Co ciekawe euro pozostaje pod presją pomimo znaczącej zmiany w retoryce EBC. Główny ekonomista Banku powiedział, że Bank spóźnił się z działaniem (jak na to wpadł?) i teraz musi zacieśniać mocniej. Na ten moment tempo zacieśnienia jest podobne jak w USA (EBC podniósł stopy we wrześniu o 75bp, takiej samej podwyżki ma dokonać Fed) i patrząc na rynek stóp EURUSD zdaje się mieć spory potencjał wzrostowy, uwięziony jednak nadal obawami o wpływ kryzysu energetycznego.

Dzisiejsze dane raczej wiele już nie zmienią. Zazwyczaj sprzedaż i produkcja to ważne raporty, ale Fed dostał już najważniejsze informacje – rynek pracy nadal jest mocny a presja inflacyjna nie ustępuje. Dlatego niezależnie od tego, co pokażą raporty, Fed niemal na pewno zdecyduje się na podwyżkę o 75 bp we wrześniu. Co gorsza, w USA jest groźba strajku kolejowego. Oczekuje się, że ewentualny strajk zostanie rozwiązany interwencją Kongresu i być może w skali gospodarki nie będzie mieć wielkiego znaczenia, jednak nasuwa skojarzenia z latami 70-tymi, gdy właśnie siła związków utrwaliła inflację poprzez indeksację płac. Tymczasem prezes Powell właśnie doświadczeniami z tamtego okresu uzasadniał ostatnio konieczność utrzymania restrykcyjnej polityki przez dłuższy okres czasu.

Złoty radzi sobie przeciętnie. Kurs EURPLN nieco zwyżkował, nie tak bardzo jak EURHUF, ale też w odróżnieniu od EURCZK, gdzie mieliśmy ostatnio spadki. Wobec niekorzystnych informacji z lokalnego rynku (ogromne podniesienie płacy minimalnej, niechęć RPP do kontynuacji cyklu, brak perspektyw na KPO) zachowanie złotego i tak należy uznać za niezłe. O 9:20 euro kosztuje 4,7233 złotego, dolar 4,7392 złotego, frank 4,9202 złotego, zaś funt 5,4646 złotego.

Źródło: dr Przemysław Kwiecień CFA, Główny Ekonomista XTB