Również każdy wskaźnik – dla usług i przemysłu – dla każdego z wymienionych obszarów (a dodatkowo niezależnie dla Francji i Niemiec) był niżej niż miesiąc temu. Ktoś powie – ale przecież to nadal wysokie wartości. Według definicji PMI każda wartość powyżej 50 pkt. to wzrost, a wszystkie wskaźniki ten warunek spełniły (ba, większość z nich była powyżej 55 pkt., co w oznacza bardzo przyzwoity wzrost). Jednak ekonomiści wiedzą, że liczy się tendencja. Na początku 2018 roku wskaźniki też były wysoko – dużo mówiło się o nowych ożywieniu, aby skończyło się na wyraźnym spowolnieniu skutkującym wznowieniem dodruku w Europie i USA. Teraz może być podobnie – konsekwentnie podkreślam, że w wyniku interwencjonizmu obserwujemy nadwyżkę popytu nad podażą, ale z wielu powodów podaż nie może jej w pełni wykorzystać, co skutkuje wzrostem cen, co z kolei z czasem osłabia popyt i może doprowadzić do spowolnienia, jeśli w pewnym momencie popyt spadnie poniżej starającej się nadrobić zaległości podaży.

Rynki jednak kompletnie zignorowały dane. Dlaczego? Można powiedzieć, że uwaga skupiona jest na Evergrande, gdzie po informacjach o „układzie” z lokalnymi wierzycielami rynek nabrał przekonania, że sprawa jest „załatwiona” – tak przynajmniej można odczytać nastroje. Nie do końca wydaje się to prawdą, bo spółka wczoraj nie wypłaciła kuponu od obligacji dolarowych (rozpoczął się zatem 30-dniowy okres, po którym dojdzie do oficjalnego bankructwa) oraz przestała płacić swoim pracownikom. Do tego rynkowe plotki mówią o przekazaniu lokalnym władzom dyspozycji przygotowania się na ewentualny upadek spółki. Czyżby zatem ta historia miała jeszcze wstrząsnąć rynkami?

Dziś rano takiego wstrząsu na razie nie widać. Jeśli nic się nie zmieni, inwestorzy skoncentrują się na popołudniowych wystąpieniach przedstawicieli Fed (14:45-16:00), w tym samego prezesa. O 9:20 euro kosztuje 4,6169 złotego, dolar 3,9344 złotego, frank 4,2547 złotego, zaś funt 5,3952 złotego.

Źródło: dr Przemysław Kwiecień CFA, Główny Ekonomista XTB