Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Niemrawy początek wtorkowej sesji nie zwiastował wystąpienia wyraźnych przetasowań na rynku walutowym. Wejście do gry przez amerykańskich inwestorów istotnie podbiło zmienność, która osiągnęła swoje maksimum tuż po publikacji drugorzędnych danych dotyczących ilości otwartych procesów rekrutacyjnych w USA (6,2 mln, konsensus: 5,7 mln).

Sesja nie zapowiadała się przełomowo a jednak stało się. Kalendarium było puste, okres wakacyjny, a jednak WIG20 przełamał 2400 pkt, przyspieszył i z rozpędu pokonał szczyt majowy. W efekcie mamy dwuletni rekord tego indeksu.

Piątkowe dane z rynku pracy USA dały impuls by nieco skorygować fatalny sentyment względem dolara. Do wykrystalizowania się trwalszej tendencji potrzebna będzie dłuższa seria pozytywnych zaskoczeń, w pierwszym rzędzie inflacyjnych.

Po słowach Bullarda: Para eurodolarowa krąży w pobliżu 1,18, stąd też tytuł naszego raportu. W porównaniu z zakresem piątkowej korekty (która sięgała 1,1730) mamy wyraźne osłabienie dolara. No cóż, zapewne ma to pewien związek z wczorajszymi słowami Jamesa Bullarda, ...

Wtorkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2526 PLN za euro, 3,6014 PLN wobec dolara, 3,7007 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,6982 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,362% w przypadku obligacji 10-letnich.

Amerykańskie sprawy: James Bullard stwierdził dziś, że niska inflacja to niespodzianka w kontekście amerykańskiej polityki monetarnej. Z tego powodu zaskakująco jasno (jak na członka FOMC) stwierdził, że Rezerwa Federalna może obecnie utrzymać te poziomy stóp procentowych, które są – ponieważ inflacja nie rośnie dostatecznie mocno (pomimo tego, że rynek pracy ma się dobrze).

Początek tygodnia nie należy do wysoce fascynujących. Wypowiedziom amerykańskich bankierów centralnych towarzyszą wskazania rozczarowującej produkcji przemysłowej z Niemiec, która w ujęciu miesiąc do miesiąca odnotowała 1,1 proc. spadek (konsensus: 0,2 proc.).

Gdy piszemy te słowa, eurodolar pozycjonuje się w pobliżu 1,18 – w sumie nieco niżej. Nie jest więc tak wysoko jak w szczytach z ubiegłego tygodnia (bo przekraczał wtedy poziom 1,1910), ani tak nisko, jak w minimach z piątku, gdy notowano 1,1730.

Początek nowego tygodnia handlu na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego wobec zagranicznych dewiz – inwestorzy pozostają w dużej mierze pod wpływem piątkowych danych z amerykańskiego rynku pracy.

Piątkowy, poranny handel na rynku walutowym przynosi utrzymanie mocniejszego PLN po wczorajszym teście 2,5-letnich minimów na CHF/PLN. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2396 PLN za euro, 3,5696 PLN wobec dolara amerykańskiego (2-letnie minima), 3,6866 PLN względem franka szwajcarskiego (2,5- letnie minima) oraz 4,6875 PLN w relacji do funta szterlinga.

Funt, dolar, euro: Brytyjski funt uległ dziś osłabieniu, również do złotego, pomimo że Bank Anglii ogłosił, również ustami swego szefa Marka Carneya, że rynek nie doceniał dotąd potencjału przyszłego zacieśnienia polityki monetarnej. Generalnie bowiem zakładano, że w ciągu najbliższych trzech lat będą dwa ruchy na stopach, każdy o 25 pb, a pierwszy – w III kw. 2018.

Czwartek na rynkach został zdominowany przez niejednogłośną decyzję Banku Anglii w sprawie pozostawienia stóp procentowych na niezmienionym poziomie (0,25 proc.). Zwolennikami podwyżki stóp byli doskonale znani opinii publicznej jastrzębi członkowie BOE, tj. Michael Saunders oraz Ian McCafferty.

Naszym zdaniem: Wartość amerykańskiego dolara pozostaje stabilna w porównaniu do koszyka głównych globalnych walut. Odzwierciedla to konsolidacja na wykresie BOSSAUSD: notowania tego indeksu poruszają się od kilku dni w rejonie 78,20-78,70 pkt.

Bieżący tydzień na rynku złota upływa pod znakiem delikatnych spadków notowań. Zniżka jest uzasadniona chociażby technicznie, jako odreagowanie ubiegłotygodniowych dynamicznych zwyżek. Dodatkowo, korekcie spadkowej cen złota sprzyja obserwowane w ostatnich dniach wyhamowanie przeceny na dolarze amerykańskim.

Dolar ma za sobą najgorsze pierwsze siedem miesięcy roku od ponad 30 lat. Bazując na przebiegu notowań pozostałe waluty G-10 można podzielić na kilka podgrup. Pierwsza z nich to te, które kontynuują umocnienie względem dolara poza długoterminowe maksima z ubiegłego tygodnia. To funt i euro.

Czwartkowy, poranny handel na rynku walutowym nie przynosi większych zmian na wycenie złotego po wczorajszym lekkim umocnieniu. Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2575 PLN za euro, 3,5915 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7011 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7502 PLN w relacji do funta szterlinga.

Sporo momentów: Na razie eurodolar jest przy 1,1845, wczoraj natomiast przebił poziom 1,19. Widać zatem, że dolar wciąż nie ma siły, by odegrać się w sposób bardziej znaczący. Zapewne w końcu to nastąpi, ale wówczas dawne górne ograniczenia 2,5-letniej konsolidacji, tj. szeroki rejon 1,15 – 1,17, mogą się okazać mocnym obszarem wsparcia.

Środowy kalendarz makroekonomiczny należał do względnie spokojnych. Zmienność dolara skutecznie podbiła publikacja raportu ADP, w którym pierwsze skrzypce grała potężna rewizja czerwcowych szacunków (191 tys., poprzednio: 158 tys.). Dzisiejszy odczyt nie napawa ponadprzeciętnym optymizmem przed piątkowym raportem NFP.

Na świecie: Eurodolar lokuje się dziś rano na 1,1825-30. Tak więc w porównaniu z poziomami widocznymi wczoraj późnym wieczorem mamy wzrost kursu, acz nie przekraczający jeszcze wtorkowych maksimów. W każdym razie euro pozostaje silne, dolar bardzo słaby. Dość przypomnieć, że siedem miesięcy temu, u progu roku, notowano mniej niż 1,04.