Tymczasem eurodolar jest na poziomie 1,1340. To znaczy, że wykres krąży w pobliżu lokalnego oporu, mniej więcej w połowie konsolidacji, do której wrocił po efemerycznym, marcowym zejściu do 1,1180.

Jutro w programie mamy m.in. indeks ZEW z Niemiec i dane z USA o zamówieniach. W środę FOMC prawdopodobnie utrzyma obecny poziom stóp procentowych i zaprezentuje projekcje dotyczące gospodarki Stanów. W czwartek poznamy wskaźnik Philadelphia Fed, w piątek zaczną schodzić wstępne indeksy PMI dla przemysłu i usług Niemiec, Francji, Eurolandu oraz właśnie USA.

Co do Wielkiej Brytanii, to we wtorek, a więc jutro, pojawią się tam dane o bezrobociu i wynagrodzeniu, zaś w środę poznamy inflację PPI i wskaźnik zamówień liczony przez CBI. W czwartek Bank Anglii sfinalizuje swe obrady, zapewne nie zmieniając parametrów polityki. Poznamy wówczas także dane o sprzedaży detalicznej na Wyspach. Tymczasem para GBP/EUR jest na 1,1710, zatem dość wysoko, czyli funt jest mocny. Minima z ubiegłego tygodnia rozgrywano w rejonie 1,1530-60.

Nasz złoty

Dziś o 14:00 poznamy bilans płatniczy Polski i dane o inflacji bazowej. We wtorek przyjdzie czas na przeciętne zatrudnienie i wynagrodzenie. W środę poznamy produkcję przemysłową, a w czwartek - sprzedaż detaliczną. Tak więc odczytów będzie sporo i należą one do tych istotnych. Mogą mieć niejaki wpływ na waluty, nawet jeżeli złotówką w głównej mierze rządzą przetasowania międzynarodowe. Rządzą, owszem, ale odczyty makro odbiegające od prognoz też są ważne. Dodajmy, że w piątek też mamy dane z Polski: podaż pieniądza M3 i syntetyczny wskaźnik koniunktury gospodarczej.

Na razie EUR/PLN jest na 4,2970, czyli krąży przy 4,30 - i tak jest od dobrych paru sesji, a nawet od kilkunastu. USD/PLN klaruje się przy 3,78780 - od godzin nocnych złoty umocnił się o ok. 1 grosz. Można odnieść wrażenie, że przebijamy lokalne wsparcie. Następne to minima z końca lutego, ok. 3,77.

Źródło: Tomasz Witczak, FMC Management