Teoretycznie wskazuje się, że motorem jest zbyt szybko umacniający się dolar, który może ograniczyć zyski amerykańskich firm. Teoretycznie tak, chociaż warto też pamiętać o gospodarczym marazmie w strefie euro, nie do końca jasnej sytuacji w Chinach no i wreszcie napięciach z Bliskim Wschodem i Rosją (niezależnie od tego, że sytuacja na Ukrainie zdaje się czasowo uspokajać – warto tu zaznaczyć, że Zachód zwyczajnie oddał Putinowi to, czego ten oczekiwał, co tylko zwiększa apetyty Moskwy na więcej za jakiś czas).

W kraju rośnie prawdopodobieństwo rewizji założeń do przyszłorocznego budżetu – wzrost PKB na poziomie 3,4 proc. był dość optymistyczną wersją, a przecież nie chodzi o to, aby zgadzać się na większe ryzyko (zawsze lepiej zaskoczyć lepszym wynikiem, niż rewidować zbyt dobre scenariusze).
Analiza techniczna pokazuje jednak, że EUR/PLN nie wyszedł ponad opór na 4,1850. To teoretycznie dalej uprawnia do trzymania się założenia, że kolejna próba testowania okolic 4,1650 (kluczowych technicznie) może mieć miejsce w przyszłym tygodniu. Dopiero złamanie w/w 4,1850 neguje ten scenariusz i daje podstawy do testowania 4,2050-4,2200.

W przypadku USD/PLN po wczorajszym ustanowieniu szczytu w rejonie 3,2880 osunęliśmy się poniżej 3,28, na co wpływ miało odbicie się EUR/USD w okolice 1,2750. W przypadku eurodolara kluczowy opór to strefa 1,2750-1,2800 i wyjście powyżej może być trudne. Stąd też silnym wsparciem dla USD/PLN mogą okazać się okolice 3,2640 (szczyt sprzed 2 tygodni), a prawdopodobieństwo kontynuacji zwyżki w okolice 3,30-3,31 jest większe, niż spadku do 3,22.

Źródło: Marek Rogalski, analityk DM BOŚ (BOSSA FX)