Ostatnie kilkanaście godzin handlu na rynku walutowym było udane dla walut EM, w tym PLN. Bardziej ryzykowne zestawienia skorzystały z wyraźnej słabości dolara amerykańskiego, gdzie eurodolar ponownie testuje 1,1660 USD wobec niedawnych 1,1550 USD. Powodem słabości USD jest prawdopodobne opóźnienie reformy podatkowej w USA. Projekt ustawy w Senacie nie jest tożsamym z propozycją przygotowaną prze Izbę Reprezentantów (m.in. dot. daty wprowadzenia). Dość zasadnym więc wydaje się reakcja rynkowa inwestorów, którzy założyły, iż ponownie obserwujemy zawiedzenie oczekiwań wokół „Trumpflation”. Umocnienie PLN z ostatnich godzin wpisuje się dość dobrze w sugerowany scenariusz, iż to zachowanie rynków bazowych będzie obecnie kluczowe, a nie zawiedzenie oczekiwań wokół RPP. Na środowym posiedzeniu Rady nie tylko nie otrzymaliśmy zaostrzenia stanoiewisk na bazie nowej projekcji makro, ale możemy mówić o pewnym, nieformalnym luzowaniu (stopa rezerw). Teoretycznie więc jest to czynnik podażowy dla PLN. W praktyce jednak tradycyjnie dużo większe znaczenie dla notowań złotego, oraz innych zestawień EM, ma aktualna wycena dolara.

W trakcie dzisiejszej sesji brak jest istotniejszych publikacji makroekonomicznych z kraju. GUS opublikuje jedynie dane dot. obrotów w handlu zagranicznym za okres I-IX. Również szeroki kalendarz makro nie zawiera kluczowych wskazań. Lokalnie warto bliżej przyjrzeć się zapiskom z ostatniego posiedzenia CNB, gdie doszło do tzw. „gołębiej podwyżki stóp”.

Z rynkowego punktu widzenia USD/PLN odbił od oporu na 3,66 PLN. EUR/PLN pozostaje w okolicach 4,23-,24 PLN. CHF/PLN konsoliduje w rejonie 3,6272 PLN-3,6760 PLN. W szerszym ujęciu koszyk BOSSA PLN wyraźnie odbił na bazie słabszego USD.

Źródło: Konrad Ryczko, Analityk DM BOŚ