Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Jeżeli osłabienie amerykańskiej waluty miało być jednym z kolejnych punktów programu działań prezydenta Trumpa, to dość dobrze mu to wychodzi. Dzisiaj jeden z jego doradców Peter Navarro w wywiadzie dla Financial Times przyznał, że Niemcy korzystają na „zdecydowanie niedowartościowanym” euro w relacjach handlowych z innymi partnerami, ...

Kluczowe informacje z rynków: USA: Donald Trump odwołał w poniedziałek wieczorem Sally Yates, która pełniła obowiązki ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego po tym, jak odmówiła realizacji dekretu prezydenta nt. zakazu wjazdu do USA dla obywateli 7 państw muzułmańskich. Na jej miejsce powołany został Dana Boente.

Pierwsze dni prezydentury Trumpa to sporo rynkowego chaosu. Nie można go jednak nazwać typowym, klasycznym wybuchem awersji do ryzyka. Motywem przewodnim nadal jest niemrawy popyt na amerykańską walutę idący w parze z obniżeniem się rentowności obligacji skarbowych USA.

Choć kupujący dolara mieli wczoraj doskonałą okazję, by poprawić pozycję waluty USA w stosunku do euro, ponieważ znać o sobie ponownie dała Grecja, sił starczyło jedynie na przejściowe umocnienie. Bez wsparcia ze strony Rezerwy Federalnej dolar szybko nie zyska. W cenach bardzo dużo pozytywnych ze sfery gospodarki.

Poranny, wtorkowy handel na rynku walutowym przynosi nieco słabszego PLN wobec zagranicznych dewiz na bazie lekkiego nastawienia risk-off wśród inwestorów. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,3368 PLN za euro, 4,0545 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0742 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,0701 PLN w relacji do funta szterlinga.

Niemcy i Strefa Euro: Dziś w programie mamy trochę europejskich danych, stąd tytuł naszego raportu. Tak np. o 7:30 poznaliśmy dynamikę PKB Francji za IV kwartał – był to wzrost o 0,4 proc. k/k, trochę niższy niż poziom 0,5 proc. k/k, którego się spodziewano.

Miniony tydzień na rynku ropy naftowej zakończył się w miarę neutralnie. O ile w czwartek notowania ropy naftowej wzrosły, to w piątek zniwelowały prawie całą tę zwyżkę. Poniedziałkowa sesja przynosi kontynuację tych spadków, w wyniku czego notowania ropy naftowej w Stanach Zjednoczonych z powrotem zeszły w okolice 53 USD za baryłkę.

Dolar w tym roku osłabił się do pozostałych walut G-10 bez wyjątku. Skala start waha się od niespełna 2 – proc. (euro, funt) do około 5 proc. (dolar nowozelandzki i australijski). Ubiegły tydzień to także gigantyczne ograniczenie długiej pozycji dolarowej w danych CFTC – skurczyła się ona o prawie 5 miliardów dolarów i cofnęła do poziomów ostatni raz notowanych przed wyborami prezydenckimi w USA.

Najbliższe dni będą obfitować w ważne z punktu widzenia zachowania rynków wydarzenia. W serię cyklicznych odczytów z gospodarek (CPI, wskaźniki kondycji przemysłu PMI/ISM, rynek pracy w USA) wplata się Fed, który w środę, który choć stóp procentowych tym razem nie zmieni, może podtrzymać jastrzębią retorykę komunikatu, co przejściowo umocni dolara.

Początek nowego tygodnia handlu na rynkach finansowych przynosi nieznacznie mocniejszego złotego (głównie względem amerykańskiego dolara). Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,3338 PLN za euro, 4,0440 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0530 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,0732 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,828% w przypadku obligacji 10-letnich.

Kwestia wykresu: 3 stycznia, jak pewnie wielu z nas pamięta, na wykresie eurodolara notowano minimum wynoszące ok. 1,0345. Po 23 stycznia, a więc po blisko trzech tygodniach, uformował się opór w pobliżu 1,0770. Następnie, po kilku dniach wahań, wykres zszedł niżej, poniżej 'zero siódemki' – ale dziś rano lokuje się znów wyżej, przy 1,0730.

Technika i fundamenty: Trump to niewątpliwie postać specyficzna. Głównym problemem przy analizie jego słów i czynów są paradoksy, które go cechują, jak też i szczególna atmosfera wokół jego osoby. Z jednej strony to wolnorynkowiec – oczywiście.

Piątkowe notowania na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie przyniosły sesję, którą trudno nazwać zaskakującą. W końcówce czwartkowego rozdania pojawiło się ostrzeżenie, iż po trzech dniach ruchu na północ rynek zaczyna odczuwać presję ze strony graczy chętnych do realizacji zysków.

Miniony tydzień na Starym Kontynencie nie obfitował w niespodzianki, które mogłyby pogrążyć kwotowania wspólnej waluty. Powrót do świetności zwiastuje indeks PMI dla niemieckiego sektora przemysłowego, który osiągając poziom 56,5 pkt wzbił się na swoje trzyletnie szczyty.

USA: Donald Trump dał wczoraj do zrozumienia, że zaplanowana na 31 stycznia wizyta meksykańskiego prezydenta będzie bezowocna, jeżeli ten kraj nie będzie chciał częściowo partycypować finansowo w budowie muru na granicy z USA. W efekcie Pena Nieto odwołał zaplanowane spotkanie w Białym Domu.

Złoty pozostaje na najwyższym poziomie od 2,5 miesięcy, pomimo silnej wyprzedaży rodzimych obligacji. Wyraźne wyostrzenie krzywej dochodowości poprawia pozycję sektora bankowego oraz wskazuje na lepsze perspektywy wzrostu gospodarczego w Polsce w nadchodzących kwartałach.

W bieżącym tygodniu notowania miedzi poruszały się dość nerwowo. Cena tego surowca w pierwszej połowie tygodnia rosła dynamicznie, docierając do okolic maksimów cenowych z listopada ub.r. Niemniej, okolice 2,70 USD za funt to ważna bariera dla strony popytowej na rynku miedzi w Stanach Zjednoczonych. Już wczoraj rejon ten posłużył jako baza do odreagowania spadkowego.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi nam stabilizację kursu PLN po wczorajszym wyhamowaniu wzrostów. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3471 PLN za euro, 4,0746 PLN wobec dolara amerykańskiego, 4,0676 względem franka szwajcarskiego oraz 5,1117 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,855% w przypadku papierów 10-letnich.

Meksyk na całego: Wzrosło napięcie pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Meksykiem. Oto bowiem Donald Trump ogłosił na Twitterze, że jeśli Meksyk nie chce pokryć kosztów budowy muru chroniącego USA przed nielegalnymi imigrantami – to właściwie nie ma powodu, by prezydent Enrique Pena Nieto odwiedził 31 stycznia Stany, jak to zakładał pierwotny plan.