Z kolei w trakcie sesji azjatyckiej poznaliśmy kolejny słaby indeks PMI z chińskiego przemysłu sugerujący słabość popytu światowego.

Dokładnie za miesiąc będziemy w przeddzień wyjścia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, aczkolwiek wiele na to wskazuje, że data ta zostanie przesunięta. Wczoraj brytyjscy parlamentarzyści przegłosowali dwie z czterech poprawek (jedna została wycofana) wybranych przez spikera Izby Gmin Bercowa. Pierwsza przegłosowana nowelizacja skupia się na zapewnieniu praw obywatelom UE w przypadku, gdy Wielka Brytania opuściłaby wspólnotę bez żadnego porozumienia. Druga poprawka dotyczy zobowiązania premier Theresy May do poddania pod głosowanie opcji opóźnienia wyjścia kraju ze wspólnoty. Obecnie harmonogram wygląda następująco. 12 marca członkowie parlamentu będą głosować obecną propozycję Brexitu wypracowaną przez premier May, która z dużym prawdopodobieństwem zostanie odrzucona. Jeśli tak się stanie, kolejnego dnia (13 marca) parlamentarzyści będą głosować możliwość wyjścia Wielkiej Brytanii bez żadnego porozumienia, tutaj również najbardziej realną opcją wydaje się odrzucenie. Wreszcie 14 marca parlament głosowałby możliwość przesunięcia ostatecznego terminu wyjścia ze wspólnoty, który na ten moment ustalony jest na 29 marca. Jeśli taka opcja zostanie przyjęta, wówczas premier May uda się do Brukseli w celu otrzymania oficjalnej zgody. Biorąc pod uwagę ostatnie komentarze ze strony UE wszystko na to wskazuje, że Bruksela udzieliłaby aprobaty dla takiego rozwiązania. Wówczas kluczowym pytaniem jest to, jak długie będzie przesunięcie terminu, do kiedy Wielka Brytania musi opuścić wspólnotę europejską. Według ostatnich doniesień z Brukseli wydaje się, że UE optowałaby bardziej za dłuższym, aniżeli krótszym przesunięciem (stwierdzono, iż będzie to jednorazowe przesunięcie, więc nie ma sensu dokonywać tego na kilka tygodni, gdyż jest mało prawdopodobne, że okres ten byłby wystarczający w celu osiągnięcia kompromisu). Z rynkowego punktu widzenia przesunięcie terminu wyjścia Wielkiej Brytanii z UE będzie przedłużeniem okresu niepewności, co może odbijać się negatywnie na inwestycjach. Tym samym brytyjski funt, choć zyskał w ostatnim czasie, może mieć trudności z wymazaniem swojego niedowartościowania.

Tymczasem kolejne słabe dane napłynęły z Chin, gdzie przemysłowy indeks PMI spadł w lutym do 49,2 z 49,5 - to już trzeci miesiąc z rzędu z wartością poniżej progu 50 punktów. Szczegółowe dane pokazały najszybszy spadek nowych zamówień eksportowych od okresu ostatniego kryzysu, wskazując na słabość popytu zewnętrznego. Z drugiej strony odbicie nastąpiło w zamówieniach ogólnych, co jednak moim zdaniem może mieć wiele wspólnego z obchodami chińskiego nowego roku. Dane za marzec będą pod tym kątem bardziej wiarygodne i pozwolą ocenić faktyczny obraz chińskiego popytu.

Podczas czwartkowego handlu opublikowane zostaną szczegółowe dane odnośnie do krajowego wzrostu gospodarczego w czwartym kwartale. W godzinach popołudniowych poznamy wstępne dane inflacyjne z Niemiec, opóźniony odczyt PKB za czwarty kwartał oraz cotygodniowy raport odnośnie do liczby nowych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych z USA. Krótko po godzinie 9:00 za dolara należy zapłacić 3,7926 złotego, za euro 4,3177 złotego, za funta 5,0387 złotego i za franka 3,8040 złotego.

Źródło: Arkadiusz Balcerowski, Analityk Rynków Finansowych XTB