Rzeczywiście pierwsze kwadranse WIG20 przebywał ponad kreską. Trend horyzontalny utrzymywał się nawet do południa, ale potem przyszło załamanie. Rynek ugiął się pod ciężarem PZU, które zaliczyło dziś prawie 4 proc. spadku. Pojawił się znów problem kredytów frankowych i banki po południu zaczęły tracić. Właściwie cały szeroki rynek, za wyjątkiem trzech spółek zakończył się na czerwono.
Dane o wydatkach konsumenckich okazały się znacznie lepsze od oczekiwań, ale kolejne - odczyt Chicago PMI okazał się negatywny. Spadł poniżej poziomu 50 pkt, który oznacza recesję. Indeksy amerykańskie, a w ślad za nim Europa zareagowały spadkami pod kreskę. WIG20 pogłębił spadki.
Ostatecznie stracił dużo, bo 1,8 proc. i tym jednym pociągnięciem oddał 3 sesje mozolnego wspinania się z ubiegłego tygodnia. Obroty tym razem były wyjątkowo duże, ale nie należy przeceniać ich wielkości, bo niemal połowa wolumenu wygenerowana została na końcowym fiksingu, co oznacza, że zostały tu umówione transakcje wymiany dużych pakietów akcji.

Zamknięcie na poziomie 1808 pkt. wypada niewiele wyżej od niedawnego dołka. Zaczyna to grozić złamaniem tego poziomu wsparcia i kolejną falą spadkową. Ale nie wszystko przesądzone. Poprawa może przyjść z zewnątrz, może być też efektem rozmów z Komisją Europejską o rozwiązaniu problemu Trybunału Konstytucyjnego. Mimo wszystko skala spadków pokazała kły podaży i słabość naszego popytu.

Źródło: Witold Zajączkowski, Analityk DM BOŚ SA