Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Pełna wycena podwyżki stóp w USA przypada dopiero na 2017 rok. Nie ma co dyskutować z tezą, że ostatnie dane z rynku pracy były fatalne, ale odsunięcie oczekiwań odnośnie do terminu ruchu ze strony Fed wydaje się być przesadzoną reakcją.

Polska waluta świetnie radzi sobie w warunkach obniżonych oczekiwań na podwyżki stóp procentowych w Stanach Zjednoczonych oraz poprawionego klimatu wokół newralgicznych kwestii z rodzimego podwórka. Nadal kwotowany jest z dyskontem wobec kluczowych odpowiedników. Będzie dalej zyskiwał.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi stabilizację wyceny PLN i innych walut rynków wschodzących po wczorajszym umocnieniu. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3197 PLN za euro, 3,7894 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9519 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,4993 PLN w relacji do funta szterlinga.

Główna para: Nad ranem napłynęły dane z Chin o inflacji za maj. CPI okazała się niższa niż prognozowano, bo miało być +2,3 proc. r/r, a było +2 proc., natomiast w przypadku PPI spodziewano się spadku o 3,3 proc. r/r, ale faktyczny wynik to -2,8 proc. r/r (czyli deflacyjny, ale jednak mniej).

Szturm na czternastkę: Piątkowe popołudnie, poniedziałek, wtorek i początek środy upłynęły na eurodolarze zasadniczo w okolicach 1,1330 – 1,1390. Była to krótkotrwała konsolidacja, która właśnie dziś jest forsowana u góry. Rynek dobija już do 1,14 i oczywiście jest pewna szansa (czy też pewne ryzyko), że poziom ten zostanie trwale przebity.

To pytanie zadawane jest w ostatnich dniach dość często, zwłaszcza po tym, jak japońscy oficjele zostali w poniedziałek rano zmuszeni do zajęcia stanowiska w kwestii ponownego umocnienia się jena – głównie w kontekście mocno spadającego USD/JPY po słabych danych Departamentu Pracy USA w piątek.

Nasza waluta pokazuje dużą siłę w ostatnich dniach i coraz wyraźniej umacnia się względem głównych dolara czy euro. Nie inaczej jest podczas dzisiejszej sesji. Tuż po godzinie 13:00 za dolara płaciliśmy już poniżej 3,81 złotego, a ze euro nieco ponad 4,33 złotego.

Prezydenckie propozycje dla zadłużonych w walutach rozwodnione i rozłożone w czasie. Bez wpływu na złotego, który zyskuje na bazie dobrych nastrojów dla rynków wschodzących po zmianie percepcji w kwestii przyszłości polityki pieniężnej w USA. Będzie dalej odzyskiwał straty. Posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej przejdzie bez echa.

Środowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi stabilizację kwotowań złotego na mocniejszych poziomach. Polska waluta wyceniana jest przez rynek następująco: 4,3520 PLN za euro, 3,8270 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,9674 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 5,5655 PLN w relacji do funta szterlinga.

Na eurodolarze: Eurodolar utrzymuje się w rejonach, w które wkroczył w piątek 3 czerwca po południu, po pamiętnych odczytach z amerykańskiego rynku pracy. Mamy aktualnie 1,1375 – ale dopiero mocny ruch powyżej 1,1380, w stronę 1,14 i wyżej, świadczyłby o tym, że dolar oddał ostatnią część pola i będziemy szli dalej na północ.

Zdaniem Josefa Makucha z Europejskiego Banku Centralnego inflacja pozostanie poniżej celu banku centralnego na poziomie 2,0 proc. aż do 2020 r., chociaż jak dodał długoterminowe prognozy cechuje duża niepewność. Makuch przyznał, że 1,74 bln EUR jakie ECB wydał już na skup aktywów, a także wprowadzenie ujemnych stóp procentowych pozwoliło co najwyżej uniknąć ryzyka deflacji.

Gdzie jesteśmy? Dzisiejszy zakres wahań głównej pary walutowej – czyli eurodolara – to ok. 1,1340 – 1,1380. Zgadza się to z naszymi wczorajszymi i porannymi przewidywaniami co do tego, że czeka nas przynajmniej kilka dni konsolidacji, szczególnie że po 16:15 jesteśmy na dość pośrednim pułapie, ok. 1,1360-70.

Notowania na światowych parkietach w poniedziałek nie przyniosły żadnego przełomu. Większość bazowych indeksów europejskich zakończyła dzień neutralnie, nawet mimo wzrostów na rynkach azjatyckich. Niemiecki DAX skończył notowania, zyskując 0,18%, francuski CAC 40 wzrósł o 0,04%, a brytyjski FTSE 100 o 1,03%.

W swoim wystąpieniu Janet Yellen nie powiedziała nic co mogłoby ożywić nadzieje na lipcową podwyżkę stóp, a wręcz odwrotnie wykazała spore zaniepokojenie ostatnią porcją informacji z rynku pracy. Nie ma się czemu dziwić, w końcu Janet Yellen to zadeklarowany gołąb, zwolenniczka ostrożnej i łagodnej polityki pieniężnej.

Wall Street nie zwalnia tempa – od dołków z połowy lutego S&P500 odbił już ponad 17% i to w zasadzie bez żadnej korekty. Wczorajsza sesja wyprowadziła nas na tegoroczne maksima w przypadku tego indeksu, a także indeksu Russell2000. Przyczyną mogło być wystąpienie Janet Yellen, chociaż tak naprawdę nie ma to większego znaczenia.

Po piątkowych słabych danych z amerykańskiego rynku pracy notowania złota wystrzeliły w górę o około 30 USD na uncję i od tego czasu utrzymują się one w okolicach 1245-1250 USD za uncję. Relatywnie wysoka cena złota to efekt kontynuacji słabości amerykańskiego dolara. Ta z kolei wynika z zawiedzionych nadziei na rychłą podwyżkę stóp procentowych w USA.

Prezes Fed ocenia jako niepokojący ostatni raport z rynku pracy, co rynek odbiera jako oddalenie perspektywy podwyżki stóp procentowych i zwiększa apetyt na ryzyko. Złoty wyraźnie zyskuje i będzie dalej odzyskiwał straty.

Wtorkowy, poranny handel na rynku złotego przynosi próbę stabilizacji PLN po wczorajszym, lekkim umocnieniu. Złoty wyceniany jest przez rynek następująco: 4,3560 PLN za euro, 3,8361 PLN względem dolara amerykańskiego, 3,9492 PLN wobec franka szwajcarskiego oraz 5,5662 PLN w relacji do funta szterlinga.

Poranek głównej pary: Pomimo słabych danych z rynku pracy USA, jakie pojawiły się w ostatni piątek, Eric Rosengren z Fed zabrzmiał wczoraj dość jastrzębio, licząc na to, że odczyty były jednorazową wpadką, podczas gdy należy być optymistycznym w takich kwestiach jak np. rozwój sprzedaży detalicznej i konsumpcji w USA tudzież ogólny rozwój gospodarczy.