Wydaje mi się, że trzeba zgodzić się z takim poglądem, szczególnie po analizie zachowania tej pary w trakcie poniedziałkowego handlu – odbicie od poziomu 3,60 było niemrawe, kurs z trudem osiągnął poziom 3,62. W najbliższych dniach spodziewamy się coraz poważniejszych prób przełamania kluczowego wsparcia na 3,60 – dobre dane o dynamice produktu dają praktycznie pewność o dalszych podwyżkach stóp procentowych, do poziomu 5,5% w połowie roku i możliwe, że jeszcze wyżej pod koniec 2008.

Na rynku międzynarodowym korekta poziomów eurodolara, obecnie rynek osiągnął 1,4660 – nie można wykluczyć dalszego odreagowania fali wzrostowej, ale już wiele razy w ostatnim kwartale widzieliśmy, jak takie drobne spadki zamieniały się w dynamiczne umocnienie euro do „zielonego”. W najbliższym czasie agencje ratingowe będą ponownie przyglądać się instrumentom opartym o sekurytyzowane długiem hipotecznym aktywa w USA. Do tej pory ujawniono około ½ do ¼ (zależnie od szacunków) strat poniesionych przez banki w tym sektorze – kolejne złe informacje mogą pogorszyć jeszcze bardziej sentyment do dolara.

Obecnie na rynku lokalnym oczekiwałbym umocnienia złotego do euro i pewnej stabilizacji poziomów na USDPLN, czyli złamania tradycyjnej korelacji wiążącej główne pary złotego. Pod koniec tygodnia grupa ważnych raportów – amerykański rynek pracy, indeksy koniunktury oraz wzrost PKB w Japonii. Ostatnie łagodne komentarze japońskiego banku centralnego odwróciły kierunki przepływów, ponownie zachęcając do wchodzenia w carry trade.

Źródło: Piotr Denderski, Analityk rynków finansowych AFS