Po tych dwóch wydarzeniach należy spodziewać się, że scenariuszem bazowym jest test kluczowego wsparcia 1,22 (linia szyi potencjalnego podwójnego szczytu) – przed tą barierą trudno spodziewać się aktywizacji popytu na euro.

Jednocześnie należy odnotować, że S&P500 zdecydowanie zawrócił przy 2750 punktów i sesję kończył 50 punktów niżej (oraz pół procent pod kreską). Z kolei VIX nie zdołał spaść poniżej swojej historycznej średniej i pozostał ponad 20 pkt. W ostatnich dwóch tygodniach indeksy rosły częściej niż spadały, ale inicjatywa nadal leży po stronie sprzedających – jest zdecydowanie za wcześnie by ogłosić koniec rynkowych turbulencji i podwyższonej zmienności. W takim środowisku widzimy przestrzeń do osłabienia złotego. EUR/PLN powinien dryfować do 4,20 a USD/PLN do 3,43. Słabe powinny być też inne waluty EM z rublem na czele. W przestrzeni G-10 pozostajemy negatywnie nastawieni do dolara australijskiego oraz funta szterlinga. Oczekujemy również nowej odsłony zniżek cen ropy naftowej i metali przemysłowych.

Protokół po posiedzeniu Fed ze stycznia nie zawierał nowych jastrzębich wskazówek, co przełożyło się na chwilowe rozczarowanie i osłabienie dolara. Mimo to podniesiona w ostatnim komunikacie FOMC ocena perspektyw amerykańskiej gospodarki sprawia, że marcowa podwyżka jest przesądzona. Taki ruch ze strony Fed jest już zresztą wyceniony przez rynek pieniężny z ponad 85 - proc. prawdopodobieństwem. W rocznym horyzoncie dyskontowany jest wzrost stóp o 75 pb. Dodajmy, że dokument opisywał dyskusję na posiedzeniu, które miało miejsce przed ostatnimi turbulencjami na Wall Street i wysokim odczytem wskaźników inflacyjnych. Fed na początku kadencji Powella zdaje się z większym zaufaniem niż dotychczas patrzeć na dynamikę procesów inflacyjnych i większą uwagę przywiązywać do warunków finansowych w gospodarce. Jeśli takie nastawienie zostanie potwierdzone na marcowym posiedzeniu z konferencją prasową i nowymi projekcjami makro, to będzie to oznaka pozytywnej dla dolara zmiany kursu i retoryki. Dodajmy, że w 2018 prawo głosu uzyskuje m.in. L. Mester i J. Williams, co środek ciężkości przesuwa nieco w kierunku zwolenników bardziej restrykcyjnej polityki.

Wczoraj publikowano protokół posiedzeniu Fed - dziś kolej na Europejski Bank Centralny. Nie oczekujemy, aby miał on przynieść rewelacje, gdyż po zamieszaniu wywołanym zapiskami z grudniowego posiedzenia Rada Prezesów raczej nauczyła się, by kontrolować przekaz. Nie zmienia to faktu, że rynek będzie skupiał uwagę na komentarzach dotyczących siły waluty a zwłaszcza liczby decydentów gotowych w bardzo zdecydowany sposób wygasić skup aktywów i zacząć sposobić się do podwyżki stóp procentowych.

Źródło: Bartosz Sawicki, DM TMS Brokres