Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

W minionym tygodniu rynek finansowy w Polsce, w odróżnieniu od areny politycznej, zachowywał się dość stabilnie. Złoty po chwilowym osłabieniu w połowie tygodnia, na jego koniec umocnił się. Polska waluta i rynek kapitałowy wydają się być odporne na zawirowania polityczne, poddając się wpływowi wydarzeń zagranicznych.

Pomimo wakacji i giełdowych wahań nie maleje zainteresowanie inwestorów funduszami PKO/CREDIT SUISSE. W sierpniu klienci wpłacili do nich ponad 970 milionów złotych. Od wielu miesięcy aktywa funduszy PKO/CREDIT SUISSE rosną w tempie znacznie szybszym niż rynek, a PKO TFI zwiększa swój udział w rynku.

Oczy inwestorów podczas dzisiejszej sesji skierowane były na doniesienia z amerykańskiego rynku pracy. O 14.30 ze Stanów Zjednoczonych podano do publicznej wiadomości dane dotyczące m. in. zatrudnienia w sektorach pozarolniczym w sierpniu. Oczekiwano wzrostu o 110 tys miejsc. Rzeczywista wielkość okazała się jednak o wiele mniejsza.

Rynkowy koncert życzeń – to określenie najlepiej pasuje do obecnej sytuacji. Po nieoczekiwanym spadku liczby miejsc pracy w USA (ubyło ich 4 tysiące, rynek oczekiwał wzrostu o około 100 tysięcy) inwestorzy zgodnym chórem, płaczliwie domagają się od FOMC obcięcia głównej stopy procentowej o co najmniej 25 punktów bazowych.

Dramatyczna sytuacje na rynku hipotecznym w Stanach Zjednoczonych winduje ceny amerykańskich obligacji 10-o letnich. Wpływ na coraz wyższą cenę ma również oczekiwania inwestorów o obniżkę stóp procentowych w USA jak i bardzo słabe dane makroekonomiczne z rynku pracy.

Stopa bezrobocia w USA w sierpniu pozostała poziomie 4,6 proc. Zatrudnienie w sektorze pozarolniczym natomiast niespodziewanie spadło o 4 tys. Lipcowe dane o zatrudnieniu zostały zaś zrewidowane w dół do 68 tys. z 92 tys. szacowanych przed miesiącem.

Wydarzeniem piątku na rynkach finansowych jest publikacja sierpniowego raportu z amerykańskiego rynku pracy. Dane te ujrzą światło dzienne o godzinie 14:30. Rynek szacuje, że stopa bezrobocia utrzyma się na poziomie 4,6 proc., natomiast w sektorze pozarolniczym przybędzie 110 tys. nowych miejsc pracy.

W piątek kontrakty terminowe na główne amerykańskie indeksy, podążając za tracącymi europejskimi indeksami, schodzą na coraz niższe poziomy. Negatywnie na notowaniach akcji w Europie mogło odbić się dzisiejsze wystąpienie szef ECB Jean-Claude Trichet, który powiedział, że bank jest gotowy podnieść stopy procentowe, żeby ograniczyć inflację.

W piątek rano złoty pozostaje stabilny w relacji do głównych walut. O godzinie 10:05 kurs USD/PLN testował poziom 2,7853 zł, CHF/PLN 2,3172 zł, a EUR/PLN 3,8101 zł. W pierwszych dwóch przypadkach oznacza to wzrost o 0,2 grosza, natomiast w ostatnim spadek o 0,1 grosza wobec poziomów z czwartkowego zamknięcia.

Czwartkowa sesja na rynku krajowym przebiegała dość spokojnie. Zgodna z oczekiwaniami decyzja Europejskiego Banku Centralnego o pozostawieniu stóp procentowych w strefie euro bez zmian nie przyniosła większych wahań polskiej waluty. Pod koniec dnia złoty umocnił się nieco do poziomów 2,7850 zł za dolara oraz 3,8100 zł za euro.

W dniu dzisiejszym poznamy najważniejszą publikację tego tygodnia a mianowicie . Inwestorzy będą z uwagą śledzić te informacje poszukując skutków kryzysu na rynku nieruchomości oraz zacieśnienia się rynku kredytów hipotecznych.

Piątek na GPW, pomimo psujących nieco humory posiadaczom akcji spadków w Tokio (Nikkei –0,8 proc.), rozpocznie się od wzrostów indeksów WIG i WIG20. Wzrostów, które będą przede wszystkim odreagowanie czwartkowej, bazującej na fałszywych przesłankach, wyprzedaży w samej końcówce notowań.

ECB nie zmieniło stóp procentowych, co mimo usilnych prób zachowania jastrzębiego nastawienia zostało odczytane przez rynek jako sygnał, że można liczyć na banki centralne, że będą wspierać rynki akcji mimo, że nie wiadomo, czy inflacja jest utrzymywana w ryzach. W trakcie konferencji szef ECB obiecał kolejne przetargi, które będą miały na celu dostarczanie płynności.

Kolejny dzień na naszej giełdzie dominowała ostrożność. W przypadku wielu ostatnich sesji ostateczne losy decydowały się w końcowej fazie. Wczoraj było podobnie. Przez dużą część dnia rynek odrabiał straty z poprzedniego dnia, ale z każdą godziną atmosfera na parkiecie „siadała”.

Wczorajsza sesja na warszawskiej giełdzie przyniosła lekkie spadki wartości indeksów. WIG20 po dobrym otwarciu w okolicach 3620 w dalszej części dnia zniżkował aż do poziomu 3538 na zamknięciu notowań. Największe wpływ na spadek indeksu miały zniżkujące ceny akcji spółek takich jak: Bioton (-3,2%), PBG (-3,8%) oraz Pekoa (-3,8%) , na plusie dzień zakończyły jedynie akcje Agory (+0,4%) , Bre (+0,2) , PGNIG (+1,3%) oraz Prokom (+1,1%).

WYDARZENIE DNIA: Takie szacunki podaje dziś Rzeczpospolita, na podstawie własnych wyliczeń. Gazeta twierdzi, że częściowo jest to efektem spadków na GPW, a częściowo umorzeń jednostek przez klientów funduszy. Fundusze zarządzane przez TFI BPH zanotowały spadek aktywów o 5 proc., a Union Investment i Millennium o 4,5 proc. Aktywa spadały także w TFI ING i BZ WBK, ale w tym ostatnim saldo wpłat i umorzeń było dodatnie.

Dziś o statut najwyższej istotności będą walczyc dwie wiadomości: czy parlamentarzyści zdecydują o samorozwiązaniu sejmu oraz jak rysuje się sytuacja na amerykańskim rynku pracy. Wydaje się, że wiadomości polityczne nie są w stanie zagrozić złotemu – myślę nawet, że jakakolwiek konstruktywna decyzja, która może przerwać paraliż obecnego parlamentu może sprawić że nastroje inwestorów staną się bardziej optymistyczne i złoty zyska na wartości.

Mimo dobrego początku notowań, czwartkowa sesja była kolejną w tym tygodniu porażką strony popytowej. Porażką całkowicie uzasadnioną, bo popyt na rynku po prostu zdecydowanie zmalał. To wraz z nerwowymi ruchami giełd zagranicznych i nawet przy dość skromnej podaży wystarczyło, by na rynku panował duży niepokój.

WYDARZENIE DNIA: Zgodnie z oczekiwaniami Europejski Bank Centralny nie zdecydował się na podniesienie stóp procentowych. Zamiast tego udostępnił bankom 42 mld euro w liniach kredytowych. Oprócz decyzji ECB, która była swoistym dylematem, między przyznaniem pierwszeństwa długofalowej walce z inflacją i doraźnymi potrzebami banków, na rynek napłynęło sporo korzystnych danych z USA.