Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Zgodnie z założeniami, na lipcowym posiedzeniu Fed zaostrzył przekaz, lecz nie zasugerował, że do rozpoczęcia cyklu podwyżek stóp dojdzie we wrześniu. Ten termin nadal wchodzi w grę. Zdecydują dane z gospodarki. Podwyżka w tym roku jest praktycznie przesądzona. Euro pod presją, dolar z potencjałem do dalszego umocnienia przed końcem roku.

Zgodnie z oczekiwaniami komunikat FOMC nie przyniósł wyraźnych wskazań terminu pierwszej podwyżki stóp procentowych, jednak wyrażenie większego optymizmu w stosunku do sytuacji na rynku pracy sugeruje, że Fed jest krok bliżej rozpoczęcia normalizacji polityki monetarnej. Lekkie rozczarowanie po stronie USD szybko zostało zamienione w kupowanie dolara.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji złotego po wczorajszych lekkich spadkach. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,1250 PLN za euro, 3,7608 PLN wobec dolara amerykańskiego,3,8805 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,8625 PLN w relacji do funta szterlinga.

Po FOMC: Ostatnich kilka dni postawiło pod znakiem zapytania tendencję spadkową na głównej parze walutowej – i to nawet, gdyby linię trendu poprowadzić po wysokich szczytach z 10 i 13 lipca. Fakt, że notowano wyjścia ponad 1,11 – i że nawet po tymczasowym powrocie gracze jeszcze nie byli zdecydowani co do aprecjacji dolara – zwracał na siebie uwagę.

Rozwój wydarzeń na chińskiej giełdzie budzi coraz większy niepokój wśród inwestorów, których obawy o kondycję gospodarki Państwa Środka z każdym dniem rosną. Wczorajsza sesja, podczas której spadki osiągnęły poziom 8,5%, wymusiła na chińskich władzach podjęcie zdecydowanych działań, które mają na celu zatrzymanie fali wyprzedaży na giełdzie.

Jeśli ktokolwiek liczył na uspokojenie sytuacji rynkowej po greckim zamieszaniu, ten bardzo mocno się mylił. Grecja może okazać się jedynie błahym problemem w obliczu tego, co mogą spowodować narastające problemy w Chinach.

Zmienność jest wrogiem apetytu na ryzyko, ale ostatnio stała się przyjacielem euro. Giełda w Chinach dołuje kolejny dzień, ale spadki o 2 proc. wyglądają jak mała czkawka w porównaniu z poniedziałkowym załamaniem. Niewiele wydarzeń jest zaplanowanych do czasu środowego FOMC, co jest złe dla płynności, ale dobre dla zmienności.

Złoty zyskuje w ślad za umacniającym się euro, ale w średnim terminie ma solidniejsze podstawy do aprecjacji niż wspólna waluta. Słabość giełd wobec nawrotu spadków cen akcji w Chinach to podstawowa charakterystyka rynków początku tygodnia. W oczekiwaniu na Fed duża zmienność kursów może się utrzymywać.

Główna para: Istotnie, zdaje się, że w tle powoli wraca kwestia grecka, a to może być czynnikiem hamującym wzrosty eurodolara i generującym powrót na południe. Tym bardziej tak będzie, jeśli jutrzejsze nastawienie FOMC będzie jastrzębie, tzn. sugerujące, że faktycznie w USA dojdzie w tym roku (we wrześniu czy choćby w grudniu) do podwyżek stóp.

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi próbę stabilizacji kwotowań złotego po wczorajszym wyraźnym umocnieniu w relacji do dolara oraz franka szwajcarskiego. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,1217 PLN za euro, 3,7154 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,8624 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,7872 PLN w relacji do funta szterlinga.

Wstępny lipcowy odczyt indeksu PMI dla sektora przemysłowego w Chinach spadł do poziomu 48,2 pkt. pomimo, że konsensus zakładał wzrost z 49,4 pkt. do 49,7 pkt. Tym samym nastroje wśród menedżerów logistyki są najsłabsze od kwietnia ubiegłego roku.

Słaby odczyt indeksu PMI z Chin psuje z rana nastroje na rynkach wschodzących, choć złoty pozostaje względnie stabilny. Może lekko stracić przed końcem miesiąca. Na EUR/USD będzie kolejna próba przebicia się powyżej 1,10. Wczoraj skutecznie powstrzymana przez publikację świetnych danych z rynku pracy.

Dzisiejsza sesja będzie stała pod znakiem odczytów indeksów PMI dla gospodarek europejskich i amerykańskiej. W kalendarzu odczyty z Francji, Niemiec, całej Strefy, oraz ze Stanów Zjednoczonych.

Piątkowy poranny handel na rynku walutowym przynosi kontynuację stabilizacji kwotowań złotego. Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,1171 PLN za euro, 3,7524 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9000 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,8166 w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 2,961% w przypadku obligacji 10-letnich.

Główna para: Tradycyjnie interesować będą nas euro, dolar i polski złoty. Zaczynamy od głównej pary – tj. od EUR/USD. Kurs dziś rano przed siódmą to ok. 1,0970. To dość wysoki poziom. Owszem, prawdą jest, że notowania powróciły na południe z poziomów jeszcze wyższych (przekraczających 1,10), ale nadal nie można mówić o prostej aprecjacji dolara.

Tymczasowo czy na stałe? Zakładamy, że jednak tymczasowo, aczkolwiek widać, że byki nie dają za wygraną. Pewnym impulsem mogło być przeforsowanie drugiego pakietu reform w Grecji, a poza tym po prostu realizacja zysków z testu wsparcia w pobliżu 1,0820. Test się nie powiódł i wypadało poprowadzić notowania wyżej, w ramach korekty.

Do najbardziej zaskakujących wydarzeń czwartkowego poranka należy mocna deprecjacja amerykańskiego dolara w stosunku do wszystkich walut G10 o poranku. Nie pomogły wyższa od rynkowego konsensusu sprzedaż domów na rynku wtórnym, ani rosnące stawki kontraktów FRA nominowanych w dolarze.

Zgodnie z oczekiwaniami inwestorów bank centralny w Nowej Zelandii zdecydował się na obniżenie stóp procentowych o 25 punktów bazowych, z poziomu 3,25% do 3%. Obniżka była w pełni spodziewana przez rynek, który od dawna już dyskontował potencjalny ruch banku na stopach procentowych.

Bank Rezerwy Nowej Zelandii obciął główną stopę procentową o 25 pb, ale część rynku liczyła na więcej. Rozczarowanie inwestorów ciągnie NZD w górę i presja podażowa na kiwi może na pewien czas osłabnąć. Dziś uwaga przenosi się na sprzedaż detaliczną z Wielkiej Brytanii, gdzie będą poszukiwane argumenty dla normalizacji polityki pieniężnej.