Wiadomości - Wszystkie wiadomości, komentarze, analizy

Eurodolar walczy o powrót ponad 1,30: Wczorajsze dobre dane z amerykańskiego rynku nieruchomości przyczyniły się do umocnienia amerykańskiej waluty. Lepszy od oczekiwań wynik przełożył się na osłabienie oczekiwań części inwestorów, którzy liczyli, że na wczorajszym posiedzeniu FOMC padną sugestie w temacie rozszerzenia programu QE3. Nic takiego nie miało jednak miejsca.

Podczas spotkania z dziennikarzami, jakie miało miejsce w środę po południu, wiceprezes NBP, Witold Koziński powtórzył, iż bank centralny nie widzi obecnie potrzeby interwencji na rynku, choć jej zupełnie nie wyklucza (tą mantrę słyszeliśmy już jednak wielokrotnie wcześniej).

Pogorszenie nastrojów, lecz nie do końca: Dzisiejsze europejskie notowania eurodolara można podzielić na trzy części: porannej nerwowości, południowego uspokojenia i popołudniowego odbicia. W pierwszej z nich czynnikiem determinującym wzrost awersji do ryzyka i rozchwianie nastrojów były dane makroekonomiczne.

Bardzo słabe odczyty europejskich indeksów PMI w październiku, wsparte najniższą od lutego 2010 roku wartością indeksu monachijskiego instytutu Ifo, popsuły w środę nastroje na rynku walutowym, przyczyniając się do osłabienia wspólnej waluty, a także do silnej wyprzedaży złotego.

Opublikowane w nocy dane nt. wstępnego PMI w Chinach w zasadzie sprostały oczekiwaniom – w październiku odczyt wzrósł do 49,1 pkt., a jeszcze większą poprawę odnotowano po stronie nowych zamówień, które wzrosły do najwyższego poziomu od pół roku (49,7 pkt.).

Wczorajsze przeceny na rynkach ryzykownych aktywów i walut są jak zimny prysznic, przypominający, że droga globalnej gospodarki ku ożywieniu będzie kręta i wyboista, a kryzys zadłużeniowy w Europie daleki jest od rozwiązania. Wybuchy awersji do ryzyka wynikają z faktu, że niska zmienność to efekt kroków banków centralnych, a w przypadku ECB jedynie ich zapowiedzi.

Niepewność związana z dzisiejszym posiedzeniem Rezerwy Federalnej oraz zbliżającymi się wyborami prezydenckimi w USA powodują pogorszenie nastrojów na rynkach. Korekta może w najbliższym czasie przybrać na sile.

1,2950 obronione: Handel podczas sesji w Stanach Zjednoczonych przyniósł próbę odreagowania na notowaniach eurodolara. Bykom udało się wykorzystać siłę wsparcia na 1,2950 i odbić w kierunku wartości 1,30. Ruch nie miał jednak dynamicznego charakteru.

Poranny handel na złotym przynosi próbę odreagowania wczorajszych strat. Polska waluta wyceniana jest przez inwestorów następująco: 4,125 PLN za euro, 3,174 PLN względem dolara amerykańskiego oraz 3,406 PLN wobec franka szwajcarskiego. Rentowności polskiego długu pozostają w rejonie rekordowych minimów i wynoszą aktualnie 4,497% w przypadku obligacji 10-letnich.

Czy szef FED ma już dość, albo czy zaczyna dostrzegać (o zgrozo dla rynków!) błędy własnej polityki – kwestia programów QE ma przecież grono swoich zwolenników, ale i też przeciwników, których argumentów nie można tak łatwo zignorować.

Podaż w przewadze: Od początku dzisiejszej sesji londyńskiej na rynku eurodolara dominowali sprzedający wspólną walutę. Kurs po nieudanych nocnych próbach sforsowania poziomu oporu na 1,3070 osunął się do poniedziałkowych minimów na 1,3025.

EURUSD: EUR/USD obecnie znajduje się w konsolidacji o czym między innymi świadczy ułożenie szybkich i wolnych średnich kroczących na wykresie. Obecnie poziomy ograniczające dalsze ruchy na tej parze to od góry opór na 1,3076 natomiast od dołu wsparcie na 1,3010, którego okolice są obecnie testowane.

Pod tym tajemniczym oznaczeniem kryje się sprawa założona przez eurosceptycznego irlandzkiego polityka, Thomasa Pringle’a, która dzisiaj będzie rozpatrywana przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w Luksemburgu. Jej wyniku nie poznamy jednak szybko, chociaż w lipcu przyznano jej tzw. procedurę pierwszeństwa.

Kolejne dane potwierdzają to, co od pewnego czasu widać już gołym okiem, a czego jeszcze na początku miesiąca nie dostrzegła Rada Polityki Pieniężnej (RPP). Mianowicie, spowolnienie wzrostu gospodarczego w Polsce.

Już blisko dwa miesiące minęły od czasu kiedy ECB ogłosił gotowość do rozpoczęcia skupu obligacji skarbowych w ramach warunkowego, sterylizowanego programu OMT. Z miejsca kandydatem numer jeden do ubiegania się o międzynarodową pomoc finansową stała się Hiszpania, jednak rząd w Madrycie odwleka nieuniknione.

Rajoy wygrał wybory w rodzimej Galicji, ale na razie taka wiadomość musi inwestorom wystarczyć. Wczoraj nie pojawiły się sygnały, jakoby Hiszpania miała wkrótce poprosić o pomoc. Dlatego też rynki koncentrowały się na wynikach amerykańskich spółek i trzeciej wyborczej debacie w USA, jednak ewidentnie brakowało silniejszego impulsu.

Na eurodolarze bez zmian: Wczorajsza sesja amerykańska nie przyniosła zmian w notowaniach eurodolara. Kurs poruszał się pomiędzy poziomami 1,3045 a 1,3070. Pierwsze takty handlu zza oceanem nie sprzyjały jednak wspólnej walucie.

Złoty ostatecznie wybija się z konsolidacji przełamując 4,1100 wobec euro. Trwałe przebicie tego poziomu będzie oznaczało, że droga do wzrostów w okolice 4,1500 zostanie otwarta. Dziś w centrum uwagi dane o sprzedaży detalicznej i bezrobociu. Oba raportu będą najpewniej bardzo słabe, co da kolejny, po wczorajszej inflacji bazowej, argument zwolennikom obniżek stóp procentowych w RPP.

Po trwającym przez ponad trzy miesiące trendzie aprecjacyjnym na polskim złotym (miesiące czerwiec-sierpień), jesień przyniosła wyraźne zatrzymanie tego ruchu. W ciągu ostatnich kilku tygodni wartość polskiej waluty znajdowała się pod presją podaży i wiele wskazuje na to, że w najbliższym czasie złoty pozostanie dość słaby.