwi w piątkowych danych – lub w ewentualnych niepowodzeniach politycznych czy gospodarczych w Europie, w ramach których amerykański pieniądz mógłby pełnić rolę bezpiecznego aktywa.
Co do dzisiejszego kalendarium, to Bank Australii zgodnie z prognozą obniżył stopę z 1,75 proc. do 1,50 proc. (ba, ale to i tak nadal wysoki poziom). W Szwajcarii rozczarowała czerwcowa sprzedaż detaliczna (-3,9 proc. r/r, prognoza -2 proc., wynik poprzedni -1,7 proc. r/r), podobnie zresztą indeks PMI dla przemysłu (50,1 pkt, prognoza 51,4 pkt).
Robert Kaplan z Fed nastawał w swoim przemówieniu na cierpliwość w temacie podwyżek stóp, a to z uwagi na globalne czynniki ryzyka. Zapewnił, że uważnie monitoruje to, jak spowalnia wzrost i rośnie zadłużenie (w stosunku do PKB) w dużych gospodarkach poza USA. Jego wypowiedź nie mogła oczywiście pomóc dolarowi.
Na pierwszej linii były banki
Eurodolar sprzyjał dziś złotemu, jeśli chodzi o USD/PLN – natomiast na EUR/PLN sytuacja bez dodatkowych czynników mogłaby się przekładać rozmaicie, bo jednak euro drożało na głównej parze, a np. indeksy giełd europejskich (DAX, CAC40) były wyraźnie na minusie, co psuło nastroje.
Tym razem jednak pojawił się ostry czynnik na rzecz poprawy kwotowań złotego na wielu parach. Na USD/PLN mamy 3,8540, a w minimach było 3,8515. Na GBP/PLN notowano 5,1085, czyli znacznie poniżej wsparcia 5,1475, uformowanego w początkach lipca (i przebitego już wczoraj). Na EUR/PLN maksima to 4,3635, dołki wypadły niewiele ponad 4,32. Na CHF/PLN z 4,0370 schodziliśmy do 3,99.
To pośredni skutek euforii na GPW wywołanej prezydenckim projektem ustawy o kredytach walutowych, co w praktyce oznacza kredyty frankowe. Owszem, banki będą musiały zwracać spready i ogółem mają z tego tytułu ponieść koszty rzędu 3,6 – 4,0 mld zł. Owszem, są też i inne czynniki, np. podniesienie wymogów kapitałowych etc. Ale z drugiej strony sami bankowcy oceniają, że koszty będą niższe niż zakładano, a poza tym przewalutowanie kredytów będzie rozłożone w czasie, a nie jednorazowe. Na fali takich informacji złoty zyskał, WIG wyskoczył w górę o 1,75 proc., WIG20 o 2,36 proc., silnie podrożały akcje banków (PKO BP 10,5 proc., Pekao 1,13 proc., Getin Noble Bank 23,26 proc., Getin Holding 12,20 proc., mBank 11,67 proc. itd.).
Pamiętajmy jednak, że teraz jest dobry moment na korektę, zwłaszcza na parach, które nie są bezpośrednio związane z rosnącym eurodolarem, albo który to wzrost może im nie służyć (jak EUR/PLN). Takie krajowe wydarzenia, choć czasem spektakularne (i korzystne lub nie), to jednak szybko tracą swój impet i złoty wraca pod kuratelę czynników globalnych.
Na eurodolarze mamy już 1,1225. Jeśli w piątek dane z amerykańskiego rynku pracy (payrollsy) wypadną słabo, to wówczas los dolara będzie przypieczętowany przynajmniej na kilka tygodni, a może i miesięcy. Oczywiście po drodze będą możliwe rozmaite powroty, korekty, okresowe wzmocnienia, ale okolice 1,10 będą hen, daleko.
Naturalnie wszystko to jest też kwestią tego, jak patrzymy na wykres. Jeśli połączyć maksima z 3 maja i 9 czerwca, to taka linia spadkowa została już ostro przebita. Jeśli wziąć 3 maja i 23 – 24 czerwca, to tak określona linia jeszcze trwa w mocy. W takim układzie możliwe byłoby podejście w kolejnych dniach stopniowo gdzieś do 1,1260 i nawet wyżej – a potem piątek tak czy inaczej będzie czasem weryfikacji.
Wystarczy jednak, że payrollsy dobrze wypadną i będzie jeszcze szansa na jako takie utrzymanie dolara w sile, w każdym razie na zatrzymanie ewentualnego rajdu do 1,16. Co zaś się tyczy dnia jutrzejszego czy czwartku, to teoretycznie mogłoby się wydawać, iż powinna przyjść korekta, ale doświadczenie uczy, że często kolejny dzień po zwyżce jest jeszcze próbą dobijania przegrywającej waluty, tak więc skok na poziomy jeszcze wyższe niż dzisiejsze nie będzie zaskoczeniem.
Podsumowując: dolar sporo stracił, a cała jego nadzieja (może już ostatnia w perspektywie paru miesięcy?) tkwi w piątkowych danych – lub w ewentualnych niepowodzeniach politycznych czy gospodarczych w Europie, w ramach których amerykański pieniądz mógłby pełnić rolę bezpiecznego aktywa.
Co do dzisiejszego kalendarium, to Bank Australii zgodnie z prognozą obniżył stopę z 1,75 proc. do 1,50 proc. (ba, ale to i tak nadal wysoki poziom). W Szwajcarii rozczarowała czerwcowa sprzedaż detaliczna (-3,9 proc. r/r, prognoza -2 proc., wynik poprzedni -1,7 proc. r/r), podobnie zresztą indeks PMI dla przemysłu (50,1 pkt, prognoza 51,4 pkt).
Robert Kaplan z Fed nastawał w swoim przemówieniu na cierpliwość w temacie podwyżek stóp, a to z uwagi na globalne czynniki ryzyka. Zapewnił, że uważnie monitoruje to, jak spowalnia wzrost i rośnie zadłużenie (w stosunku do PKB) w dużych gospodarkach poza USA. Jego wypowiedź nie mogła oczywiście pomóc dolarowi.
Na pierwszej linii były banki
Eurodolar sprzyjał dziś złotemu, jeśli chodzi o USD/PLN – natomiast na EUR/PLN sytuacja bez dodatkowych czynników mogłaby się przekładać rozmaicie, bo jednak euro drożało na głównej parze, a np. indeksy giełd europejskich (DAX, CAC40) były wyraźnie na minusie, co psuło nastroje.
Tym razem jednak pojawił się ostry czynnik na rzecz poprawy kwotowań złotego na wielu parach. Na USD/PLN mamy 3,8540, a w minimach było 3,8515. Na GBP/PLN notowano 5,1085, czyli znacznie poniżej wsparcia 5,1475, uformowanego w początkach lipca (i przebitego już wczoraj). Na EUR/PLN maksima to 4,3635, dołki wypadły niewiele ponad 4,32. Na CHF/PLN z 4,0370 schodziliśmy do 3,99.
To pośredni skutek euforii na GPW wywołanej prezydenckim projektem ustawy o kredytach walutowych, co w praktyce oznacza kredyty frankowe. Owszem, banki będą musiały zwracać spready i ogółem mają z tego tytułu ponieść koszty rzędu 3,6 – 4,0 mld zł. Owszem, są też i inne czynniki, np. podniesienie wymogów kapitałowych etc. Ale z drugiej strony sami bankowcy oceniają, że koszty będą niższe niż zakładano, a poza tym przewalutowanie kredytów będzie rozłożone w czasie, a nie jednorazowe. Na fali takich informacji złoty zyskał, WIG wyskoczył w górę o 1,75 proc., WIG20 o 2,36 proc., silnie podrożały akcje banków (PKO BP 10,5 proc., Pekao 1,13 proc., Getin Noble Bank 23,26 proc., Getin Holding 12,20 proc., mBank 11,67 proc. itd.).
Pamiętajmy jednak, że teraz jest dobry moment na korektę, zwłaszcza na parach, które nie są bezpośrednio związane z rosnącym eurodolarem, albo który to wzrost może im nie służyć (jak EUR/PLN). Takie krajowe wydarzenia, choć czasem spektakularne (i korzystne lub nie), to jednak szybko tracą swój impet i złoty wraca pod kuratelę czynników globalnych.
Źródło: Tomasz Witczak, FMC Management
Komentarz walutowy dostarczyła firma:
Financial Markets Center Management
Financial Markets Center Management
Publikuj:
Waluty - Najnowsze wiadomości i komentarze
Euro może mieć problem z dalszym umocnieniem
2024-09-24 Komentarz poranny Oanda TMS BrokersWczorajsze poranne publikacje danych ze Starego Kontynentu spowodowało osłabienie euro. Zaczęło się od słabych wskaźników PMI dla Francji, potem mocno rozczarował przemysł Niemiec a na koniec oczekiwań nie spełniły indeksy dla całej strefy euro. Słaba aktywność gospodarcza będzie obniżać inflację i tym samym rośnie presja, że EBC może zacząć mocniej łagodzić swoją politykę pieniężną jednocześnie chcąc uchronić gospodarkę przez recesją. Spadek EUR/USD poniżej 1,11 był jednak krótkotrwały. Na koniec dnia główna para walutowa zdołała odrobić część tej przeceny.
Mocne wsparcie z Chin
2024-09-24 Raport DM BOŚ z rynku walutChińskie władze przedstawiły dzisiaj szeroko zakrojony program działań mających wesprzeć rynek nieruchomości, oraz tamtejszą gospodarkę. Po tym jak wczoraj Ludowy Bank Chin obniżył o 10 punktów baz. stopę procentową dla 14-dniowych operacji reverse repo, tak samo zrobił teraz dla operacji 7-dniowych. Ale najważniejszym elementem jest dzisiaj cięcie stopy RRR (rezerw obowiązkowych dla banków) aż o 50 punktów baz. i zapowiedź dalszych obniżek RRR, oraz głównych stóp MLF i LPR.
Ludowy Bank Chin wspiera rynek akcji
2024-09-24 Poranny komentarz walutowy XTBLudowy Bank Chin zaskoczył po raz kolejny i tym razem zdecydował się na kompleksowy pakiet środków stymulacyjnych, które mają wesprzeć gospodarkę, która nie radzi sobie zbyt dobrze w ostatnich miesiącach. Z kolei bankierzy w USA sygnalizują możliwość kolejnej dużej obniżki w tym roku, co prowadzi do dalszych wzrostów złota oraz wspiera inwestorów akcyjnych. W Australii mamy jednak problem z podwyższoną inflacją, co prowadzi do utrzymania stóp procentowych bez zmian.
EURUSD w dół przez PMI
2024-09-23 Raport DM BOŚ z rynku walutLudowy Bank Chin zdecydował się obniżyć 14-dniową stopę dla operacji reverse repo o 10 punktów baz. do 1,85 proc., co nieco poprawiło sentyment na chińskich giełdach. Ogólnie jednak nastroje w Azji były mieszane. Uwagę zwracają słabe dane flash PMI z Australii za wrzesień, choć nie powinny one jeszcze teraz mieć znaczenia dla RBA. Niemniej choć formalnie rynek zakłada, że australijscy decydenci podtrzymają jutro "jastrzębie" stanowisko w polityce monetarnej, to jednak czas na ewentualną jego zmianę jest coraz bliżej.
Jen w dół po informacjach z BOJ
2024-09-20 Raport DM BOŚ z rynku walutDecydenci w Japonii pozostawili dzisiaj stopy procentowe bez zmian (0,25 proc.), co nie było szczególnym zaskoczeniem. Tym samym większą uwagę skoncentrowała na sobie wypowiedź szefa BOJ. Kazuo Ueda powtórzył, że bank centralny pozostaje na ścieżce podwyżek stóp procentowych. Napomniał też o rosnących płacach, które mogą przełożyć się na podbicie inflacji. Mimo tego BOJ wstrzymuje się na razie z dyskusją o podwyżkach ze względu na utrzymującą się niepewność w środowisku makro i na rynkach.
Gołębia decyzja BoJ w jastrzębim wydaniu
2024-09-20 Poranny komentarz walutowy XTBBOJ utrzymał krótkoterminową stopę procentową na niezmienionym poziomie 0,25%, zgodnie z powszechnymi oczekiwaniami, zachowując obecnie ostrożne podejście do zacieśniania polityki pieniężnej. Z drugiej jednak strony nieco bardziej jastrzębi wydźwięk komentarzy gubernatora Kazuo Uedy, tworzy podłoże pod przyszłe podwyżki stóp w Japonii. Ueda utrzymał jastrzębie stanowisko w sprawie planowanej polityki monetarnej w Japonii. Bankier zakomunikował, że ostatnie dane potwierdzają, że gospodarka rozwija się zgodnie z prognozami, co sugeruje, że BoJ zamierza podwyższać stopy procentowe.
BoJ oraz BoE pozostają w trybie wyczekiwania
2024-09-20 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersPo Rezerwie Federalnej przyszedł czas na Bank Japonii oraz Bank Anglii. Obydwie instytucje powstrzymały się ze zmianą parametrów swojej polityki monetarnej. Ten pierwszy nie zaserwował niespodzianki rynkowi. Główna stopa pozostała na poziomie 0,25 proc. Z kolei głosowanie w BoE wyniosło 8 do 1, co oznacza, że za obniżką optowała jedynie Swati Dhingra. Para USD/JPY jest nieco niżej a GBP/USD wyżej, ale należy pamiętać, że to po części efekt słabego dolara amerykańskiego.
„Gołębi” Powell osłabia dolara
2024-09-19 Poranny komentarz walutowy XTBFed obniżył wczoraj stopy procentowe o 50 pb, a z „dot-plotu" wynika, że zostaną one zredukowane o kolejne 50 punktów do końca 2024 roku. Optymistyczna rewizja prognoz makroekonomicznych w USA dodatkowo wspiera scenariusz „miękkiego lądowania”, co osłabia dolara oraz wzmacnia Wall Street. W 2025 roku stopy mają spaść o dalsze 100 pb, czyli do przedziału 3,25-3,50% (poprzednio prognozy wskazywały na medianę 4.1%.).
Powell luzuje politykę monetarną mocniej ale swoją decyzją nie wprowadza paniki
2024-09-19 Komentarz walutowy Oanda TMS BrokersFed obniżył stopy procentowe mocniej ale jednocześnie nie wystraszył rynku obawami o recesję. Powell kilkukrotnie podkreślał siłę gospodarki USA, wskazywał na wciąż mocny rynek pracy, który sukcesywnie ulega schłodzeniu. Nie ogłoszono również zwycięstwa w walce z inflacją i jednocześnie zaznaczono, że ruch o 50 punktów bazowych w dół nie powinien być traktowany jako wyznacznik przyszłego tempa luzowania monetarnego. Amerykański bank centralny rozegrał wręcz wzorowo, ściął stopy mocniej jednocześnie nie wzbudzając w uczestnikach rynku poczucia niepewności.
Obniżka Fed wspiera PLN
2024-09-19 Komentarz do rynku złotego DM BOŚCzwartkowy, poranny handel na rynku FX przynosi utrzymanie podwyższonej zmienności rynkowej po wczorajszym cięciu stóp przez Fed o 50pb. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2662 PLN za euro, 3,8364 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,5189 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,0673 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 5,306% w przypadku obligacji 10-letnich.